Jakie to szczęście, że Paweł Zagumny został siatkarzem, a nie pisarzem! Jego kariera sportowa jest ciekawsza, niż sposób w jaki przedstawił ją w autobiografii. Książkę czyta się jak raport. Autor jest osobę zamkniętą i skrytą, i taka też jest ta biografia - zamknięta i bez emocji. Szkoda, bo jestem pewny, że Paweł niejedno w życiu widział i niejedno słyszał. Ma też zapewne do opowiedzenia dużo historii i anegdot na które wszyscy czytelnicy liczyli. Ale może jako dobry kapitan po prostu kryje swoich kolegów i działaczy? Pewnie nigdy się nie dowiemy...

Jakie to szczęście, że Paweł Zagumny został siatkarzem, a nie pisarzem! Jego kariera sportowa jest ciekawsza, niż sposób w jaki przedstawił ją w autobiografii. Książkę czyta się jak raport. Autor jest osobę zamkniętą i skrytą, i taka też jest ta biografia - zamknięta i bez emocji. Szkoda, bo jestem pewny, że Paweł niejedno w życiu widział i niejedno słyszał. Ma też zapewne...

Dobra autobiografia. Choć karierę reprezentacyjną śledziłam, jest to chyba mój ulubiony zawodnik do tej pory, to w klubowej nie bardzo się orientowałam. Oglądałam z rzadka mecze ZAKSY, ale dzięki książce została mi przybliżona jego przeszłość pozareprezentacyjna. Na końcu książki kilka interesujących wypowiedzi m.in. byłych trenerów siatkarza.

Dobra autobiografia. Choć karierę reprezentacyjną śledziłam, jest to chyba mój ulubiony zawodnik do tej pory, to w klubowej nie bardzo się orientowałam. Oglądałam z rzadka mecze ZAKSY, ale dzięki książce została mi przybliżona jego przeszłość pozareprezentacyjna. Na końcu książki kilka interesujących wypowiedzi m.in. byłych trenerów siatkarza.

Nie jestem miłośnikiem biografii, ale w tym przypadku książka bardzo mi się podobała. Głownie dlatego, że sam kiedyś grałem w siatkówkę na przyzwoitym amatorskim poziomie (nota bene z nr 5) i mogłem wczuć się w to, jak wygląda życie zawodnika, który zajmuje się tym sportem na poważnie. I to nie byle jaki zawodnik, a prawdziwy mistrz na pozycji rozgrywającego.
Książka mimo wielu sportowych szczegółów jest napisana zajmująco, a postać Pawła Zagumnego po prostu budzi sympatię. Nie wiem jak duży udział w tworzeniu książki miał wspomniany na stronie tytułowej Cezary Kubaszewski, ale wygląda na to, że Zagumnemu można zazdrościć nie tylko talentu na rozegraniu, ale również sprawnego pióra. Polecam!

Nie jestem miłośnikiem biografii, ale w tym przypadku książka bardzo mi się podobała. Głownie dlatego, że sam kiedyś grałem w siatkówkę na przyzwoitym amatorskim poziomie (nota bene z nr 5) i mogłem wczuć się w to, jak wygląda życie zawodnika, który zajmuje się tym sportem na poważnie. I to nie byle jaki zawodnik, a prawdziwy mistrz na pozycji rozgrywającego.
Książka mimo...

Bardzo mała anegdot, raczej suche fakty z kariery, które wszyscy znają

Bardzo mała anegdot, raczej suche fakty z kariery, które wszyscy znają

Jest to moim zdaniem najlepszy polski siatkarz którego losy śledziłem od pierwszych meczy w reprezentacji. Książka typowa do autora. Spokojnie bez emocji opisuje swoje życie siatkarskie od dziecka aż po ostatnie występy. Książkę przeczytałem chyba w jeden dzień. Świetny sportowiec, świetna książka! POLECAM!

Jest to moim zdaniem najlepszy polski siatkarz którego losy śledziłem od pierwszych meczy w reprezentacji. Książka typowa do autora. Spokojnie bez emocji opisuje swoje życie siatkarskie od dziecka aż po ostatnie występy. Książkę przeczytałem chyba w jeden dzień. Świetny sportowiec, świetna książka! POLECAM!

Życie to mecz- autobiografia jednej z największych gwiazd Polskiej siatkówki. Jednego z najlepszych rozgrywających na świecie- Pawła Zagumnego. Człowieka, który był najlepszy i miał możliwość gry z najlepszymi. Każdy fan siatkówki w końcu zna takie nazwiska jak Mariusz Wlazły, Michał Winiarski, Piotr Gruszka, Łukasz Kadziewicz czy Krzysztof Ignaczak i wielu innych. Między innymi dlatego właśnie chciałam sięgnęłam po tę książkę. Nie ze względu na autora ale dla całości. W końcu Paweł Zagumny prowadził grę naszej reprezentacji w najważniejszych momentach- zakończonych mistrzostwem świata w katowickim Spodku po pokonaniu Brazylii. Wielkiej Brazylii. Moment ten zakończył pewien rozdział polskiej siatkówki, po nim nastąpiła zmian składu, karierę bowiem zakończyło kilku kluczowych zawodników m. in. właśnie Paweł Zagumny.

