"Nie rozumiałem, dlaczego filmowcy nie kopiują dokładnie pomysłów autora. Okazuje się, że reżyserzy i scenarzyści mają dobre wyjaśnienie, dlaczego nie kopiują powieści: dosłowne adaptacje to bardzo kiepskie filmy. Podczas adaptacji na potrzeby ekranu powieść ulega zmianie. Musi się zmienić".

Przyznaję się, że czasami mam żal do twórców filmów na podstawie książek o pewne zmiany, pominięcie ważnych dla mnie wątków itp. Czasami zapominam, lub celowo nie chcę pamiętać, że scenarzysta to nie ślepy, głuchy, zapominalski kretyn, który pewnie nie przeczytał uważnie książki. Muszę też powiedzieć, że często nie doceniam filmu, jeżeli miałam możliwość zapoznania się z papierowym pierwowzorem. A jak już ktoś zaczyna grzebać w ważnych dla mnie szczegółach - obrażam się na ekranizację i w życiu nie przyznam, że całość miała jakiś sens. OCZYWIŚCIE, że książka była lepsza, a jakże ;)

Chociaż nie od dziś wiem, że nie da się zmieścić kilkusetstronicowej książki w dwóch godzinach filmu bez okrojenia i zmian, to zapoznanie się z tą książką pozwoliło mi trochę inaczej spojrzeć na sprawę scenariusza i ekranizacji. Dużo zdjęć, dopisków, elementów dotyczących pracy na planie, wiele ciekawostek. Nie żałuję, że zakupiłam ten ilustrowany scenariusz.

"Nie rozumiałem, dlaczego filmowcy nie kopiują dokładnie pomysłów autora. Okazuje się, że reżyserzy i scenarzyści mają dobre wyjaśnienie, dlaczego nie kopiują powieści: dosłowne adaptacje to bardzo kiepskie filmy. Podczas adaptacji na potrzeby ekranu powieść ulega zmianie. Musi się zmienić".

Przyznaję się, że czasami mam żal do twórców filmów na podstawie książek o pewne...

Dla normalnych konsumentów literatury lektura scenariuszy jest nie lada wyzwaniem. Tekst nagle traci spójność, a czytanie urodę. Nie można, jak przy dobrej powieści, zamknąć oczu i podróżować w wyobraźni. W scenariuszu wszystko jest pokazane palcem i wytłumaczone wręcz łopatologicznie. Można zaryzykować twierdzenie, że scenariusze czytają tylko ci, co muszą. Tymczasem to niezwykle pasjonująca lektura. Pozwala zrozumieć kuchnię adaptacji, podpatrywać jak na postać patrzy autor powieści, a jak scenarzysta. To fascynujące porównanie. Fascynujące podwójnie, bo potem można je zweryfikować w kinie. Kto z nas nie wygłosił choć raz opinii „książka lepsza”, albo „film lepszy”? Trudno kogoś takiego znaleźć. Za to ze świecą szukać człowieka, który powie „scenariusz lepszy”. A to dopiero wyższy stopień wtajemniczenia. Polecam. Zwłaszcza na przykładzie „Kodu Leonarda”, który w wersji powieściowej poznało kilkaset tysięcy Polaków, a w kinie obejrzało go pewnie więcej. A ilu przeczytało scenariusz?

Dla normalnych konsumentów literatury lektura scenariuszy jest nie lada wyzwaniem. Tekst nagle traci spójność, a czytanie urodę. Nie można, jak przy dobrej powieści, zamknąć oczu i podróżować w wyobraźni. W scenariuszu wszystko jest pokazane palcem i wytłumaczone wręcz łopatologicznie. Można zaryzykować twierdzenie, że scenariusze czytają tylko ci, co muszą. Tymczasem to...

Bardzo ciekawa książka, z której dowiemy się jak powieść Dana Browna została przeniesiona na duży ekran. Ilustrowany scenariusz zawiera bardzo ciekawe zdjęcia z planu, rysunki, storyboardy oraz komentarze twórców m.in. reżysera Rona Howarda oraz scenarzysty Akivy Goldsmana. Fajna lektura.

