Jak pewnie wiele czytelniczek poznałam postać Sisi za sprawą serialu dla dzieci emitowanego niegdyś w telewizji. Serial uwielbiałam, uważałam go za wzruszającą i cudowną historię o prawdziwej miłości. Pokazał on historię młodej, nieco dzikiej kobiety, która nie może się dostosować do życia na wiedeńskim dworze, ale ostatecznie zakończył się happy endem i triumfem cesarzowej Elżbiety. Prawdziwa historia Sisi była o wiele bardziej skomplikowana, a ślub z Franciszkiem Józefem nie zakończył dramatów i trudności w życiu zakochanej pary. Tą smutniejszą, trudniejszą historię Sisi i Franza opisuje Allison Pataki w książce ,,Cesarzowa mimo woli”.

Rok 1848. Dzięki zapobiegliwości swojej apodyktycznej matki Zofii, młody Franciszek Józef zasiada na tronie Austrii. Teraz musi wypełnić podstawowe zadanie władcy – ożenić się i spłodzić potomka. Zofia postanawia, że idealną kandydatką na synową będzie jej siostrzenica, Helena z Bawarii. Helena przybywa na dwór wraz ze swoją młodszą siostrą Elżbietą, zwaną Sisi. Wtedy dzieje się coś niespodziewanego – Franz zakochuje się w Sisi i postanawia, że to ją chce poślubić. Mimo oporów Zofii, para staje na ślubnym kobiercu, ale to zaledwie początek. Zbuntowana i wrażliwa Sisi nie pasuje bowiem do realiów cesarskiego Wiednia.

Główną zaletą ,,Cesarzowej mimo woli” zdecydowanie jest postać Elżbiety – Sisi. Ta fascynująca, barwna kobieta wychowała się w małym zamku w Bawarii, gdzie ukochała jazdę konną i czytanie poezji. Jest żywa, romantyczna i szczera, dlatego też nie potrafi dostosować się do życia w Wiedniu. Nie jest jednak typową trzpiotką. Z biegiem lat dorośleje i hartuje się. Ostro walczy o własną niezależność i akceptację. Jej małżeństwo nie przypomina bajki – teściowa cały czas ją kontroluje i okazuje jej pogardę, każdy ruch Sisi jest śledzony, Franciszek nie ma dla niej czasu, jej dzieci wychowuje cesarzowa Zofia i niańki. Mimo to Elżbieta stara się czerpać z życia i walczyć o siebie, pokazuje, że ona też jest ważna i godna szacunku. Dużym plusem jest też zaprezentowanie życia na dworze cesarskim i sytuacji politycznej – wszystko opisane jest tak, że łatwo można zrozumieć ciąg przyczynowo – skutkowy, nawet jeśli nie jest się obeznanym w historii tych czasów.

Nie do końca spodobał mi się styl, owszem, czytało się szybko i przyjemnie, ale coś mi w nim nie pasowało i najdziwniejsze jest to, że sama nie wiem, co. Może trochę za szybkie przeskakiwanie między etapami życia Elżbiety, co rzuciło mi się w oczy pod koniec – wiedziałam na jakim etapie jest Sisi, ale nie potrafiłam ogarnąć, co się dzieje z jej dziećmi i w jakim są wieku. Jednak najbardziej rozczarował mnie wątek małżeństwa Sisi i Franza. Zawsze żal mi było Franciszka Józefa – bez wątpienia szczerze kochał on swoją żonę, ale przez swoje wychowanie i wymagania wobec niego nie potrafił jej tego okazać. W pewnym okresie swojego życia większość czasu spędzali osobno, ale trudno mi uwierzyć, że doszło do całkowitego zerwania(Franciszek był załamany śmiercią Elżbiety). Tutaj trochę ubodło mnie jednostronne pokazanie Franza, jako tego złego, nierozumiejącego męża, który zniszczył życie żony. I z drugiej strony, kompletnie wyidealizowany Andrassy(który słynął z licznych romansów), domniemany kochanek Elżbiety. Trochę zabolało mnie, że fascynacja Sisi Węgrami w zamyśle Pataki ograniczyła się głównie do uczucia do ich przywódcy. Ich domniemana miłość była opisana dla mnie w sposób cukierkowy i mało realistyczny, oboje z miejsca poczuli, że są bratnimi duszami, a rozmawiali ze sobą zaledwie raz. Taki kontrast zły mąż Franciszek Józef kontra idealny kochanek Andrassy był dla mnie słaby i przewidywalny, a ich rozmowy i rozwój relacji był aż nazbyt tęczowy i różowiutki, a pamiętajmy, że w momencie poznania tego Węgra Sisi nie była już naiwną nastolatką, a dojrzałą, doświadczoną przez los kobietą.

,,Cesarzowa mimo woli” jest całkiem dobrą i ciekawą historią, ale po biografii Sisi spodziewałam się jednak czegoś więcej. Mimo to na pewno warto przeczytać.

,, Nic nie wymaga większej siły, niż pozwolić sobie na słabość wobec kogoś innego.”

Jak pewnie wiele czytelniczek poznałam postać Sisi za sprawą serialu dla dzieci emitowanego niegdyś w telewizji. Serial uwielbiałam, uważałam go za wzruszającą i cudowną historię o prawdziwej miłości. Pokazał on historię młodej, nieco dzikiej kobiety, która nie może się dostosować do życia na wiedeńskim dworze, ale ostatecznie zakończył się happy endem i triumfem cesarzowej...