Nie nie nie i jeszcze raz nie!
Trafiłam na to "dzieło" przypadkiem.
Kompletna porażka.

Autorka przez 1/4 książki cytuje "Sztukę Wojny" Sun Tzu, pod którego niewątpliwie jest wrażeniem. Dobrze mieć idola, ale w pisaniu chyba nie chodzi o to, żeby odkrywać coś, co ktoś już odkrył i przepisywać to, co ktoś już napisał.

Do tego mentorskie wynurzenia autorki w stylu:
- negocjuj twardo swoją pensję,
- rywalizuj z mężczyznami i dojdź na sam szczyt,
- pamiętaj, że masz też dekolt i to nic złego go używać,
- bądź pewna siebie jak Miranda z filmu Diabeł ubiera się u Prady.

I tak przez 350 stron.
Szkoda czasu i papieru. Tragedia.

Nie nie nie i jeszcze raz nie!
Trafiłam na to "dzieło" przypadkiem.
Kompletna porażka.

Autorka przez 1/4 książki cytuje "Sztukę Wojny" Sun Tzu, pod którego niewątpliwie jest wrażeniem. Dobrze mieć idola, ale w pisaniu chyba nie chodzi o to, żeby odkrywać coś, co ktoś już odkrył i przepisywać to, co ktoś już napisał.

Do tego mentorskie wynurzenia autorki w stylu:
-...

Okładka: piękna kobieta z burzą włosów i uchwyconym między ustami a nosem kosmykiem imitującym wąsik; palec wskazujący; zamyślone czoło - dobry pomysł na okładkę i tu ona odgrywa kluczową role, że nie wspomnę o prowokującym tytule. To się chyba nazywa oddziaływanie podprogowe?

Treść: jestem na stronie 276 i nie wiem, czy pisanie recenzji na tym etapie jest uczciwe? Co z niej wyniosłam: niezliczoną ilość cytatów, nazwisk oraz dobrych rad, jednak podanych w tak chaotyczny sposób, że się pogubiłam na którejś z kolei wpatrywance. Z pewnością po tej lekturze sięgnę po „Sztukę wojny” Sun Tzu.

Co istotne: autorka żyje w innym zupełnie kraju, tam realia są odmienne od naszych i na to należy wziąć poprawkę, z tego też powodu potraktowałam tę książkę bardziej jako lekturę na poprawę humoru (bo poprawia!) niż typowy poradnik.

Czy polecam? Oczywiście! Zwłaszcza teraz w okresie jesiennym, niesprzyjającym uśmiechowi.

Okładka: piękna kobieta z burzą włosów i uchwyconym między ustami a nosem kosmykiem imitującym wąsik; palec wskazujący; zamyślone czoło - dobry pomysł na okładkę i tu ona odgrywa kluczową role, że nie wspomnę o prowokującym tytule. To się chyba nazywa oddziaływanie podprogowe?

Treść: jestem na stronie 276 i nie wiem, czy pisanie recenzji na tym etapie jest uczciwe? Co z...

