Przeczytałam pierwszą część i pomyślałam: "ok, może i niezbyt ambitne czy odkrywcze, ale świat całkiem zgrabnie wykreowany, a i bohaterów da się lubić. Takie czytadło na oderwanie myśli od rzeczy ważnych i poważnych". Stwierdziłam, że drugą część wgram sobie na telefon, co by poczytać na jakichś nudnych wykładach...
Powiem tylko tyle - miejscami wolałam słuchać wykładu.
"Zbuntowana" to wieczne wydziwianie i silenie się na zaskakującą fabułę, która koniec końców staje się coraz bardziej absurdalna.
Co gorsze, styl pisarski zaczął mnie męczyć w równym stopniu co Triss (ja rozumiem, ukazanie traumy, żalu po utracie rodziców i takie tam, ale na pewno dałoby się to przedstawić w dużo bardziej zjadliwy sposób niż przypominanie o tym co drugą stronę i bez ciężkich rozkmin z pistoletem w dłoni). Opisy tych wszystkich buntowniczych akcji i eskapad głównej bohaterki stawały się coraz bardziej chaotyczne, coraz bardziej infantylne, a i dialogi miejscami wydawały mi się strasznie tandetne.
Wisienką na torcie jest wielka miłość głównych bohaterów. Tak wielka, że jak tylko Triss po raz enty sama pcha się prosto w łapy swoich wrogów (których zresztą jest mnóstwo, a liczba ta nieustannie wzrasta), Tobias pojawia się obok niej niczym superman czytający w myślach!
"To jestem twoim zdaniem silna, czy w końcu nie?!" - mniej więcej tymi słowami żali się cały czas, że jej chłop za bardzo się nią opiekuje.
Cóż, Triss. Jeśli tylko dzięki niemu przeżyłaś do trzeciej części, to chyba powinnaś po prostu podziękować. Zwłaszcza kiedy w końcu opuściły cię zapędy samobójcze.
No, ale żeby nie było tak strasznie fe, powiem jeszcze, że zakończenie całkiem, całkiem. Może nawet dam szanse ostatniej części tej, stanowczo zbyt wysoko ocenianej trylogii.

Przeczytałam pierwszą część i pomyślałam: "ok, może i niezbyt ambitne czy odkrywcze, ale świat całkiem zgrabnie wykreowany, a i bohaterów da się lubić. Takie czytadło na oderwanie myśli od rzeczy ważnych i poważnych". Stwierdziłam, że drugą część wgram sobie na telefon, co by poczytać na jakichś nudnych wykładach...
Powiem tylko tyle - miejscami wolałam słuchać wykładu....