Czarodziejki.net znane też jako Mahou Shoujo Site to manga autorstwa Kentarou Satou, który lubi tworzyć oryginalne horrory. Jego pierwszą serią była opowieść o morderczych dziewczynkach władających magią. Tytuł stał się dosyć popularny i dzięki temu powstał spin-off w postaci mangi Czarodziejki.net. Szesnastotomowa seria okazała się wielkim sukcesem i doczekała się adaptacji anime, a także historii pobocznej.

Do opisania fabuły pierwszych trzech tomów mangi Czarodziejki.net trzeba użyć słów mroczne, powalone i ciężkie. Tytuł to wariacja na temat opowieści o nastolatkach zdobywających potężne moce w wariancie ekstremalnym. Aya żyje bowiem w świecie pełnym przemocy i cierpienia, które jest nie do pojęcia dla przeciętnego człowieka. Nawet jej wybawienie wiąże się z rozlewem krwi i bólem

Czarodziejki.net znane też jako Mahou Shoujo Site to manga autorstwa Kentarou Satou, który lubi tworzyć oryginalne horrory. Jego pierwszą serią była opowieść o morderczych dziewczynkach władających magią. Tytuł stał się dosyć popularny i dzięki temu powstał spin-off w postaci mangi Czarodziejki.net. Szesnastotomowa seria okazała się wielkim sukcesem i doczekała się...

Ciekawie zapowiada się ciąg dalszy, na pewno przeczytam kolejne tomy

Ciekawie zapowiada się ciąg dalszy, na pewno przeczytam kolejne tomy

ogolnie manga jest ciekawa i ma fajna fabule, ale jednak nie bede chyba czytac kolejnych tomow, nie zachecilo mnie az tak

ogolnie manga jest ciekawa i ma fajna fabule, ale jednak nie bede chyba czytac kolejnych tomow, nie zachecilo mnie az tak

Bardzo wciagajaca seria. Brutalnosc i przemoc polaczona z magicznymi mocami, podobne do Madoki a zarazem tak oryginalne i inne ;) Co do postaci to pare psychopatow sie znajdzie ;D Bohaterki da sie polubic, Ayi nawet troche wspolczulam... kazda z nich ma ciekawa historie swojego zycia ^.^

Bardzo wciagajaca seria. Brutalnosc i przemoc polaczona z magicznymi mocami, podobne do Madoki a zarazem tak oryginalne i inne ;) Co do postaci to pare psychopatow sie znajdzie ;D Bohaterki da sie polubic, Ayi nawet troche wspolczulam... kazda z nich ma ciekawa historie swojego zycia ^.^

Wow, jestem mocno zaskoczona treścią. Mocna, nie cukierkowata fabuła. Same pytania, odpowiedzi mało. Będę czytać kolejne tomy.

Wow, jestem mocno zaskoczona treścią. Mocna, nie cukierkowata fabuła. Same pytania, odpowiedzi mało. Będę czytać kolejne tomy.

Manga BARDZO brutalna. Brutalniejsza chyba nawet od "tokyo ghoul'a". Całkiem fajna. Kupiłam ją że względu na to, że była to moja pierwsza manga w życiu (czytałam ją jakieś 3 lata temu),ale nadal bardzo ciekawa i będę zbierać dalej. Coś na co można narzekać to kreska. Zła nie jest, ale jest poprostu dosyć prosta.
Lubię i polecam dla osób lubiących co nieco gore. 🙂

Manga BARDZO brutalna. Brutalniejsza chyba nawet od "tokyo ghoul'a". Całkiem fajna. Kupiłam ją że względu na to, że była to moja pierwsza manga w życiu (czytałam ją jakieś 3 lata temu),ale nadal bardzo ciekawa i będę zbierać dalej. Coś na co można narzekać to kreska. Zła nie jest, ale jest poprostu dosyć prosta.
Lubię i polecam dla osób lubiących co nieco gore. 🙂

Mocno się rozczarowałam. Kreska jest okropna, wszystko wydaje się takie brudne. W dodatku fabuła pędzi jak szalona. Anime wypada DUŻO lepiej...

Mocno się rozczarowałam. Kreska jest okropna, wszystko wydaje się takie brudne. W dodatku fabuła pędzi jak szalona. Anime wypada DUŻO lepiej...

