Duże kadry, niezła fabuła, niezły klimat.

Duże kadry, niezła fabuła, niezły klimat.

Scenariuszowo nadal wspaniały. Ale rysownik opuścił się o co najmniej klasę. Szkoda, bo poprzednie 3 tomy narysowane były rewelacyjnie, a ostatni tom tylko dobrze. Chyba goniły terminy...

Scenariuszowo nadal wspaniały. Ale rysownik opuścił się o co najmniej klasę. Szkoda, bo poprzednie 3 tomy narysowane były rewelacyjnie, a ostatni tom tylko dobrze. Chyba goniły terminy...

Rycerz Bragon to już ostatnia część cyklu W poszukiwania Ptaka Czasu. Miałem wątpliwości, czy zeszyt udźwignie opowieść snutą w wcześniejszych tomach, czy scenarzystom uda się pozamykać wszystkie wątki i sprawnie przejść do wydarzeń już wcześniej opowiedzianych (pamiętajmy, że serial jest prequelem przygód Pelissy oraz Bragona).

Po lekturze mogę powiedzieć, że moje obawy były bezpodstawne. Zastosowano rozwiązanie proste i skuteczne zarazem: narracja zatacza koło. Nasz bohater wpierw musiał okazać się godnym następcą Ridża. Nauka walki wręcz i bronią, zastawiania pułapek i „kodeksu” trwała pięć lat, a ostateczna próba przebiegła nie tak, jak by to sobie życzył Mistrz – dla czytelnika oczywistym jest, biorąc pod uwagę tytuł tomu, że główny bohater wyjdzie z niej zwycięsko. Gdy już ma za sobą sprawdzian, wybiera się w podróż powrotną do Marchii Pienistych Zasłon. Po drodze spotyka rodzinę, dawnych znajomych i przyjaciół, dzięki temu tak sprawnie i elegancko scenarzyści rozprawili się z zadaniami.

Świat, w który wkracza Bragon, stał się wrogim i posępnym miejscem. Narasta zagrożenie ze strony wyznawców Zakonu Znaku. Zakon nie jest już niewielką grupą szaleńców, jego poplecznicy są dobrze zorganizowani i skuteczni, swoimi mackami sięga nawet książęcych komnat. Czuć, że zacieśnia się pierścień oblężenia. Fatalizm podkreślony zostaje przez niespieszne prowadzenie akcji, a ciemne tony kolorów unaoczniają realne niebezpieczeństwo ze strony fanatyków.

Uczuciowe relacje postaci przybierają na wyrazistości. Mara przestaje być trzpiotką, a poczuwa się do odpowiedzialności za swoją Krainę, przychodzi jej to z ciężkim sercem, które nadal bije dla Bragona. Można się było domyślić takiego rozwiązania, ale i tak sceny ich ponownego spotkania, rozmów są naładowane emocjami. Sercowe problemy usuwają się na dalszy plan w kontekście zdarzeń, które mają miejsce w rodzinnym grodzie księżniczki – kto dopuścił się zdrady i dlaczego, to jedno z najbardziej zaskakujących zaskoczeń w albumie....

- - -
cały tekst można przeczytać tu:
https://dybuk.wordpress.com/2015/02/25/w-poszukiwaniu-ptaka-czasu-8-rycerz-bragon/

Rycerz Bragon to już ostatnia część cyklu W poszukiwania Ptaka Czasu. Miałem wątpliwości, czy zeszyt udźwignie opowieść snutą w wcześniejszych tomach, czy scenarzystom uda się pozamykać wszystkie wątki i sprawnie przejść do wydarzeń już wcześniej opowiedzianych (pamiętajmy, że serial jest prequelem przygód Pelissy oraz Bragona).

Po lekturze mogę powiedzieć, że moje obawy...

Najlepsza część z całej tetralogii będącej prequelem właściwego cyklu W poszukiwaniu ptaka czasu.

Najlepsza część z całej tetralogii będącej prequelem właściwego cyklu W poszukiwaniu ptaka czasu.