Stwierdziłam, że dobrze będzie przypomnieć sobie te czasy. Przypomnieć oraz poznać nowe szczegóły. Po lekturze muszę przyznać, że jestem rozczarowana. Przede wszystkim sposobem w jak książka jest napisana. Jest po prostu chaotyczna. Autor "skacze" po wydarzeniach w niej przedstawionych przez co nie byłam w stanie ułożyć sobie w głowie przebiegu jego kariery oraz sukcesów i porażek w poszczególnych turniejach np. w pewnym momencie pisze o kontuzji Sebastiana Świderskiego, która zakończyła jego karierę a za chwile o wspólnej grze czy o rozstaniu się w nieprzyjemnej atmosferze z klubem a na następnych stronach znów opisuje przebieg meczów czy treningów w tym klubie. Przez to źle czytało mi się tą książkę. Z przykrością stwierdzam, że rozczarowała mnie i nie znalazłam w niej tego czego oczekiwałam zwłaszcza w porównaniu z innymi autobiografiami/ biografiami innych siatkarzy. Co nie zmienia faktu, że Paweł Zagumny był jednym z najlepszych graczy na świecie a jego talent jest niekwestionowany.

Czekam na autobiografię Mariusza Wlazłego- może kiedyś się doczekam :)

Życie to mecz- autobiografia jednej z największych gwiazd Polskiej siatkówki. Jednego z najlepszych rozgrywających na świecie- Pawła Zagumnego. Człowieka, który był najlepszy i miał możliwość gry z najlepszymi. Każdy fan siatkówki w końcu zna takie nazwiska jak Mariusz Wlazły, Michał Winiarski, Piotr Gruszka, Łukasz Kadziewicz czy Krzysztof Ignaczak i wielu innych. Między...

Książka podobała mi się. Z punktu widzenia wiernego kibica (bo jak wiecie, nie ważna jest dla mnie godzina. Jeśli w nocy gramy-nastawiam sobie budzik, nie am problemu) uważam ją za ważną. Nie muszę takich osób namawiać, sami sięgniecie. Dodatkowo autor ma dziś urodziny. Nie wiem, czego życzyć, bo już nie wróci na boisko, ale jedno wiem na pewno: bardzo nam brakuje takich ludzi. Polecam, łapcie śmiało.

Książka podobała mi się. Z punktu widzenia wiernego kibica (bo jak wiecie, nie ważna jest dla mnie godzina. Jeśli w nocy gramy-nastawiam sobie budzik, nie am problemu) uważam ją za ważną. Nie muszę takich osób namawiać, sami sięgniecie. Dodatkowo autor ma dziś urodziny. Nie wiem, czego życzyć, bo już nie wróci na boisko, ale jedno wiem na pewno: bardzo nam brakuje takich...

Dość ciekawa biografia jednego z najlepszych polskich siatkarzy. Książkę czytało się dobrze, dla mnie, jako fana sportu miło było sobie przypomnieć niektóre wydarzenia i mecze, a także realia polskiego i światowego sportu w tym dobrym dla polskiej siatkówki okresie. Jednak niektóre opisy kolejnych meczów czy przygotowań mogły by być krótsze. Jako ogół książka jest też bardzo "grzeczna". Jej autor nikogo nie obraża, nawet konflikt z Sebastianem Świderskim jest opisany bardzo delikatnie, a z afery alkoholowej w Olsztynie nie wymienia nawet nazwisk jej uczestników. W porównaniu do książki Kadziewicza, którą czytałem wcześniej jest to zupełna odwrotność.

Trochę zamieszania wprowadza podział książki na część klubową i reprezentacyjną. Moim zdaniem można to było opisać razem, aby było chronologicznie.

Dla fana siatkówki z pewnością jest to świetna propozycja, bo pokazuje piękno, ale i trudy sportowego życia.

Dość ciekawa biografia jednego z najlepszych polskich siatkarzy. Książkę czytało się dobrze, dla mnie, jako fana sportu miło było sobie przypomnieć niektóre wydarzenia i mecze, a także realia polskiego i światowego sportu w tym dobrym dla polskiej siatkówki okresie. Jednak niektóre opisy kolejnych meczów czy przygotowań mogły by być krótsze. Jako ogół książka jest też...

Może zrobiłem sobie zbyt duże nadzieje. Może nie jestem właściwą osobą do wypowiadania się na temat tej książki, bo pod pewnymi względami jestem zupełnie inny niż Paweł Zagumny. W każdym razie lekko rozczarowałem się tą biografią. Nie jest nudna, ale równocześnie nie porywa - jest taka jakim na boisku był Zagumny: spokojna, skalkulowana i szczera. Jak dla mnie zawiera zbyt mało żywiołowości.

Może zrobiłem sobie zbyt duże nadzieje. Może nie jestem właściwą osobą do wypowiadania się na temat tej książki, bo pod pewnymi względami jestem zupełnie inny niż Paweł Zagumny. W każdym razie lekko rozczarowałem się tą biografią. Nie jest nudna, ale równocześnie nie porywa - jest taka jakim na boisku był Zagumny: spokojna, skalkulowana i szczera. Jak dla mnie zawiera zbyt...

Bardzo ciężko ocenić tę książkę. Jako autentyczne świadectwo życia człowieka, który w swojej dziedzinie osiągnął wielki sukces - jest ciekawa i niesie za sobą poparte doświadczeniem prawdy o rzeczywistości. Dla mnie prawdziwe historie są zawsze najcenniejsze i najciekawsze. Co stoi za prawdziwym sukcesem? Jak się do niego dochodzi? Poznajemy też trochę bliżej Pawła Zagumnego jako człowieka. Jako literatura jest napisana średnio, a dla osób, które nie interesują się siatkówką, nie do przejścia mogą być szczegółowe opisy meczów i turniejów sportowych.

Bardzo ciężko ocenić tę książkę. Jako autentyczne świadectwo życia człowieka, który w swojej dziedzinie osiągnął wielki sukces - jest ciekawa i niesie za sobą poparte doświadczeniem prawdy o rzeczywistości. Dla mnie prawdziwe historie są zawsze najcenniejsze i najciekawsze. Co stoi za prawdziwym sukcesem? Jak się do niego dochodzi? Poznajemy też trochę bliżej Pawła...