Jeżeli chodzi o wątek kryminalny, to jeżeli biorąc pod uwagę fakt, że autorka pisze głownie powieści obyczajowe - wyszedł dobrze. Akcja trzyma w napięciu (może nie jak u Skandynawskich mistrzów, jednak równie nas ciekawi). Jednak jeżeli chodzi o jego zawiłość, jak i rozwiązanie zagadki - niestety nie sprawia nam żadnej nieoczekiwanej niespodzianki, wszystko zdaje się być “naturalną koleją rzeczy”.

Co do wątku obyczajowego, to bardzo spodobała mi się idea retardacji głównej bohaterki, poznajemy jej ciężką, a może nawet tragiczną przeszłość. Jest to idealny przykład antybohaterki, która na początku wzbudza w nas nienawiść, niechęć, pogardę, jednak z biegiem czasu (a raczej książki), poznajemy jej wnętrze, historię, umysł, inteligencję oraz okoliczności jej postępowania. Tutaj autorka mistrzowsko bawi się z odczuciami czytelników co do bohaterki, ze skrajnego “dobrze jej tak, zasłużyła sobie na to, co ją spotkało” do “to tak naprawdę biedna dziewczyna z przejściami”. Gdy z początku większość z nas odczuwa do Anki niechęć, tak też z każdym następnym rozdziałem jej sposób postępowania czy życia staje się dla nas bardziej zrozumiały, z czasami nawet zaczynamy jej współczuć. To, co najbardziej spodobało mi się w tej książce, to właśnie to, że autorka tak sprawnie i skutecznie ukazuje nam jak bardzo zmienna jest nasza opinia, czy wizerunek kogoś w oczach innych. Książka zawiera wątek psychologiczny, który świetnie pokazuje mnogość naszych oblicz i wizerunków, który uświadamia nam to, że nie da się obiektywnie ocenić człowieka, ponieważ jest to tak skomplikowana istota, która z każdego z miliona punktów widzenia będzie postrzegana inaczej.


Największe minusy książki, to właśnie rozwikłanie wątku kryminalnego, które nie zachwyca, nieco naciągane dialogi, w których zdecydowanie zbyt często pojawia się wątek facebooka oraz nieco sztuczne relacje rodzinne pomiędzy bohaterami. Nie są to jednak aspekty, które przeszkodziły mi w czytaniu, czy znacznie mi je uprzykrzyły.
Co do plusów, to tak jak wspominałam wyżej, dobry wątek obyczajowy, postać głównej bohaterki pełnej paradoksów (“cycata” blondyna, uwodzicielka, bogate życie erotyczne, jednak mimo wszystko mądra, oczytana oraz inteligentna), retardacje. Warto również zwrócić uwagę na budowę książki, która jest podzielona na prolog, 17 rozdziałów oraz epilog, co jest dla mnie aspektem pozytywnym, ponieważ nie lubię, gdy książka napisana jest jednym ciągiem, sprawia to wrażenie zbędnej monumentalności oraz monotonności.

Jeżeli chodzi o wątek kryminalny, to jeżeli biorąc pod uwagę fakt, że autorka pisze głownie powieści obyczajowe - wyszedł dobrze. Akcja trzyma w napięciu (może nie jak u Skandynawskich mistrzów, jednak równie nas ciekawi). Jednak jeżeli chodzi o jego zawiłość, jak i rozwiązanie zagadki - niestety nie sprawia nam żadnej nieoczekiwanej niespodzianki, wszystko zdaje się być...