Najbardziej urzekło mnie życie codzienne Prymasa, niesamowita dyscyplina dnia codziennego, listy do rodziny nudnawe i raczej nie chwytają za serce, mimo wszystko.

Najbardziej urzekło mnie życie codzienne Prymasa, niesamowita dyscyplina dnia codziennego, listy do rodziny nudnawe i raczej nie chwytają za serce, mimo wszystko.

Byłem w tym Kościele w Warszawie gdzie aresztowali go i czytałem te książkę. Najbardziej przeraziła mnie informacja o tym, że takie praktyki jak aresztowania księży w trakcie komunizmu były powszechne i przychodziły falami.
Czytałem te książkę leżąc w Szpitalu i czekając na dalsze instrukcje lekarza. Była to jedna z pierwszych które sięgnąłem zaraz za Jackiem Londonem. Ta książka sprawiła, że jakoś się trzymałem ale jej nie doczytałem...

Trafił on na moją listę osób skazanych bądź pozbawionych wyrokiem za wolność słowa.
Na tej liście znajduje się Platon, Norwid, Mickiewicz, Wolter, Bukowski, Święty Paweł, Jan Chrzciciel, Roman Dmowski, Józef Piłsudski, Jack London, Derrida, Dostojewski a nawet Święty Paweł bądź Henryk I Brodaty. Areszt, więzienie bądź ograniczenie wolności. Wszystko w imię wolności. Tak się kończy pisanie książek z reguły zawsze.
Proszę zobaczyć sobie na Senekę.

Prześladowania będą.

Byłem w tym Kościele w Warszawie gdzie aresztowali go i czytałem te książkę. Najbardziej przeraziła mnie informacja o tym, że takie praktyki jak aresztowania księży w trakcie komunizmu były powszechne i przychodziły falami.
Czytałem te książkę leżąc w Szpitalu i czekając na dalsze instrukcje lekarza. Była to jedna z pierwszych które sięgnąłem zaraz za Jackiem Londonem. Ta...

Inspiracją do lektury okazał się obraz z Muzeum Watykańskiego przedstawiający kardynała Stefana Wyszyńskiego w objęciach Jana Pawła II, będący najprawdopodobniej przetworzonym zdjęciem z inauguracji pontyfikatu „naszego papieża”, gdy wziął on w objęcia swojego przyjaciela podczas składania przez niego homagium. Musi być w nim siła, uchwycenie magicznego momentu, bo prześladował mnie przez kilka tygodni.

Pomyślałem, że „kardynał tysiąclecia” jest już postacią prawie zapomnianą. Czasami czytałem o nim, ale nigdy nic jego. Musiałem więc sięgnąć po „Zapiski więzienne”. Nie miałem wielkich oczekiwań. I dobrze, bo nie jest to wyjątkowo pasjonująca lektura. W porównaniu do innych ofiar komunistycznych represji, kardynał odbywał karę odosobnienia w "luksusowych" warunkach, a głównymi szykanami, oprócz samego odosobnienia, była wilgoć, brak dostaw zamówionych książek i restrykcje w komunikacji z bliskimi.

I to właśnie ograniczenia korespondencji mogą być moim głównym zarzutem wobec komuchów w tej sytuacji. Listy kardynała do ojca i innych bliskich są najpiękniejszymi momentami lektury. Wyśmienita, wzruszająca epistolografia, pełna miłości i szacunku. Dla tych fragmentów warto.

Inspiracją do lektury okazał się obraz z Muzeum Watykańskiego przedstawiający kardynała Stefana Wyszyńskiego w objęciach Jana Pawła II, będący najprawdopodobniej przetworzonym zdjęciem z inauguracji pontyfikatu „naszego papieża”, gdy wziął on w objęcia swojego przyjaciela podczas składania przez niego homagium. Musi być w nim siła, uchwycenie magicznego momentu, bo...

Książka nie jest łatwa w lekturze, natomiast stanowi świadectwo ogromnej, żywej wiary w obliczu bycia upokarzanym i pozbawianym podstawowych praw ludzkich i obywatelskich, którymi charakteryzował się ówczesny ustrój. Lektura niezwykle inspirująca szczególnie na trudne, obecne czasy. Polecam!

