Potrzebowałam dobrego kryminału, potrzebowałam książki, która mnie wessie wartką akcją, sprawi czytelniczą przyjemność, oderwie od szarego dnia. W ręce wpadła mi "Mgła", przeczytałam jej krótki opis, dwa słowa Tokarczuk i stwierdziłam, że może będzie dobrze.

Początek szedł mi mozolnie, nie było wartko, nie było aż tak wciągająco, jak się spodziewałam. Zweryfikowałam swoje nastawienie i czytałam dalej. Fabuła nie wciągnęła mnie jak wir, ale szła swoim torem, ciekawie odsłaniajac następne fragmenty.

Nie będę pisała o czym jest książka, streszczeń jest mnóstwo. Skupię się na tym, co mi się spodobało.

"Mgła" jest napisana bardzo równo, napięcie jest dozowane starannie, ale nie ma obawy, że podczas lektury ktoś zejdzie na zawał serca. Szczegółowo i sprytnie zarysowane zostały postacie: są to trójwymiarowi ludzie, którzy mają swoje przyzwyczajenia, ograniczenia, uprzedzenia, ułomności, koszmary i czarne strony duszy. Muszę powiedzieć, że świat urojeń i snów został przedstawiony niesamowicie wiarygodnie - tak, to się może przyśnić każdemu.

Spodobały mi się przejścia pomiędzy niektórymi rozdziałami: np. bohaterka A pod koniec rozdziału drugiego kładzie się spać; rozdział trzeci zaczyna się od tego, że bohaterka właśnie się budzi, ale nic nie pasuje do bohaterki A i po chwili okazuje się, że rozdział zaczął się od historii bohaterki B. Sprytne.

Akcja książki dzieje się we współczesnej Warszawie (głównie) i taką ją opisuje. Zdarzenia i rzeczywistość są jak najbardziej współczesne i zahaczające o aktualne problemy. Na plus.

Bardzo dobre i plastyczne są opisy miejsc i postaci, które pomagają wczuć się w rolę śledczego. Subiektywny plus za perfumy jaśminowe i ładnie opisaną kobiecą garderobę - nie mogłam się powstrzymać.

Akcja nie jest lawinowa, porywająca, ale jest ciekawa i realistyczna.

Na początku przytłoczyła mnie ilość stron (700), ale z przyjemnością dokończyłam czytanie.

Nie znam się na kryminałach, na polskich tym bardziej, ale ten mi się podobał i w kategorii kryminalnej stawiam go wysoko. Z chęcią przeczytam kolejna książkę Malanowskiej.

Potrzebowałam dobrego kryminału, potrzebowałam książki, która mnie wessie wartką akcją, sprawi czytelniczą przyjemność, oderwie od szarego dnia. W ręce wpadła mi "Mgła", przeczytałam jej krótki opis, dwa słowa Tokarczuk i stwierdziłam, że może będzie dobrze.

Początek szedł mi mozolnie, nie było wartko, nie było aż tak wciągająco, jak się spodziewałam. Zweryfikowałam swoje...