Książka stanowi kawał porządnej rozrywki i na pewno należy do grona tych, które zapadają w pamięć. Najmocniejszy punkt lektury stanowi z pewnością samo, tytułowe metro. Czytelnikowi przez całą lekturę udziela się jego nastrój - duszący i pełen napięcia, wywołujący ciarki na plecach. Autor po mistrzowsku tworzy atmosferę uścisku stłoczonych w nim ludzi i ich strachu, dobrze buduje napięcie, ciekawie prowadzi fabułę. Przeniesienie potężnych, starych konfliktów historycznych do metra stanowi ciekawy zabieg. Nowa sytuacja naraz obnaża bezsensowność wojen i ich auto destruktywny charakter, jak również "małość" kierujących nimi idei. Ludzie usiłują się pozabijać w imię czegoś, co już dawno nie powinno mieć znaczenia,kontynuując swe starania nawet w obliczy wymarcia gatunku. Nawet teraz okazują się być niezdolni do mobilizacji i ocalenia resztek cywilizacji. Doprawdy, niewesołą wizję człowieka roztacza autor.
Wiele razy czytałam zarzuty, że podróż głównego bohatera jest zbyt długa i monotonna- mi to akurat nie przeszkadzało. Szczegółowo opisywane przeprawy przez kolejne tunele w moich oczach jedynie uwiarygadniały wizję budowanego świata. Tutaj każda wyprawa zajmuje długie, wycieńczające godziny mozołu i strachu, dając czas na przemyślenia i dialogi wewnętrzne bohatera. Książka ma swoje mankamenty, oczywiście. Czasami wypowiedzi bohaterów to zbyt długie monologi, autor jakby nie umiał się powstrzymać przed rozwinięciem każdej, choćby najbardziej błahej kwestii, co rzutuje na efekt końcowy. Co do głównego bohatera, sam Artem nie stanowi majstersztyku głębi i charakteru, ale nie jest zły. Jego naiwność i niezdecydowanie, a czasami zachowanie wbrew logice stanowią elementy kreacji i ja to kupuję. Jednakże, to postacie poboczne budują tą książkę, to one zaskarbiają sobie sympatię czytelnika i są zdecydowanie ciekawsze. A moim ulubionym bohaterem i tak jest samo metro:)

Książka stanowi kawał porządnej rozrywki i na pewno należy do grona tych, które zapadają w pamięć. Najmocniejszy punkt lektury stanowi z pewnością samo, tytułowe metro. Czytelnikowi przez całą lekturę udziela się jego nastrój - duszący i pełen napięcia, wywołujący ciarki na plecach. Autor po mistrzowsku tworzy atmosferę uścisku stłoczonych w nim ludzi i ich strachu, dobrze...