A to jeden z przykładów duchowych perełek, które można spotkać w książce:

"Daj pomoc, Ojcze, by w życiu moim już nic nie było tylko dla mnie, tylko dla mojego upodobania, tylko dla mojego zadowolenia, dla dogodzenia sobie, dla zaspokojenia własnych pragnień. (…) Wzbudź pragnienie zapomnienia o sobie: o tym, co dogadza mojemu wygodnictwu, zmysłowości, miłości własnej. Nie wiem, czy zdołam to uczynić, ale wiem, że bardzo pragnę, wiem że inaczej nie warto, szkoda czasu i energii dla siebie. Przecież rodzić można tylko we dwoje: ja z Tobą, Ojcze; dwoje młodych rodziców - z Tobą, jako jedno ciało. - A gdy jestem sam z sobą, cóż zdołam urodzić? I chcę i pragnę być tylko z Tobą, bo tylko wtedy mogę rodzić dla Ciebie, dla Twojej chwały – Soli Deo… (…) Bo nie chcę, by moja ziemia była niepłodna. A więc tylko z Tobą, bo wszelkie ojcostwo z Ciebie się wywodzi. Wyzwól, Ojcze, z syzyfowej pracy orki na moim ugorze. Uczyń, byśmy zawsze byli razem: Ty i ja, Ty we mnie, a ja w Tobie. Tego pragnął dla mnie Twój Syn Jednorodzony, który zawsze jest z Tobą" (Komańcza, 20 listopada 1955).

Książka nie jest łatwa w lekturze, natomiast stanowi świadectwo ogromnej, żywej wiary w obliczu bycia upokarzanym i pozbawianym podstawowych praw ludzkich i obywatelskich, którymi charakteryzował się ówczesny ustrój. Lektura niezwykle inspirująca szczególnie na trudne, obecne czasy. Polecam!

A to jeden z przykładów duchowych perełek, które można spotkać w książce:

"Daj...

Kardynał godny naśladowania.

Kardynał godny naśladowania.

Musiałam przeczytać tę książkę, ponieważ przygotowywałam jej opracowanie. „Zapiski więzienne" prymasa Wyszyńskiego znalazły się bowiem na liście lektur, w szkole, która z założenia powinna być laicka. Ja rozumiem, że dziennik stanowi dorobek kulturowy i świadectwo czasów komunizmu. I mógłby się znaleźć na liście lektur, np. we fragmentach. Pod warunkiem, że dla równowagi znalazłby się tam również dzieła wybitnych osobowości z innych religii, a także ateistów. Monopolizacji katolicyzmu na języku polskim mówię stanowcze: nie.

Musiałam przeczytać tę książkę, ponieważ przygotowywałam jej opracowanie. „Zapiski więzienne" prymasa Wyszyńskiego znalazły się bowiem na liście lektur, w szkole, która z założenia powinna być laicka. Ja rozumiem, że dziennik stanowi dorobek kulturowy i świadectwo czasów komunizmu. I mógłby się znaleźć na liście lektur, np. we fragmentach. Pod warunkiem, że dla równowagi...

Cieszę się, że wreszcie sięgnęłam po tę pozycję. Przybliża postać samego kardynała, ale i czasów, w których przyszło mu żyć. Jednak jego spostrzeżenia są uniwersalne i aktualne również dziś. Szczególnie te w kontekście duchowym i myśl o wolności, która jest wtedy, gdy nie pozwalamy sobie nienawidzić drugiego.

Garść inspirujących cytatów:

"Najskuteczniejszą drogą do zwalczania w sobie smutku jest wspomnienie na mądrość, dobroć, miłość i doskonałość Boga, którego wszystkie dzieła są doskonałe. - A więc i te, które mnie dotyczą. W każdym czynie Boga jest tylko mądrość, tylko dobroć, tylko miłość. Może nie rozumiem ich do końca, może myślę zaledwie promykami świateł. Ale pełna światłość objawia się, gdy rozumiem sens działania Bożego."


"Czemu raczej wracasz myślą do ludzi, którzy cię zadręczają, a nie do Mnie, która jestem twoją Matką Niepokalaną, Ucieczką, Pocieszycielką i Obroną? - A nie do Syna mojego Jedynego, który cię odkupił Krwią, wziętą z mego Serca? A nie do Ojca Miłosierdzia, który tak cię umiłował, że Syna mego dał za ciebie? - Czyż mękę twoją ukoi rozmyślanie o nieprawości nieprzyjaciół? - Czyż lekarstwem jedynym nie jest miłość przyniesiona na ziemię przez mojego Syna, a pośredniczona przez moją służbę tobie? - Odwróć się od myśli twoich, a nawróć się do myśli moich. Zrzuć troskę swoją na moje dłonie. Udźwigałam w nich Mękę Zbawiciela świata, udźwigam i twoją. Szkoda po poświęcać myśli nieprawym. Oddaj je tym, co gotowi są cię zrozumieć, wysłuchać, pocieszyć. Nie odwracaj porządku świata: Bóg jest zbawicielem twoim, a nie ludzie. Wszak jesteś po to, byś ty mówił o Zbawicielu, a nie po to, byś oglądał się na ich pomoc. To do ciebie należy prowadzić ich do jedynego Zbawcy. (s. 192)