Bardzo ciekawa książka, z której dowiemy się jak powieść Dana Browna została przeniesiona na duży ekran. Ilustrowany scenariusz zawiera bardzo ciekawe zdjęcia z planu, rysunki, storyboardy oraz komentarze twórców m.in. reżysera Rona Howarda oraz scenarzysty Akivy Goldsmana. Fajna lektura.

Tę książkę dostałam od mamy, która wiedziała, że lubię twórczość Browna i oglądałam filmy na podstawie jego książek. Był to jak najbardziej trafiony zakup, gdyż jest ona jakby dopełnieniem całości (książka, film, scenariusz – w tej kolejności).

Pokazuje powstawanie filmu „od kuchni”, dla takich laików jak ja jest to coś zupełnie nowego i fascynującego. Książka zawiera wiele ciekawych zdjęć z planu, wyjaśnienia, jak powstawały poszczególne sceny. Dzięki niej przypomniałam sobie ulubione fragmenty filmu. Dlatego też jest to książka, którą można polecić fanom twórczości Dana Browna, oraz tym, którzy są ciekawi jak powstawał film „Kod da Vinci”.

Tę książkę dostałam od mamy, która wiedziała, że lubię twórczość Browna i oglądałam filmy na podstawie jego książek. Był to jak najbardziej trafiony zakup, gdyż jest ona jakby dopełnieniem całości (książka, film, scenariusz – w tej kolejności).

Pokazuje powstawanie filmu „od kuchni”, dla takich laików jak ja jest to coś zupełnie nowego i fascynującego. Książka zawiera...

Robert Langdon, specjalista od symboli, zostaje wezwany do muzeum w Luwrze, gdzie zabito kustosza. Będąc głównym podejrzanym zmuszony jest uciekać by udowodnić swą niewinność i odkryć największą tajemnicę chrześcijaństwa...

Scenariusz na podstawie powieści Dana Browna to wydawałoby się kolejny gadżet mający zarobić więcej pieniędzy dla autora i twórców filmu. I, owszem, jest tak w pewnym stopniu, ale na szczęście Kod Leonarda da Vinci. Ilustrowany scenariusz to kawał dobrej książki wydanej po prosty rewelacyjnie.

Fabuła to oczywiście uproszczona kopia powieści, ale jak na scenariusz czyta się ją lekko, przyjemnie i z emocjami. Po kilku stornach zapomina się, że nie jest to typowa proza i pozwala się wciągnąc w opowiadaną historię.

Ale co najważniejsze nie samą historią jest ten album. Czym jeszcze? Zbiorem ciekawostek o filmie, nieznanych powszechnie faktów o procesie produkcji czy wreszcie imponującą kolekcją zdjęć z planu wzbogaconych o reprodukcję np. Mona Lizy czy Ostatniej Wieczerzy.

A wszystko to wydane na grubym, kredowym papierze, podbarwionym tak, by wyglądał na stary i cenny, zamknięte w twardej oprawie i dodatkowej obwolucie... Po prostu znakomita rzecz.

Polecam więc nie tylko fanom "Kodu..." ale również i fascynatom kina, bo dowiedzą się z tego albumu więcej ciekawych rzeczy o procesie produkcji filmu, niż z pełnoprawnych opracowań.

Choć można by było lepiej rozłożyć zdjęcia na stornach i poprawić tłumaczenie w kilku momentach.

Robert Langdon, specjalista od symboli, zostaje wezwany do muzeum w Luwrze, gdzie zabito kustosza. Będąc głównym podejrzanym zmuszony jest uciekać by udowodnić swą niewinność i odkryć największą tajemnicę chrześcijaństwa...

Scenariusz na podstawie powieści Dana Browna to wydawałoby się kolejny gadżet mający zarobić więcej pieniędzy dla autora i twórców filmu. I, owszem,...

Sporo ciekawostek z planu, ładne zdjęcia. Jednak lepiej najpierw przeczytać książkę lub obejrzeć film, bo można się zgubić w scenariuszu.

Sporo ciekawostek z planu, ładne zdjęcia. Jednak lepiej najpierw przeczytać książkę lub obejrzeć film, bo można się zgubić w scenariuszu.

Napewno jest to bardzo ciekawe;)

Napewno jest to bardzo ciekawe;)

Trochę naiwne, ale czytadło w sam raz na wakacje :)

Trochę naiwne, ale czytadło w sam raz na wakacje :)