Wszechobecny mrok opowieści, naturalistycznie zaprezentowana przemoc. Psychopatyczne skłonności niektórych postaci, krew, rozczłonkowane ciała, podrzynanie gardeł. Momentami można mieć wrażenie, że autor czerpie jakąś dziwną satysfakcję z gnębienia swoich bohaterek (niczym prawdziwy socjopata). Czarodziejki.net to tytuł bardzo specyficzny i zdecydowanie nie przypadnie do gustu każdemu (nie wspominając już o młodszych odbiorcach, w których ręce manga nie powinna trafić w ogóle, oficjalnie tytuł przeznaczony jest dla czytelnika powyżej 16-go roku życia). Dla sporej części czytelników manga może być zbyt ciężka do przetrawienia.

Fabuła wypada naprawdę interesująco a jej stopniowe odkrywanie przez autora, powinno zachęcić tych, którym spodobał się pierwszy tom, do zakupów kolejnych wydań. Obawiam się jednak, że może to być pozycja na jeden raz. Nic nie wskazuje na to, żeby w późniejszych częściach (chociaż mogę się mylić) pojawiło się więcej wątków pobocznych, rozwijających fabułę. Najwyraźniej twórca postanowił skupić się na jednej, ale dobrze napisanej historii i jej się trzymać do samego końca. Możemy mieć tutaj do czynienia z sytuacją bardziej znaną miłośnikom filmów/seriali kryminalnych. Nawet jeśli produkcja jest genialna, to jeśli już wiesz kto na końcu morduje to cała otoczka tajemniczości pryska niczym bańka mydlana. Dla wielu nie będzie to w ogóle zauważana cecha negatywna, tym bardziej, że według statystyk mało kto wraca do raz przeczytanego dzieła.

Jeżeli chodzi o warstwę artystyczną, prezentuje się ona naprawdę dobrze. Ładna szczegółowa kreska postaci przy jednoczesnym zachowaniu minimalistycznego tła (lub nawet jego braku) przeplatana jest z kadrami prezentującymi świetnie narysowaną scenografię. Mrok i z pozoru niedbale wyglądające rysunki momentami mogą przypominać momentami dzieła Junji Itō. Podobne wrażenie deja vu, można odczuć w przypadku niektórych postaci (widząc jedną z bohaterek cały czas miałem przed oczami tytuł Mirai Nikki). Nie zarzucam autorowi braki odtwórczości, wręcz przeciwnie dobrze zasymilowane zapożyczenia, często wpływając bardzo pozytywnie na danych tytuł (dostrzeżone podobieństwa to mój czysto subiektywny osąd i być może nikt inny na to nie zwróci nawet uwagi).

Na plus rodzimego wydania mogę zaliczyć duże pogrubione czcionki, doskonale wpasowujące się w klimat produkcji i jednocześnie zapewniające wygodne czytanie nawet dla takich ślepców jak ja. Jakichkolwiek literówek czy wpadek drukarskich brak (lub przynajmniej ja niczego takiego się nie dopatrzyłem).


Kentaro Sato udało się stworzyć dzieło mroczne, ale i zarazem dojrzałe, prezentujące to, o czym większość z nas wie już od bardzo dawna – człowiek człowiekowi najgorszym wrogiem. Zaprezentowane przez niego z pozoru bezmyślne bestialstwo i gloryfikowanie przemocy to tylko zabieg stylistyczny mający wymusić na czytelniku odrobinę refleksji nad zachowaniem człowieka jako bytu, który w wielu przypadkach swoje problemy i traumy odbija na kimś innym. Przemoc rodzi przemoc, chociaż każdy wie, że nie jest to żadne rozwiązanie. Ludzie coraz mocniej zatracają swoje człowieczeństwo, nie tylko dopuszczając się przemocy w stosunku do innych ale jeszcze częściej odwracając głowę w momencie kiedy widzimy krzywdę bliźniego. Czarodziejki.net to manga mająca potencjał do stania się naprawdę dobrym tytułem z głębokim przesłaniem (ocena z perspektywy lektury dwóch pierwszych tomów).

Cała recenzja + ciekawostki na stronie: https://gameplay.pl/news.asp?ID=114428

Wszechobecny mrok opowieści, naturalistycznie zaprezentowana przemoc. Psychopatyczne skłonności niektórych postaci, krew, rozczłonkowane ciała, podrzynanie gardeł. Momentami można mieć wrażenie, że autor czerpie jakąś dziwną satysfakcję z gnębienia swoich bohaterek (niczym prawdziwy socjopata). Czarodziejki.net to tytuł bardzo specyficzny i zdecydowanie nie przypadnie do...

