Jerzy S. Łątka podjął się zdania ambitnego: przybliżenia czytelnikom życia i osiągnięć najwybitniejszego władcy jednego z najpotężniejszych imperiów w historii- Süleymana Wspaniałego. (Zostawiam tutaj link do "wygooglanej" mapy rozwoju państwa Osmanów. Warto zobaczyć, zdobycze Sulejmana zaznaczone są osobnym kolorem (1520-1566). Tak w ramach wstępu, dla osób słabo znających historie tego obszaru. https://wally24.pl/obraz-na-plotnie-0-74778041-Nabycie-Imperium-Osmanskiego.html). Postać tego sułtana znałam całkiem dobrze. Jako osoba zainteresowana historią już dawno przyjrzałam się bliżej dziejom Imperium Osmańskiego, jak zwykle w takich przypadkach dziwiąc się, jak tak znaczące państwo mogło upaść. No cóż... Dwie rzeczy są nieskończone: linia prosta i głupota ludzka. Mocarstwa padają przez tą drugą. Ale to było na długo po rządach Sulejmana.

Autor opisuje fenomen władcy- rozpisuję się o wojnach, administracji, flocie, handlu, relacjach dyplomatycznych z Królestwem Polskim, buntach, architekturze, poezji... I co najważniejsze pisząc o tym wszystkim nie nudzi. Wielokrotnie podczas czytania wybuchałam niepohamowanym śmiechem. Powodem były przede wszystkim oryginalne sformułowania Autora i jego podejście do historii. W ramach przykładu (nie mogę się powstrzymać):

"Zasługi padyszacha Sulejmana II dla literatury osmańskiej nie ograniczały się do pisania niezłych wierszy." (s.148)
"Świadectwo o uprawianiu nierządu przez owe wymienione kobiety złożyli także nazwani z imienia panowie (...) i kilku innych bogobojnych muzułmanów. Historyk nie wyjaśnia, w jaki sposób obrońcy moralności weszli w posiadanie wiedzy będącej przedmiotem ich donosu. Zapewne także korzystali z ich usług." (s.160)
"Z jego rozkazu kadi miał "kontrolować nierządnice mieszkające w Stambule, ponadto kontrola ma objąć imamów i katibów oraz muezzinów". No cóż, miejskie prostytutki znalazły się w niezłym towarzystwie." (s.161)
"Sulejman wracając ze zwycięskiej kampanii z Persji informował króla o odniesionych tam militarnych sukcesach. Cel takiego listu jest oczywisty." (s.208)
"W spadku po ojcu otrzymał Sulejman dworskiego poetę (...)." (s.149)

Pan Łątka czerpie ze źródeł zarówno Zachodnich jak i Wschodnich, przy czym uszczęśliwia czytelników mnóstwem przypisów informujących o pochodzeniu tej czy owej historii. No i dobrze. W książkach historycznych jest to rzecz niezwykle ważna. Na plus trzeba jeszcze przyznać, że Autor pisze tak, aby mógł go zrozumieć nawet człowiek, który o historii nie ma bladego pojęcia. Inaczej rzecz ma się z geografią. Fala nazw miast, prowincji i wysp może dezorientować. Ja osobiście dużych problemów z tym nie miałam (dzięki grze Osmanami w EUIV), ale podejrzewam, że sporo czytelników może mieć. W książce zdecydowanie brakuje mapy.

Pisałam o plusach, to teraz o minusach. A właściwie o jednym, największym: okropna korekta! Brak odstępów między słowami, przecinków, akapit w środku zdania, dzielnie zdań zdjęciami... Po prostu szkoda słów. Wyrazy współczucia dla Autora. W końcu to nie jego wina, a wpływa na odbiór jego książki.

Ale poza tym serdecznie polecam.

Jerzy S. Łątka podjął się zdania ambitnego: przybliżenia czytelnikom życia i osiągnięć najwybitniejszego władcy jednego z najpotężniejszych imperiów w historii- Süleymana Wspaniałego. (Zostawiam tutaj link do "wygooglanej" mapy rozwoju państwa Osmanów. Warto zobaczyć, zdobycze Sulejmana zaznaczone są osobnym kolorem (1520-1566). Tak w ramach wstępu, dla osób słabo...