Jest to już kolejna książka, którą otrzymałem od jej autora do recenzji (serdecznie dziękuję Panie Adamie!) i następna wydana własnym sumptem, bez pośrednictwa żadnego znanego wydawnictwa. Bardzo często jest tak, że to co wyjdzie własnym nakładem autora niezbyt nadaje się do czytania - jest pełne błędów, zarówno typowo technicznych jak i logicznych czy fabularnych, bywa nudne, niedopracowane i ogólnie rzecz biorąc mdłe. Często też tematyka bywa trudna i ciężko sobie z nią poradzić początkującemu pisarzowi - a taką tematykę porusza Adam Szewczyk w swojej debiutanckiej powieści. Jak do tej pory udało mi się porozumieć się z autorami jedynie dobrych książek, które naprawdę zasługiwały na pozytywne recenzje. Można je było śmiało polecić każdemu, pokazać wiele dobrych stron, które tuszują niedociągnięcia charakterystyczne dla debiutów. Na całe szczęście dalej mogę to z czystym sumieniem robić i po trochu zmieniać nastawienie do książek wydanych własnym nakładem na bardziej pozytywne. :)

Jakub jest prostym urzędnikiem, jakich wielu. W sferze jego marzeń jest awans, większa ilość pieniędzy, odrobina czasu na typowe, polskie wakacje oraz zaimponowanie swoim przełożonym. Wiedzie przeciętne życie, przeciętnie je przeżywając. Każdego dnia wykonuje te same czynności, porusza się tymi samymi drogami o dokładnie tym samym czasie. Jest wręcz encyklopedycznym przykładem przeciętnego człowieka. W obliczu śmierci jednak każda przeciętność wyrasta poza swoje ramy i nawet ona "przemnożona przez wieczność, da cholernie zadziwiające rezultaty".

Na dzień dobry napiszę, że książka jest przerażająca. Naprawdę, cholernie, za przeproszeniem, przerażająca. Nie jest żadnym horrorem, ale można się jej przestraszyć dużo bardziej niż dobrego filmu grozy. Zwłaszcza dla młodych ludzi może być szczególnie straszna, gdyż może pokazać jak będzie wyglądać ich życie za kilka lat - życie przeciętnego "Kowalskiego", który egzystuje od pierwszego do pierwszego. Adam Szewczyk obnaża całkowicie z pozytywów żywot typowego człowieka, do cna odzierając go z miłych chwil, a zostawiając jedynie same negatywne aspekty. Przeciętny do bólu Jakub jest personifikacją przeciętności, która ukazuje czytelnikowi jak bardzo można przegrać całe życie, jeśli się postaramy. Smaczku dodaje niecodzienna narracja - użyta druga osoba sprawia, że mocno utożsamiamy się z Jakubem, przeżywając z nim wszystkie chwile - w większości rzecz jasna te złe.

"A jeżeli już babcie chciałyby być sprawiedliwe, powinny straszyć wnuczków życiem i skurwysyńską naturą decyzji urzędników, którzy dzisiaj jedzą ci z ręki, a jutro wyrzucą cię na bruk"

Główny motyw książki to ukazanie człowiekowi zarówno tego, jak bardzo w obliczu śmierci chciałoby się przeżyć życie jeszcze raz i jak jaskrawe stają się nasze błędy, ale także pokazanie co najczęściej robimy źle, a tak że co możemy poprawić. Warto jednak zaznaczyć, że książka jest niesamowicie ciężka - nie nadaje się na chwilę relaksu z dobrą lekturą, trzeba mieć do na nią wenę i porządnie się skupić. Już od samego początku zaskakuje mnogością porównań oraz przemyśleń, które często mogą wydać się niezrozumiałe, bądź zbyt trudne do zrozumienia. Mimo wszystko są przemyślane i sprawiają wrażenie kilkukrotnego ważenia oraz dopracowania. Jest niestety tego pewien minus - duże zagęszczenie może skutecznie zniechęcić czytelnika do dalszej lektury, czasem odnosi się też wrażenie przesycenia formy, co trochę utrudnia czytanie.

Podjęta przez autora tematyka jest trudna do wykonania - ma w sobie ogromny potencjał, ale także jest bardzo łatwa do zniszczenia. Wiedziałem o tym już w momencie przeczytania informacji o książce, które podesłał mi autor. Oczywiście podzieliłem się tymi przemyśleniami z Panem Adamem i teraz mogę z czystym sumieniem uspokoić autora - pod względem podejścia do tematu zdał egzamin. Widać na kilometr, że książka nie powstała po prostu pod wpływem chwili, tylko została dogłębnie przemyślana. Nawet mimo wspomnianych minusów - które są tak naprawdę tylko subiektywnym podejściem do "problemu" - merytorycznie książka jest zdecydowanie na plus. Może stać się ostrzeżeniem dla każdego człowieka i skarbnicą wiedzy - porad prostych, wręcz trywialnych, ale bardzo często zapominanych.

Jak już zapewne się domyślacie, ocena tej książki będzie dość wysoka. Miejscami była dla mnie aż nazbyt ciężka i niezrozumiała, jednak jest w pełni dopracowana i widać ogrom włożonej pracy. Z chęcią przeczytałbym jeszcze więcej tak dobrych debiutów, zwłaszcza takich, jakie otrzymałem do tej pory od samych autorów.

Jest to już kolejna książka, którą otrzymałem od jej autora do recenzji (serdecznie dziękuję Panie Adamie!) i następna wydana własnym sumptem, bez pośrednictwa żadnego znanego wydawnictwa. Bardzo często jest tak, że to co wyjdzie własnym nakładem autora niezbyt nadaje się do czytania - jest pełne błędów, zarówno typowo technicznych jak i logicznych czy fabularnych, bywa...