Do tej pory nigdy nie czytałem Balzaca, ale to się stanowczo zmieni. Zrozumiałem dlaczego Boy tak go cenił. W porównaniu do innych dziewiętnastowiecznych pisarzy (szczególnie tych francuskich, których czytałem) Balzac pisał w sposób, który się nie zestarzał. Oczywiście, to może być też kwestia jakości boyowskich tłumaczeń...

Jasne, ilość bardzo detalicznych opisów postaci i wnętrz umieszczanych przez autora może czasem znudzić, ale opisy charakterów czy ich motywacji są świetne. Przy tym akurat te dwie nowele mają bardzo aktualne treści.

"Znakomity Gaudissart" jest w gruncie rzeczy o życiu handlowca (zwanego kiedyś "komiwojażerem" a obecnie chyba "sales") wraz z jego walką o klientów, prowizje itp. A rzecz dzieje się dwa wieki temu!

"Kuratela" jest z kolei o niezależności i etyce sędziów. O tym, że niektórzy z nich są niezależni i docierają do prawdy a inni wykonują polecenia przełożonych. Szkoda, że wszystkie postaci są naszkicowane zbyt czarno-biało. Wiadomo kto jest zły a kto dobry. Zły okazuje się być jeszcze bardziej zły a dobry jest wręcz podręcznikowo dobry. Z biegiem czasu okazuje się coraz bardziej oczywiste, że dobro zwycięży. Coraz bardziej mnie to śmieszyło. Aż w końcu dobro ma zwyciężyć ostatecznie i nieodwołalnie... [wycinam spoiler].

Pierwsza nowela jest genialna, o drugiej nie wiem co sądzić, ale na pewno nie jest banalnie, zapewniam. Balzaca nie zapomnę - udaję się na "Bal w Sceaux"!

Do tej pory nigdy nie czytałem Balzaca, ale to się stanowczo zmieni. Zrozumiałem dlaczego Boy tak go cenił. W porównaniu do innych dziewiętnastowiecznych pisarzy (szczególnie tych francuskich, których czytałem) Balzac pisał w sposób, który się nie zestarzał. Oczywiście, to może być też kwestia jakości boyowskich tłumaczeń...

Jasne, ilość bardzo detalicznych opisów postaci...