Jedna z pierwszych powieści Orwella, znacznie mniej znana niż słynny już "Folwark zwierzęcy" czy "Rok 1984", zupełnie inne niz powyższe ale w moim odczuciu równie wartościowa.
Choć temat jaki podejmuje jest trudny - wyzysk, nierówność społeczna, obłuda instytucji oświatowych, sens wiary - czytelnik nie czuje się przygnębiony lekturą, a to ze względu na dużą dawkę ironii i prześmiewczy stosunek Orwella do swoich bohaterów szczególnie tytułowej Doroty i jej ojca. Smutek i tragizm umiejętnie przeplata się tutaj z epizodami humorystycznymi.
Ciężko wskazać jeden konkretny problem jaki porusza "Córka..., gdyż jest to dzieło wielowymiarowe. Niemniej mnie osobiście najbardziej poruszyła ostra krytyka systemu szkolnictwa prywatnego - nastawionego wyłącznie na zysk, nie zaś na rozwijanie młodych umysłów. "Nauka" w owych szkółkach polegała na bezmyślnym klepaniu formułek z podręcznika, kaligraficznym "kopiowaniu" tych samych zdań do zeszytów oraz na czytaniu bezsensownych, nieszkodliwych ideologicznie czytanek. Żadnego Szekspira, poezji, nic, co nakłonioałoby do choćby najmniejszego wysiłku intelektualnego, pobudzało kreatywność, skłaniało do samodzielnego myślenia. W ówczesnym systemie samodzielne myślenie było wręcz tępione. Pani Creevy, uosobienie chciwości i ułudy instytucjo oświatowych otwarcie przyznaje, że jedynym celem jej "pracy" jest czesne, nie zaś rozwijanie umysłów swoich podopiecznych.
Czy to wszystko nie brzmi znajomo? Może z wyjątkiem tej części o czesnym, gdyż za publiczne szkoły (jeszcze) nie trzeba płacić. Ale cała reszta pozostała przerażająco aktualna.
Podsumowując, "Córka..." to książka trudna, momentami zabawna, częściej brutalna i smutna, wręcz odstręczająca. Gorzka, pełna paradoksów satyra, która zostawia czytelnika z uczuciem niesmaku - bo w bezpośredni sposób mówi niewygodną prawdę o nas wszystkich.

Jedna z pierwszych powieści Orwella, znacznie mniej znana niż słynny już "Folwark zwierzęcy" czy "Rok 1984", zupełnie inne niz powyższe ale w moim odczuciu równie wartościowa.
Choć temat jaki podejmuje jest trudny - wyzysk, nierówność społeczna, obłuda instytucji oświatowych, sens wiary - czytelnik nie czuje się przygnębiony lekturą, a to ze względu na dużą dawkę ironii...