W czasie, w którym Wojciech Eichelberger po 20 latach, wznawia swoją kultową książkę („Kobieta bez winy i wstydu”), a na łamach „Wysokich Obcasów”, wieści odrodzenie się w umysłach współczesnych kobiet ducha czarownicy, a ja sięgam po „Nawrócenie Wiedźmy” – debiutancką powieść Joanny Żamejć, którą Portal MożnaPrzeczytać.pl objął swoim patronatem. Jej podtytuł, widniejący na okładce, brzmi: „Magiczno-historyczna powieść z czasów pruskich”; ja zaś – zdecydowanie niepałająca miłosnym afektem do literatury historycznej – zastanawiam się: ile „wiedźmy” i ile „magii”, a ile „historii” odnajdę w „Nawróceniu Wiedźmy”? Czy ta książka okaże się być dobrym wyborem dla kogoś, kto poszukuje nie zapisów z kronik obecnych ziem warmińsko-mazurskich, lecz wiedzy o słowiańskiej tradycji pogańskiej z historią miłosną w tle?
Muszę przyznać, iż nie lada wyzwaniem jest dla mnie recenzja tej powieści, dlatego ważę na słowa, a każde dozuję wyjątkowo ostrożnie. Lecz gdybym na jej opisanie mogła użyć tylko kilku słów, powiedziałabym: „piękna”, „ciepła”, „mądra”, „magiczna”, „niezwykła”, „absolutnie urzekająca”… „Literackie Arcydzieło”. A resztę pozostawiłabym Czytelnikom, wierząc, że zostaną urzeczeni i zaczarowani tak samo, jak ja. Bo autorka, pani Joanna Żamejć, to prawdziwa czarodziejka. Ona naprawdę czaruje. Słowem. I chociaż jest pisarką debiutującą, robi to po mistrzowsku.
„Nawrócenie Wiedźmy” to złożona, wielowątkowa powieść, osadzona w puszczańskich ostępach krainy pruskich Warmów, w latach 1348-1353. Opowiada o czasach, kiedy nad rzeką Alną (dziś zwaną Łyną), wznoszono gród zwany dawniej Allenstein, a dzisiaj – Olsztynem. Kolonizacja tych ziem nie przebiegała łagodnie, bowiem dzikie knieje skrywały wciąż pogańskie plemiona pruskie… Czy rodowici mieszkańcy litewskiej puszczy przetrwają? A jeśli tak, to co stanie się z ich sercami i duszami? Czy zwycięży pogańska, ale pokojowa wizja świata czy chrystianizacja zadana gwałtem przez krzyżackich rycerzy? Tak oto rysuje się pierwsza, historyczno-kulturowa płaszczyzna powieści – niełatwa i nielekka. Wdziera się w światopogląd, rodzi trudne refleksje, trudne pytania. Wywołuje silne emocje, we mnie – buntu, niezgody.
Pełna recenzja na:

http://moznaprzeczytac.pl/nawrocenie-wiedzmy-magiczno-historyczna-powiesc-z-czasow-pruskich-joanna-zamejc/

W czasie, w którym Wojciech Eichelberger po 20 latach, wznawia swoją kultową książkę („Kobieta bez winy i wstydu”), a na łamach „Wysokich Obcasów”, wieści odrodzenie się w umysłach współczesnych kobiet ducha czarownicy, a ja sięgam po „Nawrócenie Wiedźmy” – debiutancką powieść Joanny Żamejć, którą Portal MożnaPrzeczytać.pl objął swoim patronatem. Jej podtytuł, widniejący na...