Serie młodzieżowe cieszą się nieustającym zainteresowaniem. Pozwalają czytelnikowi wrócić do lat młodości, w których beztroska szła w parze z zabawą i dziecięcą idyllą. Jest to okres, który wspominamy latami, wracamy do niego w opowieściach oraz rozpamiętujemy go na starych fotografiach i filmach. Są to głównie pozytywne wspomnienia, które rozlewają pozytywne strumienie na naszej duszy. Åsa Larsson oraz Ingela Korsell bawią się stereotypem szczęśliwego dzieciństwa, serwując odbiorcy postacie po przejściach, okraszone otoczką horroru i paranormalności.

Alrik i Viggo (główni bohaterowie powieści) po raz kolejny zmuszeni są rozwiązać patowe sytuacje, które nawiedzają ich miasteczko. W tomie trzecim „Myling” jest to zjawa, która mści się na swoich prześladowcach. Akcja rozpoczyna się dokładnie w momencie, w którym skończył się tom trzeci, więc czytelnik nie może liczyć na chwilę odpoczynku czy wytchnienia. Historia jest ciekawa i widać, że autorki włożyły w nią dużo pracy i przemyśleń, ponieważ jest to dość skomplikowana opowieść, którą czyta się z największą przyjemnością. Nagłe zwroty akcji występują nader często, a klimat horroru aż paruje ze stron powieści. Mogłoby się wydawać, że w książce młodzieżowej słowo „horror” nie powinno w ogóle występować, lecz w tym przypadku szczypta makabry dodaje publikacji wyjątkowości i sprawia, że seria „PAX” wybija się ponad inne, tego typu podobne twory. Autorki spisały się doskonale tworząc trzecią opowiastkę o heroicznych braciach i muszę przyznać, że jest to (jak dotąd) moja ulubiona część cyklu.

Pomimo, że pomiędzy tomem drugim, a tomem trzecim nie nastąpiło znaczne przemieszczenie czasowe (ciągłość akcji), mogłoby się wydawać, że charyzmatyczne postaci braci nie przejdą widocznej przemiany osobowościowej. Nic bardziej mylnego! Alrik i Viggo po raz kolejny dojrzeli, stali się bardziej odpowiedzialni i widać, że autorki sumiennie dopełniają ich cechy charakteru o nowe, erudycyjne mentalności. Jest to bardzo dobre posunięcie, gdyż obserwując proces dojrzewania młodzieńców, czytelnik może bardziej się z nimi zżyć, stać się ich „niewidzialnym opiekunem”, który raduje się z ich sukcesów i smuci z niepowodzeń i kompromitacji.

Trzecia opowieść serii jest jak dotąd najlepszą częścią z dorobku Larsson i Korsell. Jest tu wszystko za co pokochałem dwa pierwsze tomy powieści oraz dużo, dużo więcej! Nie jest to książka tylko i wyłącznie dla młodzieży, gdyż doskonale będą się przy niej bawić również osoby dorosłe, które poszukują dobrze nakreślonych postaci, ciekawej fabuły i twistów literackich. Publikacje autorek mają głębie, mają duszę i coś, do czego warto wracać – świat! Nie sposób się w nim nie zauroczyć, za co przysługują największe brawa. Jako, że książki wydawane są zawsze w dwóch tomach, spieszno gnam do kolejnej, już czwartej odsłony cyklu mając nadzieję, że zaprezentuje mi podobne lub lepsze przeżycia! Polecam.

Damian Hejmanowski