Operetka. Historia
- Kategoria:
- utwór dramatyczny (dramat, komedia, tragedia)
- Seria:
- Dramaty
- Wydawnictwo:
- Wydawnictwo Literackie
- Data wydania:
- 2013-09-01
- Data 1. wyd. pol.:
- 2013-09-01
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788308051290
- Tagi:
- Gombrowicz dramat
W sukni, czy nago?
Operetka to ostatni z wielkich dramatów Witolda Gombrowicza. Pisany z wieloma przerwami przez 15 lat, wielokrotnie poprawiany lub zupełnie zmieniany, ujrzał światło dzienne dopiero w roku 1966, na trzy lata przed śmiercią autora. To wynik zachwytu Gombrowicza nad formą operetkową, będącą najbardziej skonwencjonalizowanym gatunkiem teatralnym. Łącząc w charakterystyczny dla siebie sposób sprzeczności i nie rezygnując z typowego dla operetki „boskiego idiotyzmu”, udało się autorowi zamknąć w sztuce także patos, dramat ludzki i pasję.
Akcja rozpoczyna się około roku 1910, a kończy już po drugiej wojnie światowej. Głównym jej wątkiem jest fascynacja, jaką dwóch arystokratów, Firulet i Szarm, darzą młodą dziewczynę – Albertynkę. Jednak obaj konkurenci, miłośnicy mody, chcą ją wyłącznie ubierać, zamykać w formę. Albertynka zaś, pobudzona jednym dotknięciem, pragnie nagości i wyzwolenia. We wszystko zamieszanych jest dwóch złodziejaszków, rewolucjonista Hufnagiel, oraz projektant mody Fior.
W Operetce Gombrowiczowi ukazuje człowieka będącego w odwiecznym konflikcie pomiędzy naturą a kulturą, wolnością a zniewoleniem przez obowiązującą konwencję. Jak zwykle, w typowy dla siebie sposób obnaża ludzkie ułomności.
Historia, której nie było
Witold Gombrowicz miał w zwyczaju wyrzucać rękopisy swoich dzieł zaraz po ich publikacji, ale jak w każdej regule, także i tutaj znalazło się miejsce na wyjątek. Chodzi o dwie wczesne wersje dramatu Operetka wydanego w 1966 roku. Żona pisarza przekazała te szczątkowe fragmenty Konstantemu Jeleńskiemu, który podjął się ich zredagowania i… tak powstała Historia. Ten wyjątkowy utwór jest nieocenioną pomocą przy próbach zrozumienia autobiograficznych kontekstów twórczości Gombrowicza. Niepowtarzalność tej sztuki przejawia się także w tym, że jest jedyną w swoim rodzaju dokumentacją procesu powstawania Operetki.
„W żadnym innym utworze (nawet w Trans-Atlantyku),nie poszedł Gombrowicz tak daleko na drodze intymnej spowiedzi.[...]” — napisał o Historii odpowiedzialny za jej redakcję Jeleński.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Książka na półkach
- 42
- 31
- 1
- 1
- 1
- 1
- 1
- 1
- 1
- 1
OPINIE i DYSKUSJE
[...]
Postaraj się nie bronić, tego co jest
Weź rozbrat z teraźniejszością
Poddaj się stwarzaniu.
[...]
Przyszłość jest czarną dziurą
Czas jest niewiadomy
Historia nie ma twarzy
𝗭 𝗖𝗬𝗞𝗟𝗨 "𝗢𝗖𝗔𝗟𝗜Ć 𝗢𝗗 𝗭𝗔𝗣𝗢𝗠𝗡𝗜𝗘𝗡𝗜𝗔" !
𝗟𝗨𝗗𝗭𝗞𝗜𝗘 𝗨Ł𝗢𝗠𝗡𝗢Ś𝗖𝗜 𝗪 𝗣𝗘Ł𝗡𝗘𝗝 𝗞𝗥𝗔𝗦𝗜𝗘 !
Gombrowicz dwie początkowe wersje Operetki napisane w latach 50. w Argentynie. Pisarz przywiózł te bruliony do Europy w 1963, roku, nosząc się z intencją wypracowania ostatecznej wersji sztuki. W 1966 roku, Gombrowicz zakończył definitywnie pracę nad trzecią, definitywną Operetki, taką jaką znamy ją dzisiaj. Zatem prace nad Operetką trwały z przerwami przez piętnaście lat.
Operetka jest jedynym utworem Gombrowicza, w którym możemy prześledzić genezę i etapy jego powstania.
Dzisiaj, jako parodię, można by się pokusić o nazwanie jej "Influenserka", może nawet "Pato-influenserka".
Ech czasy się zmieniają, nazewnictwo się zmienia, a ludzkie wady ani ani. Chociaż nie, eskalują 😏
Miałam przyjemność wysłuchania tego dramatu w doborowej aktorskiej obsadzie. W „Operetce” radiowej semantyzacja w dwójnasób się potęguje, a nagość oznaczającą dziewiczą naiwność, będącą tutaj synonimem otwartości i naiwności, możemy wręcz usłyszeć.
Cudownie odśpiewane partie wokalne. Groteska, parodia oraz absurd w jednym.
