"I tylko ciemność" Becky Masterman połknęłam jak tabletkę na wszelkie dolegliwości...być może dlatego, że przez dwa miesiące nie miałam żadnej książki w ręce i po prostu się stęskniłam a może dlatego, że Masterman potrafi używać pióra...
Nieważne. Tęsknota czy dobre pióro przeniosły mnie przez rozgrzane piaski pustyni, nie raniąc przy okazji o ostre kolce kaktusów saguaro. Bo zniszczenie kaktusa mogłoby mnie kosztować 10 tys. dolarów. A taki mandacik jest jakby to powiedzieć....? Nie na rękę
Tym razem Masterman zaaplikowała fiolkę, w której ukryła niewiele akcji za to wiele przemyśleń. Dotknęła wielu bolesnych i wstydliwych tematów. Być może to książka osobista, nie wiem. Ale wymowa przemyśleń jest dojrzała jak jej bohaterka Brigid Qiunn. Jest oczywiście wszystko, co lubię w dobrym kryminale ale zwróciłam uwagę na inne wątki...
Jedno mnie bardzo poruszyło. Ucieszyłam się ze śmierci jednego z bohaterów drugiego planu. Nie dlatego, że był zły. Ale dlatego, że był dobry.
Trochę podupadłam, bo nikomu ufać już nie można...no chyba, że nie ma innego wyjścia...
Polecam, bo to dobra lektura. Jest jak złota polska jesień, dzień jeszcze tęskni do lata ale noce należą już do zimy...

"I tylko ciemność" Becky Masterman połknęłam jak tabletkę na wszelkie dolegliwości...być może dlatego, że przez dwa miesiące nie miałam żadnej książki w ręce i po prostu się stęskniłam a może dlatego, że Masterman potrafi używać pióra...
Nieważne. Tęsknota czy dobre pióro przeniosły mnie przez rozgrzane piaski pustyni, nie raniąc przy okazji o ostre kolce kaktusów saguaro....