Co tu dużo mówić- świetna książka. „Rękopis znaleziony w Saragossie” to dzieło ponadczasowe (pochodzi z XIX wieku) i złożone pod wieloma względami. Po pierwsze jest to powieść szkatułkowa a więc ze snutej opowieści wynikają kolejne dając początek jeszcze następnym. Po drugie występuje w niej olbrzymie bogactwo tematów tak, że nie wiadomo właściwie czy powieść zaklasyfikować jako fantastykę, romans czy dzieło naukowe. Po trzecie złożoność przejawia się w wątkach, które się zazębiają i pięknie dopełniają tzn. jakaś postać pojawia się w opowieści innej by za chwilę to ją uczyniono głównym bohaterem. Po czwarte powieść była wielokrotnie przerabiana tak ,że we Francji doczekała się aż trzech wersji natomiast w Polsce dwóch- z 1804 roku i z 1810. Wersja jaką dane mi było czytać pochodzi z 1810 roku i składa się z sześciu dekameronów oraz sześćdziesięciu jeden dni. Poznajemy w niej historie zadziwiające i przedziwne, wzruszające i zaskakujące czytelnika oraz pouczające i edukujące a to wszystko w jednej książce, która i tak ponoć uchodzi za dzieło nieukończone.
Jan Potocki był hrabią i erudytą tym bardziej więc dziwi jego samobójcza śmierć. Ale jeśli jesteście ciekawi jego losów to odsyłam do książki (wydanie z 2015 roku) gdzie na końcu zostaje umieszczona krótka notka biograficzna dotycząca tej postaci. Dla wnikliwych opisana też została historia tłumaczenia tego dzieła z języka francuskiego. Ogółem powieść zachwyca swoją niesamowitością i na pewno na długo pozostanie w mojej pamięci. Polecam. Ocena rewelacyjna.

Co tu dużo mówić- świetna książka. „Rękopis znaleziony w Saragossie” to dzieło ponadczasowe (pochodzi z XIX wieku) i złożone pod wieloma względami. Po pierwsze jest to powieść szkatułkowa a więc ze snutej opowieści wynikają kolejne dając początek jeszcze następnym. Po drugie występuje w niej olbrzymie bogactwo tematów tak, że nie wiadomo właściwie czy powieść zaklasyfikować...