"Największym brakiem apostoła jest lęk. Bo on budzi nieufność do potęgi Mistrza, ściska serce i kurczy gardło. Apostoł już nie wyznaje. Czyż jest jeszcze apostołem? Uczniowie, którzy opuścili Mistrza, już Go nie wyznawali. Dodali odwagi oprawcom. Każdy, kto milknie wobec nieprzyjaciół sprawy, rozzuchwala ich. Lęk apostoła jest pierwszym sprzymierzeńcem nieprzyjaciół sprawy. "Zmusić do milczenia przez lęk" - to pierwsze zadanie strategii bezbożnej. Terror stosowany przez wszystkie dyktatury, obliczony jest na lękliwość apostołów. Milczenie tylko wtedy ma swoją apostolską wymowę, gdy nie odwracam oblicza swego od bijących. Tak czynił milczący Chrystus. Ale w tym znaku okazał swoje męstwo. Chrystus nie dał się sterroryzować ludziom. Gdy wyszedł na spotkanie hałastry, odważnie powiedział "Jam jest".

(s. 123)

"Moim największym grzechem jest realizm, wróg oczu nadprzyrodzonych. Wierzę, że Bóg może wszystko i zawsze czynić, ale nie przeze mnie. Wierzę, że Bóg może wyprowadzić wodę ze spieczonej skały umęczonej duszy Narody, ale żeby to miał uczynić przeze mnie? Brak mi jeszcze tej pokory, która pozwoliłaby mi uwierzyć w to. Grzech Mojżesza powtarza się we mnie"

Cieszę się, że wreszcie sięgnęłam po tę pozycję. Przybliża postać samego kardynała, ale i czasów, w których przyszło mu żyć. Jednak jego spostrzeżenia są uniwersalne i aktualne również dziś. Szczególnie te w kontekście duchowym i myśl o wolności, która jest wtedy, gdy nie pozwalamy sobie nienawidzić drugiego.

Garść inspirujących cytatów:

"Najskuteczniejszą drogą do...

Gdyby nie uwięzienie przy pięknej pogodzie (w czasie wolnym, w święta - efekt koronawirusa!),pewnie nigdy nie dogrzebałbym się w zaprzyjaźnionej biblioteczce do tej pozycji.
Szukałem w "Zapiskach" informacji o warunkach uwięzienia oraz przemyśleniach samego Wyszyńskiego. Kardynał nigdy wcześniej nie budził mojego zainteresowania.
Znalazłem to co chciałem, czyli kilka pięknych fragmentów, gdy kardynał zaczął dostrzegać świat przyrody, który był dla niego odmianą od rozmyślań teologicznych i odskocznią od ascetycznego planu dnia, który sam sobie narzucił.
Zapiski są przede wszystkim świadectwem głębokiej wiary Wyszyńskiego, ale moim zdaniem najcenniejsze są w książce obserwacje dotyczące prześladowców, ich mentalności. Dla tych jakże celnych obserwacji warto było "Zapiski" przeczytać...

Gdyby nie uwięzienie przy pięknej pogodzie (w czasie wolnym, w święta - efekt koronawirusa!),pewnie nigdy nie dogrzebałbym się w zaprzyjaźnionej biblioteczce do tej pozycji.
Szukałem w "Zapiskach" informacji o warunkach uwięzienia oraz przemyśleniach samego Wyszyńskiego. Kardynał nigdy wcześniej nie budził mojego zainteresowania.
Znalazłem to co chciałem, czyli kilka...

Idealna na czasy koronawirusa. Pokazuje z jak wielką pokorą kardynał znosił uwięzienie. Mimo, iż jego jedyną winą było to, że nie pasował władzom państwa nie tracił pogody ducha. Wiele pięknych opisów świadczy o niezwykłym kunszcie literackim. Zaskoczyła mnie ta książka. Szkoda, że już skończyłam ją czytać. Była miłą towarzyszką..

Idealna na czasy koronawirusa. Pokazuje z jak wielką pokorą kardynał znosił uwięzienie. Mimo, iż jego jedyną winą było to, że nie pasował władzom państwa nie tracił pogody ducha. Wiele pięknych opisów świadczy o niezwykłym kunszcie literackim. Zaskoczyła mnie ta książka. Szkoda, że już skończyłam ją czytać. Była miłą towarzyszką..

Refleksje ,,prymasa tysiąclecia" z pobytu w miejscach odosobnienia. Przykład chrześcijańskiego miłosierdzia w ciężkiej próbie dla siebie i Kościoła.

Refleksje ,,prymasa tysiąclecia" z pobytu w miejscach odosobnienia. Przykład chrześcijańskiego miłosierdzia w ciężkiej próbie dla siebie i Kościoła.