Karen Salmanshon była konsultantką do spraw wizerunku wielu znanych firm. Od zawsze pragnęła jednak pisać. Dlatego zwolniła się z pracy i postanowiła zrealizować swoje marzenie. Wydała kilka książek, w tym Jak odnieść sukces bez penisa, którą w 2015 roku w Polsce wydał Pascal.
Książka jest typowym poradnikiem. Pokazuje, jak należy postępować, by osiągnąć swój cel. Celem tym jest odniesienie sukcesu w biznesie. Grupą docelową są oczywiście kobiety. Dlatego też autorka starała się pokazać wszystko z tej kobiecej strony.
Przede wszystkim pokazuje, że kobiety rzadziej awansują. Popiera to danymi z badań społecznych. Na dodatek to kobiety muszą wydawać więcej – więcej płacimy za wizyty u fryzjera, kosmetyczki, za ubrania, chociaż często zużyte jest mniej materiału niż w męskiej wersji. Autorka stara się podkreślić różnice, które zauważa w społeczeństwie. Widzi je już w dzieciństwie – inaczej wychowujemy chłopców i dziewczynki, dlatego też kształtują się w nich inne cechy charakteru. Także słownictwo sprzyja mężczyznom – „mieć jaja” jest kojarzone pozytywnie, a porównania do żeńskich części ciała bywa obraźliwe.
Po tym zapleczu teoretycznym autorka przechodzi do analizy tego, co powinnyśmy zmienić, by czuć się pewne siebie i osiągnąć sukces. Przede wszystkim problem leży w nas. Bywamy nieśmiałe, wystraszone, uległe i w tym rzecz. Trzeba zmienić ten tok myślenia. Na dodatek autorka chce, byśmy nie wstydziły się tego, że jesteśmy kobietami. Zamiast tego powinnyśmy korzystać z naszych atutów – lubimy rozmawiać, flirtować i to właśnie może być naszą bronią.
Ciekawa jest forma tego poradnika. Autorka podzieliła książkę na krótkie podrozdziały, w których znajdziemy nie tylko jej narrację. Przytoczone są mądrości, cytaty, historie, które mają pomóc w zrozumieniu tego, co chce nam przekazać autorka. Dodatkowo dostajemy listy, w większości Wpatrywanki, które mają nam pomóc zmienić swój tok myślenia.
Warto zwrócić uwagę na język. Karen Salmansohn pisze lekko i zabawnie. Nie boi się przytaczać opowieści i mądrości, często porównuje opisywaną rzecz do swojego życia lub wydarzeń z życia bliskich jej osób. Jest narratorem, którego widać. Zwraca się do swoich czytelniczek bezpośrednio. Wytyka im błędy, ale nie pokazuje siebie jako tej idealnej. Dzięki temu całość nabiera miejscami nieco ironicznego tonu. Można uznać, że dzięki takiej technice przekazania treści, możemy nie tylko się czegoś nauczyć, lecz także świetnie bawić.
Nie mogę przejść obojętnie także nad wyglądem książki. Chodzi mi szczególnie o jej wnętrze. Ciekawy papier, który nie jest biały, jest przyjemny w dotyku i dość cienki. Na nim pojawiają się zwykłe czarne litery o dość nietypowym kroju. Font bezszeryfowy to dla mnie nowość w książkach. Dopiero po kilku kartkach zorientowałam się, że nie jest to Times New Roman. Zgrabne, delikatne litery są dość małe, ale nie przeszkadza to w czytaniu. Całości dopełniają piękne śródtytuły, które są wielkie i proste w kroju. Naprawdę intrygujące zjawisko.
Ogólnie książka jest bardzo ciekawa. To poradnik, który może pomóc zmienić coś w sobie, dodać pewności, inaczej spojrzeć na relacje damsko-męskie w biznesie. Nie jest to może rewolucyjna książka, ale na pewno bardzo przyjemna w lekturze. Do tego zabawna i ciekawie wykonana. Wydawnictwo Pascal postarało się także, by w książce znalazły się dane dotyczące Polski i naszych realiów. To doprawdy dobre posunięcie!
Polecam kobietom, które szukają ciekawego poradnika. To coś dla tych pań, które nie boją się walki o swoją karierę. Zobaczycie, co różni nas od mężczyzn i jak wykorzystać nasze atuty. Rad udzieli wam kobieta, która na biznesie zjadła zęby i chce wam o tym opowiedzieć.

Karen Salmanshon była konsultantką do spraw wizerunku wielu znanych firm. Od zawsze pragnęła jednak pisać. Dlatego zwolniła się z pracy i postanowiła zrealizować swoje marzenie. Wydała kilka książek, w tym Jak odnieść sukces bez penisa, którą w 2015 roku w Polsce wydał Pascal.
Książka jest typowym poradnikiem. Pokazuje, jak należy postępować, by osiągnąć swój cel. Celem tym...

Chodząc ostatnio po księgarniach, szukałam książki, która od samego tytułu natchnie mnie do czytania - okazało się, że padło na penisa. A raczej na jego brak.

Pani Salmansohn świadomie wybrała ten tytuł, by przykuć moją (potencjalnego czytelnika) uwagę i zrobiła to iście po mistrzowsku - jako kobieta, marzę o tym, by móc bez tego silnego, męskiego mięśnia, zawładnąć moją branżą. Do tego przydadzą się nie tylko umiejętności nabyte poprzez lata doświadczeń, ale też wskazówki i ćwiczenia, które autorka podsuwa nam w prawie każdym rozdziale.

Cieszę się, że natrafiłam na tę pozycję i pomimo że nie jestem wielką fanką poradników życia, ten przypadł mi do gustu.

Chodząc ostatnio po księgarniach, szukałam książki, która od samego tytułu natchnie mnie do czytania - okazało się, że padło na penisa. A raczej na jego brak.

Pani Salmansohn świadomie wybrała ten tytuł, by przykuć moją (potencjalnego czytelnika) uwagę i zrobiła to iście po mistrzowsku - jako kobieta, marzę o tym, by móc bez tego silnego, męskiego mięśnia, zawładnąć moją...