Wspomnienia długoletniego mafiosa, który na początku lat 90-tych zdecydował się na współpracę z organami ścigania i obecnie wciąż jest jednym z najważniejszych świadków koronnych. Ponieważ przez długie lata był najbliższym współpracownikiem osławionego bossa Toto Riiny, jego zeznania odegrały kluczową rolę w walce z mafią.

Instytucja świadka koronnego wciąż jest wątpliwa moralnie, na przykład autor wspomnień pisze, że zabił 22 osoby, niektóre udusił, wśród jego ofiar byli tylko mafiosi, nie funkcjonariusze państwowi czy zwykli ludzie. Sugeruje niejasno, że tylko dlatego dostał status świadka koronnego. Wynika z tego, że mafiosi to gorsi ludzie... W sumie gość ma masę krwi na rękach, poza tym licho wie kiedy mówi prawdę a kiedy konfabuluje, nie jest to w każdym razie człowiek godny pełnego zaufania. Także dlatego, że: „wszyscy mafiosi ledwo pokończyli podstawówki; to niedouczeni malarze, złote rączki i złodzieje. Wszyscy wywodzimy się z nizin.”

Opisuje mafię jako połączenie zakonu i armii, z ważną ceremonią inicjacji, z żelaznymi zasadami i bezwzględną regułą wierności i milczenia. Z hierarchiczną strukturą, i obowiązkiem wykonania każdego rozkazu bossa: „ jako żołnierz mafii musiałem być zawsze w stanie gotowości, nasza służba trwała całą dobę, także w święta.”. W tych opowieściach czuje się ton tęsknoty za ową doskonałą strukturą, którą zresztą zniszczył Riina, przemocą i krwią zdobywający absolutną władzę w cosa nostrze.

W sumie życie bohatera do czasu współpracy z organami ścigania to była aktywność przestępcza pomiędzy nader licznymi odsiadkami. Zaś porzucenie mafii nie było łatwe bo: „Odejście z mafii wywołuje syndrom osierocenia, bo przecież mafia stała się całym twym światem, niezbędnym do życia jak powietrze. W głębi duszy czujesz się mafiosem po wsze czasy, jeżeli żyjesz na Sycylii”

Książka nie jest łatwą lekturą: pełna nazwisk i spraw które polskiemu czytelnikowi nic nie mówią. Jakieś zatargi między mafiosami, zamachy, morderstwa, a wszystko to podane nader chaotycznie. Przydałby się krótki przewodnik o strukturze mafii. Z drugiej strony nieźle pokazuje atmosferę panującą na Sycylii gdzie w latach 60-tych każdy młody człowiek marzył o zostaniu mafioso. Bo członkowie mafii budzili szacunek, byli ludźmi honoru, byli wzorem. A potem już nie było odwrotu...

Wspomnienia długoletniego mafiosa, który na początku lat 90-tych zdecydował się na współpracę z organami ścigania i obecnie wciąż jest jednym z najważniejszych świadków koronnych. Ponieważ przez długie lata był najbliższym współpracownikiem osławionego bossa Toto Riiny, jego zeznania odegrały kluczową rolę w walce z mafią.

Instytucja świadka koronnego wciąż jest wątpliwa...