𝗣𝗢𝗟𝗘𝗖𝗔𝗠 ! 𝗖𝗭𝗬𝗧𝗔𝗝𝗖𝗜𝗘 ! 𝗦Ł𝗨𝗖𝗛𝗔𝗝𝗖𝗜𝗘 ! 𝗢𝗚𝗟Ą𝗗𝗔𝗝𝗖𝗜𝗘 !
[...]
Nagości wiecznie młoda
Młodości wiecznie nagą.
Nagości, nagości
Młodości, młodości
Ach Witaj...
Autor: Witold Gombrowicz
Scenariusz i reżyseria: Piotr Cieślak
Muzyka: Maciej Małęcki
Dyrygent: Marcin Nałęcz-Niesiołowski
𝗢𝗕𝗦𝗔𝗗𝗔 :
-Jacek Mikołajczak - Narrator,
-Krzysztof Dracz - Mistrz Fior,
-Anna Seniuk -Księżna Himalaj,
-Krzysztof Wakuliński - Książę Himalaj,
-Maciej Stuhr - Baron Firulet,
-Andrzej Blumenfeld - Hrabia Hufnagiel,
-Grzegorz Małecki - Hrabia Szarm,
-Dominika Kluźniak - Albertynka,
-Adam Ferency - Profesor,
-Piotr Bajor - Proboszcz,
-Piotr Siwkiewicz - Lokaj,
-Maciej Makowski - Lokaj,
-Krzysztof Ogłoza - Lokaj.
Jej transmitowane wykonanie odbyło się 10 października (w ramach Festiwalu Festiwali Teatralnych "Spotkania") w Studiu Koncertowym im. Witolda Lutosławskiego z udziałem Polskiej Orkiestry Radiowej, Zespołu Wokalnego "Affabre Concinui", czterech śpiewaczek i trzynaściorga aktorów z narratorem, pod dyrekcją Marcina Nałęcz-Niesiołowskiego. Scenariusz opracował i całość reżyserował Piotr Cieślak. Operetka Gombrowicza począwszy od włoskiej prapremiery w 1969 r. stanowiła dla kompozytorów wyzwanie i udrękę. Choć to sztuka teatralna a nie libretto - wymaga jednak kilkudziesięciu minut muzyki, zaś autor życzył sobie stylu operetki wiedeńskiej, ultra-modernistycznych akcentów oraz efektów specjalnych na gromy i burze.
[...]
„W operetce postacie muszą być operetkowe” – notował Gombrowicz – akcja operetkowa, mity operetkowe, a ja usiłowałem władować w nią za dużo. Dopiero więc gdym te treści zawarł w metaforach ściśle operetkowych jak strój, rewia mód, wszystko bardziej składnie mi się zamknęło. (...) Ludzkość traci swoje najpiękniejsze wierzenia, swoje najukochańsze kostiumy. Ani Bóg, ani ideały: nawet rewolucja ginie. Wszystko zmierza ku czarnej trumnie! I wówczas z trumny wynurza się młoda nagość ludzka, wieczna radość naszej wiecznej młodości. Proste, jak operetka”.
[...]
więcej Pokaż mimo toPostaraj się nie bronić, tego co jest
Weź rozbrat z teraźniejszością
Poddaj się stwarzaniu.
[...]
Przyszłość jest czarną dziurą
Czas jest niewiadomy
Historia nie ma twarzy
𝗭 𝗖𝗬𝗞𝗟𝗨 "𝗢𝗖𝗔𝗟𝗜Ć 𝗢𝗗 𝗭𝗔𝗣𝗢𝗠𝗡𝗜𝗘𝗡𝗜𝗔" !
𝗟𝗨𝗗𝗭𝗞𝗜𝗘 𝗨Ł𝗢𝗠𝗡𝗢Ś𝗖𝗜 𝗪 𝗣𝗘Ł𝗡𝗘𝗝 𝗞𝗥𝗔𝗦𝗜𝗘 !
Gombrowicz dwie początkowe wersje Operetki napisane w latach 50. w Argentynie. Pisarz przywiózł te bruliony do Europy w 1963,...
Gombrowicz, w odpowiedni mu sposób, po raz kolejny obnaża naturę człowieka. Przeciwstawienie stroju i nagości staje się przepiękną metoforą tego, jacy jesteśmy i tego, jakimi chcemy się stawać. Przybieramy w życiu różne stroje, maski, bo takimi wolimy być postrzegani. Wstydząc się swojej nagości, swojego "ja" podporządkowujemy się różnym modom. Gdy już nie potrafimy poczuć swojej nagości, zatracamy siebie. Kupujemy wszystko, co w tym życiu modne, nie zważając na to, jak bardzo do nas nie pasuje. "Rzrzrzyyyg". Co gorsza, jesteśmy gotowi nabyć wszystko, co w teorii modne, nawet jeśli jest jeszcze przykryte workiem. A pod nim mogą skrywać się różne okrucieństwa... "Krzesełka lorda Blotton".
Gombrowicz, w odpowiedni mu sposób, po raz kolejny obnaża naturę człowieka. Przeciwstawienie stroju i nagości staje się przepiękną metoforą tego, jacy jesteśmy i tego, jakimi chcemy się stawać. Przybieramy w życiu różne stroje, maski, bo takimi wolimy być postrzegani. Wstydząc się swojej nagości, swojego "ja" podporządkowujemy się różnym modom. Gdy już nie potrafimy poczuć...
więcej Pokaż mimo to