CZARODZIEJKI NIE Z KSIĘŻYCA

Hasła „manga” i „czarodziejki” to połączenie, które w szczególności czytelników znad Wisły budzi sentymentalne skojarzenia. W końcu to od „Czarodziejki z księżyca”, co prawda w wersji anime, ale jednak, zaczął się w naszym kraju boom na japońską popkulturę – i nie osłabł do dziś, skoro na rynku funkcjonuje kilka wydawnictw, publikujących miesięcznie po kilkadziesiąt tytułów. Teraz w ofercie jednego z nich, Waneko, pojawiła się nowa seria, „Czarodziejki.net”. Po okładce trudno było mi powiedzieć cokolwiek na jej temat, ale fragmenty w sieci wyglądały bardzo intrygująco. Teraz, po lekturze, mogę powiedzieć jedno: warto było po tę mangę sięgnąć i z ochotą zapoznam się z kolejnymi tomami. Ale muszę przestrzec, że to seria, która wszystkich liczących na powtórkę z „Sailor Moon” może zszokować.

Główną bohaterką opowieści jest nastoletnia Aya Asagiri, która nie ma lekkiego życia. Wręcz przeciwnie – i to do tego stopnia, że ciągle myśli tylko o śmierci. Koleżanki i koledzy w szkole postawią się nad nią bez chwili przerwy, bijąc ją, poniżając i starając się na każdym kroku zadać jej ból. W domu gimnazjalistka też nie ma łatwo, bo brat uwielbia patrzyć, jak wymiotuje z bólu, więc z ochotą zadaje jej kolejne ciosy. I nie tylko.
I wtedy, pewnego dnia, z komputera odzywa się głos witający ją na stronie czarodziejki.net. Dziwna postać oznajmia jej z ekranu, że została wybrana ze względu na swoją depresję. Wybrana do czego? Otrzyma różdżkę – czy jej użyje, czy nie, to już zależy od niej. Następnego dnia Aya znajduje ową różdżkę, choć bardziej przypomina ona pistolet. Nie wie co ma z nią zrobić, nie ma pojęcia do czego przedmiot służy. Ale kiedy zostaje zaatakowana przez koleżanki, które chcą koledze umożliwić zgwałcenie jej, korzysta z prezentu i… Chwilę potem jej napastnicy znikają i pojawiają się pod kołami pociągu. Wydarzenie to zmienia życia nastolatki, ale dziewczyna nie ma jeszcze pojęcia jak bardzo i co to wszystko będzie dla niej oznaczało…

Całość recenzji na moim blogu: https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2019/02/czarodziejkinet-1-kentarou-satou.html

CZARODZIEJKI NIE Z KSIĘŻYCA

Hasła „manga” i „czarodziejki” to połączenie, które w szczególności czytelników znad Wisły budzi sentymentalne skojarzenia. W końcu to od „Czarodziejki z księżyca”, co prawda w wersji anime, ale jednak, zaczął się w naszym kraju boom na japońską popkulturę – i nie osłabł do dziś, skoro na rynku funkcjonuje kilka wydawnictw, publikujących...

Zapowiadająca się bardzo ciekawie seria, stanowiąca może nie dekonstrukcję, lecz mroczną wariację gatunku mahou shoujo. Owszem, mamy tu dziewczyny obdarzone magicznymi mocami, lecz nie używają ich one, aby czynić dobro. Owszem, nasze bohaterki są w wieku gimnazjalnym, ale próżno szukać tu falbanek i cukierkowych transformacji. Zamiast tego mamy przemoc (domową i szkolną),morderstwa, gore oraz nienazwaną groźbę wiszącą nad światem. Pierwszy tomik mnie zaciekawił, dlatego z pewnością sięgnę po kolejne. Tylko kreska mogłaby być odrobinę ładniejsza.

Zapowiadająca się bardzo ciekawie seria, stanowiąca może nie dekonstrukcję, lecz mroczną wariację gatunku mahou shoujo. Owszem, mamy tu dziewczyny obdarzone magicznymi mocami, lecz nie używają ich one, aby czynić dobro. Owszem, nasze bohaterki są w wieku gimnazjalnym, ale próżno szukać tu falbanek i cukierkowych transformacji. Zamiast tego mamy przemoc (domową i szkolną),...