Kuszący tytuł i kusząca wspaniałym pączkiem z różowym lukrem okładka to nie wątpliwe zalety książki A. Homes pod tytułem „Ta książka uratuje ci życie”. Mimo, iż jestem kobietą, jestem też wzrokowcem i w moim przypadku kuszenie okazało się skuteczne. Bądźmy szczerzy, kto nie uległby obietnicy zmiany życia na lepsze, i to w towarzystwie pączków? Zasiadając do lektury, nie mogłam się doczekać druzgoczącej zmiany, jaka nastąpi w moim życiu dzięki książce. Zmiana, owszem, nastąpiła, ale niestety tylko w liście przeczytanych przeze mnie lektur.
Autorem „Ta książka uratuje ci życie” równie dobrze jak pani Homes mógłby być Paulo Coelho. Podobnie jak on, pisarka próbuje przemycić nam „wielkie, życiowe mądrości” w niecodziennych dialogach bohaterów powieści. Robi to na szczęście w mniej bezpośredni sposób, pozostawiając pewne pole do interpretacji czytelnikowi. Jeśli czytelnik nie chce widzieć cudownych rad, z pewnością ich nie dostrzeże. Ja, czytając, za wszelką cenę starałam się wydobyć z powieści choć jedną odkrywczą myśl. Nie udało się. Czy wskazówki typu: otwórz się na ludzi, zapewnij sobie odrobinę ciszy czy też jedz to, na co masz ochotę mogą wpłynąć na czyjeś życie, a tym bardziej je uratować? Cóż, jeśli czytelnik byłby żywym trupem, z pewnością „Ta książka…” stanie się jego Biblią.
A cóż się dzieje w fabule? Och, nic szczególnego. Główny bohater, Richard, pan w wieku średnim, najpierw ląduje w szpitalu z powodu bólu w klatce piersiowej, co skłania go do kilku przemyśleń. Następnie łamie schematy, w których dotychczas żył, np. zwalnia gosposię i nie korzysta już usług dietetyczki. Później jest coraz ciekawiej… Przy jego domu pojawia się dół, do którego wpada koń. Zwierzę zostaje uratowane dzięki głównemu bohaterowi i tajemniczemu gwiazdorowi. Spotyka też pewną kobietę, niewolnicę we własnym domu i pomaga jej się zrelaksować wysyłając do Spa. Już Państwo śpicie? Mam nadzieję, że nie, bowiem to nie koniec. Jedną z kluczowych postaci jest Anhil, sprzedawca pączków. Czasami się pojawia i raczy swojego kolegę dziwnymi rozmowami. Nasz bohater w między czasie zapisuje się także na kurs medytacji w ciszy i spotyka się po latach ze swoim synem. Czy o czymś zapomniałam? Nie wydaje mi się. Bogu dzięki za odrobinę humoru wetkniętą tu i ówdzie, inaczej ciężko byłoby wytrwać do końca. Książka zdaje się składać z kilku ważniejszych wydarzeń, bez dobrze zarysowanego początku i z jeszcze gorzej zarysowanym końcem. Cały czas towarzyszą nam wewnętrzne monologi i przemyślenia Richarda: czasem spodoba mu się jakaś kobieta, czasem myśli o byłej żonie nie dają mu spokoju.
„Ta książka…” prezentuje nieco groteskowy obraz współczesnego świata, w którym nie ma zrównoważonych postaci – każda z nich musi być nieco uproszczona, z mocno zarysowanymi cechami osobowości. Być może są nieco tajemnicze, ale zdecydowanie brak im głębi psychologicznej. Dziwne, ocierające się o surrealizm zdarzenia splatają się z prostą codziennością. Zazwyczaj takie połączenia wychodzą nader ciekawie, weźmy na przykład powieści Jonathana Carrolla, w tym wypadku jednak tak nie jest. Groteskowy surrealizm i codzienność nie splatają się płynnie w jedno, nie pasują do siebie, dodają książce dziwaczności i sprawiają, że wydawać się nieco przyciężka.
Na okładce widnieje cytat Stephena Kinga, iż ta książka może okazać się podobnym kamieniem milowym jak „Buszujący w zbożu”. Nic na to nie wskazuje. A może to mnie brak kompetencji, by oceniać tak „wielką, wspaniałą powieść” o szumnym tytule? Niestety, książka nie wpłynęła na moje życie w żaden sposób, a rada, jaką wyniosłam z lektury, wcale nie była zawarta w tekście. Brzmi ona: nigdy nie oceniaj książki po okładce. Od tej pory nie będę.

Kuszący tytuł i kusząca wspaniałym pączkiem z różowym lukrem okładka to nie wątpliwe zalety książki A. Homes pod tytułem „Ta książka uratuje ci życie”. Mimo, iż jestem kobietą, jestem też wzrokowcem i w moim przypadku kuszenie okazało się skuteczne. Bądźmy szczerzy, kto nie uległby obietnicy zmiany życia na lepsze, i to w towarzystwie pączków? Zasiadając do lektury, nie...