Jako fanka siatkówki, uwielbiam książki pisane przez ludzi, którzy mieli kontakt z tym sportem 'od środka'. Dawno, dawno temu przeczytałam książkę Marcina Prusa (która swoją drogą była przezabawna), tym razem sięgnęłam po książkę Zagumnego, zawodnika, który był w reprezentacji Polski odkąd tylko pamiętam. Weteran polskiego volleya w swojej książce opisuje jak wkręcił się w siatkówkę, jak zaczęła się jego kariera, najpierw w juniorach, potem w reprezentacji seniorów. Opisuje też jak wylądała sytuacja w klubach, w których grał, nie unika 'trudnych' szczegółów! Jest szczery w tym co stara się przekazać w swojej autobiografii, co uważam za prawdopodobnie najlepszą część tej książki! Dzięki tej książce możemy dowiedzieć się kilku ciekawych rzeczy o siatkarskim świtaku, nie tylko tym, który możemy oglądać teraz, ale także przeszłym, jak również tym zakulisowym, do którego fani nie mają wstępu.
Jedyne co przeszkadzało mi w tej autobiografii to ułożenie rozdziałów. Były fajnie podzielone, ale czasami chronologia mogłaby być lepiej zorganizowana, chociaż nie przeszkadza to w ogólnym odbiorze. Na końcu książki dostępne są opini innych, zarówno rodziny, zawodników, z którymi współpracował, jak i trenerów, o głównym bohaterze tej książki, co zawsze jest fajnym dodatkiem do autobiografii!
Ogólnie rzecz biorąc, jestem na tak! Polska potrzebuje więcej książek zorientowanych wokół siatkówki, a szczególnie pisanych przez najlepszych zawodników i trenerów na świecie!

Jako fanka siatkówki, uwielbiam książki pisane przez ludzi, którzy mieli kontakt z tym sportem 'od środka'. Dawno, dawno temu przeczytałam książkę Marcina Prusa (która swoją drogą była przezabawna), tym razem sięgnęłam po książkę Zagumnego, zawodnika, który był w reprezentacji Polski odkąd tylko pamiętam. Weteran polskiego volleya w swojej książce opisuje jak wkręcił się w...