Pan Wojtek jest dla mnie ewenementem. Pomimo tego, że pod względem poglądów i przekonań, znajduję siebie zdecydowanie na przeciwległym biegunie, książki Jego nawet lubię. Pomimo dość średniowiecznego światopoglądu, braku tolerancji itp. paradoksalnie trudno odmówić zarazem WC kowbojowi inteligencji i/lub poczucia humoru, jak również talentu do gawędy. Ci którzy znają go od tej strony, czytali inne autora książki, i tu, w tej doskonale się odnajdą i zapewne im się spodoba. Pan Wojtek jest tu wciąż sobą, mimo, że tym razem, w północno zamiast południowo-amerykańskich klimatach. Książka pod wieloma względami (spojrzenie autora, specyficzny humor, sporo bajarzenia) podobna do "Rio Anacondy" czy "Gringo wśród...". Bardziej jednak nieco osobista, bardziej "wyluzowana", bardziej powiedziałbym (gdyby nie to, że pan Wojtek pewnie by się obraził i wezwał inkwizytora) - w duchu/klimacie Tao - w sensie, że w sumie o niczym. A bardziej konkretnie o "nicnierobieniu", ale w sumie na jedno wychodzi. Nie dziwi, że autorowi tak się w owym dość zacofanym pod każdym niemal względem rejonie USA podoba, mam wrażenie, że w bardziej "cywilizowanych" rejonach, nie czułby się już tak dobrze. Trochę momentami z tym gloryfikowaniem tej strony/twarzy "Hameryki" przesadza,ale osobiście (biorąc pod uwagę o kim mowa) bardziej mnie to bawiło niż irytowało. Ogólnie... Lekka i nawet dość przyjemna książka, chociaż nie tak przyjemna jak wspomniane wcześniej "Rio..." i "Gringo..." stąd też odpowiednio niższa ocena. Polecić nie polecam, ale można. Zwłaszcza jeśli ktoś lubi pana Wojtka lub Jego książki.

Pan Wojtek jest dla mnie ewenementem. Pomimo tego, że pod względem poglądów i przekonań, znajduję siebie zdecydowanie na przeciwległym biegunie, książki Jego nawet lubię. Pomimo dość średniowiecznego światopoglądu, braku tolerancji itp. paradoksalnie trudno odmówić zarazem WC kowbojowi inteligencji i/lub poczucia humoru, jak również talentu do gawędy. Ci którzy znają go od...