“To nie był gabinet madame Tussauds. Nie patrzyłem na iluzję stwarzającą pozory rzeczywistości. Ten Buszmen nie był zatrważająco dobrze wykonanym odlewem woskowym i nie był przypadkowo znalezioną na torfowisku mumią innego gatunku. To był człowiek, wypatroszony i wypchany jak zwierzę. Był więc ktoś, kto to zrobił”.
Autor miał 19 lat, gdy na wycieczce po Hiszpanii w muzeum historii naturalnej spotyka El Negro - człowieka, który żył w XIX wieku, a po śmierci został potraktowany jako eksponat muzealny. Książka jest zapisem poszukiwań autora, który kilkadziesiąt lat później jako dojrzały reporter podejmuje temat: “Właściwie chciałem o nim wiedzieć wszystko. Kim był? Ale też kto go wypchał i w jakim celu? Co za ludzie przywieźli go do Europy, sprzedali i umieścili w muzeum? (...) Czy z czasem zmienił się sposób patrzenia na niego?”>
Gdy autor próbuje odpowiedzieć na te pytania, dostajemy opowieść o niewolnictwie, kolonializmie, rasizmie i rozwoju nauki w XIX wieku. A także o czasach nam współczesnych, bo likwidacja wystawy i godny pochówek dla El Negro nie są wcale łatwe do przeprowadzenia..

“To nie był gabinet madame Tussauds. Nie patrzyłem na iluzję stwarzającą pozory rzeczywistości. Ten Buszmen nie był zatrważająco dobrze wykonanym odlewem woskowym i nie był przypadkowo znalezioną na torfowisku mumią innego gatunku. To był człowiek, wypatroszony i wypchany jak zwierzę. Był więc ktoś, kto to zrobił”.
Autor miał 19 lat, gdy na wycieczce po Hiszpanii w muzeum...