Aktualnie tkwimy w cudownym okresie. Mamy wolne, świąteczna atmosfera jeszcze się udziela i z założenia powinniśmy skakać z radości. No bo kto by nie chciał wylegiwać się cały dzień na kanapie, zajadać pozostałości ze świątecznych smakołyków i mieć radochę ze świątecznych prezentów.
Niestety mi ten okres nie służy.
Ostatnio w dniu moich urodzin mama wręczyła mi trylogię Tahereh Mafi i ja ujrzawszy tą książkę, pomyślałam: "Aha, no tak. To ta książka, co ostatnio tyle o niej słychać." I szczerze powiedziawszy nie ciągnęło mnie do niej tak bardzo.
Ale kiedy rozpoczęłam czytanie, no to "było jak w niebie". no okey, może bardziej jak "w piekle" :D Ale tutaj raczej nie muszę tłumaczyć jak to jest "przenosić się" do książki.
No a teraz o samej powieści. Jeśli ktoś lubi takie fantastyczne klimaty to na pewno mu się spodoba. Moje osobiste wrażenia, to wielkie WOW. Wciągająca fabuła, ciekawy wątek z "białym ptakiem" i historia braci. Chyba nie mam zastrzeżeń, chociaż brakowało mi kontynuacji ostatniej części. Chociaż tego to chyba każdemu brakuje. Książka warta przeczytania :)

Aktualnie tkwimy w cudownym okresie. Mamy wolne, świąteczna atmosfera jeszcze się udziela i z założenia powinniśmy skakać z radości. No bo kto by nie chciał wylegiwać się cały dzień na kanapie, zajadać pozostałości ze świątecznych smakołyków i mieć radochę ze świątecznych prezentów.
Niestety mi ten okres nie służy.
Ostatnio w dniu moich urodzin mama wręczyła mi trylogię...