"(...) właśnie to się robi, gdy się kogoś kocha: walczy się o niego i goni go, kiedy się wie, że nas potrzebuje. Pomaga się mu toczyć walkę z samym sobą i nigdy się go nie zostawia, nawet jeśli sam już spisał się na straty".

Kiedy tylko przeczytałam ten cytat zdałam sobie sprawę, jak bardzo oddaje on klimat całej tej części. Nie dosyć, że te dwa zdania są takie prawdziwe, takie tak naprawdę znane każdemu z nas, to jeszcze absolutnie pasują do Hardina i Tessy.

Cały ten tom opiera się na walce. Walce, którą Tessa i Hardin zamierzają wygrać: a jest to walka o siebie nawzajem, o swoje uczucia. Ale oczywiście pozostaje pytanie, czy im się uda? Tak, zastanawiałam się nad tym aż w końcu zerknęłam na ostatnią stronę... Tak na marginesie: Nie Róbcie Tego!... i wtedy się dowiedziałam. Właśnie też trochę dzięki temu czytałam z jeszcze większa przyjemnością.

Ta część jest zarówno ostatnia jak i najlepsza. Bardzo przyjemnie mi się ją czytało (o wiele milej niż poprzednie tomy). W końcu Hardin i Tessa przestali kłócić się co drugą stronę, więc z chęcią zagłębiałam się w następne rozdziały. Obydwoje lepiej radzili sobie ze swoimi humorami, zachowaniami i starali się jak tylko mogli, by im się polepszyło. Każdy musiał w pełni zrozumieć kim tak naprawdę jest. Ale czy to na pewno wypali?

"(...) właśnie to się robi, gdy się kogoś kocha: walczy się o niego i goni go, kiedy się wie, że nas potrzebuje. Pomaga się mu toczyć walkę z samym sobą i nigdy się go nie zostawia, nawet jeśli sam już spisał się na straty".

Kiedy tylko przeczytałam ten cytat zdałam sobie sprawę, jak bardzo oddaje on klimat całej tej części. Nie dosyć, że te dwa zdania są takie prawdziwe,...