Postaci, historia, rysunek - rewelacja! Przepiękne, fantastyczne opowieści o przyjaźni, prawdzie i sile uczuć, empatii. Świetne, zabawne przygody, niesamowite światy, pełne wyrazistych, barwnych postaci. Ocena 9/10
Ale...
Tłumaczenie w tej wersji to jakaś kpina i dno. Ocena 1/10.
Tłumaczenie w wydaniach z lat 90 miało klasę i styl, pasowało do całości świata, jednocześnie będąc zabawne. To nowe, to w niektórych fragmentach, jakiś nowoczesny bełkot rodem z durnych kreskówek. Sprawia wrażenie jakieś nieudolnej parodii, a nie profesjonalnego przekładu. Aby być tłumaczem, nie wystarczy biegle obsługiwać tłumacza google, trzeba jeszcze dobrze znać oba języki, których przekład dotyczy.
Razi też bardzo kiepskie liternictwo.
Polecam starsze wydania, a to coś lepiej omijać z daleka.

Postaci, historia, rysunek - rewelacja! Przepiękne, fantastyczne opowieści o przyjaźni, prawdzie i sile uczuć, empatii. Świetne, zabawne przygody, niesamowite światy, pełne wyrazistych, barwnych postaci. Ocena 9/10
Ale...
Tłumaczenie w tej wersji to jakaś kpina i dno. Ocena 1/10.
Tłumaczenie w wydaniach z lat 90 miało klasę i styl, pasowało do całości świata, jednocześnie...

Przezabawny komiks, nie tylko dla dzieci. Bardzo pomysłowe i pełne zwrotów akcji historie. Dopracowane, charakterystyczne postaci.

Moją uwagę zwróciło zwłaszcza maksymalne wykorzystanie kadru. Zazwyczaj uwagę przyciągają pierwszoplanowe postaci, które toczą dialogi. Jednakże w tym komiksie także drugi i trzeci plan gra. Zawsze za plecami bohaterów dzieje się coś ciekawego.

Zwracają uwagę także dialogi. Tłumacz naprawdę zrobił kawał dobrej roboty. Przekład z francuskiego i włoskiego mógłby być nie zawsze zrozumiały dla polskiego czytelnika. Więc jest dużo wyrażeń typowych dla naszej kultury, przez co postaci są żywsze i lepiej to odbiera czytelnik.

Sumując te wszystkie zalety, dostajemy naprawdę wartościową rzecz. Gorąco polecam.

Przezabawny komiks, nie tylko dla dzieci. Bardzo pomysłowe i pełne zwrotów akcji historie. Dopracowane, charakterystyczne postaci.

Moją uwagę zwróciło zwłaszcza maksymalne wykorzystanie kadru. Zazwyczaj uwagę przyciągają pierwszoplanowe postaci, które toczą dialogi. Jednakże w tym komiksie także drugi i trzeci plan gra. Zawsze za plecami bohaterów dzieje się coś...

ORBITO, dziękuję ci za ten wspaniały komiks w odcinkach z kapitalnym liternictwem i brawurowym tłumaczeniem (pan Stanisław Kroszczyński - "Błękitna perła", pozostałe numery - pani IWONA SIENICKA)!

EGMONCIE - nie lepiej było odszukać autorów i zapłacić za prawa do tłumaczenia?

ORBITO, dziękuję ci za ten wspaniały komiks w odcinkach z kapitalnym liternictwem i brawurowym tłumaczeniem (pan Stanisław Kroszczyński - "Błękitna perła", pozostałe numery - pani IWONA SIENICKA)!

EGMONCIE - nie lepiej było odszukać autorów i zapłacić za prawa do tłumaczenia?

Serię „Hugo” pamiętam przede wszystkim z czasów, gdy moim głównym źródłem zaopatrzenia książkowo-komiksowego, była pobliska biblioteka. To właśnie z niej przytargałem pierwszy tom. I na tym moja znajomość cyklu zakończyła się, ponieważ następne części nie były w niej dostępne, a jedyna księgarnia w okolicy nie miała ich na stanie. Jednak patrząc z perspektywy czasu, to w sumie dobrze się stało, bo tak naprawdę mogłem zacząć moją przygodę z nią, praktycznie od samego początku. Zapraszam zatem do opinii.

Zacznijmy od tego, że omawiany album zawiera wszystkie pięć zeszytów jakie ukazywały się na rynku belgijskim w latach 1986-1990, a w Polsce w roku 1990. Opowiada on o przygodach trubadura Hugo, który wraz ze swym wiernym towarzyszem, niedźwiedziem Biskoto, przemierza świat, przeżywając szalone i niebezpieczne przygody. Po drodze spotyka nowych przyjaciól, takich jak latający stworek Narcyz czy wróżka Śliweczka, którzy bardzo szybko stają się ich kompanami we wszystkich wyprawach.

Jak wspomniałem wyżej, cały album składa się z pięciu komiksów:
✓ „Zaklęcie w Fasolę”;
✓ „Krasnal z Corneloup”;
✓ „Boska Jabłoń”
✓ „Zamek Mew”;
✓ „Błękitna Perła”.

Nie będę osobno omawiał poszczególnych tomów, ponieważ ogólny koncept każdego z nich jest dosyć podobny. Ktoś wpada w tarapaty (królewski syn, dziecko pozbawione młodości, wróżka Śliweczka czy mała dziewczynka posiadająca potężną moc),a nasi dzielni bohaterowie ruszają czym prędzej z odsieczą, wpadając oczywiście w ogromne tarapaty, z których udaje im się wykaraskać przy pomocy siły i sprytu. Ogólnie nie da się uniknąć porównania chociażby do przygód dzielnych Galów, którzy w podobny sposób rozwiązywali swoje problemy. Oczywiście wszystko podane jest w bardzo humorystycznym sosie, przez co micha często szczerzyła mi się podczas lektury. Jeżeli miałbym natomiast wskazać zeszyt, który najbardziej przypadł mi do gustu, to będzie to „Krasnal z Corneloup”. Znajdziemy w nim bowiem obok klasycznej przygody w stylu fantasy i dużej dawki humoru, sporo momentów, które potrafią również wzruszyć. I chyba dlatego ta część tak mocno wbiła mi się w głowę.

Podsumowując, album o przygodach Hugo i jego kompanii, to była dla mnie mega fajna i sentymentalna podróż do młodości, do czasów, kiedy to dinozaury rządziły na Ziemi hehe.

Tyle ode mnie!!! Do usłyszenia!!!

Serię „Hugo” pamiętam przede wszystkim z czasów, gdy moim głównym źródłem zaopatrzenia książkowo-komiksowego, była pobliska biblioteka. To właśnie z niej przytargałem pierwszy tom. I na tym moja znajomość cyklu zakończyła się, ponieważ następne części nie były w niej dostępne, a jedyna księgarnia w okolicy nie miała ich na stanie. Jednak patrząc z perspektywy czasu, to w...

Powrót do czasów dzieciństwa. Tylko częściowy bo czytałem kiedyś jedynie pierwszy tom. Świetne, zabawne i ekscytujące. Bedu stworzył wspaniały, pełny humoru świat. Wrócę jeszcze nie raz do tej lektury.

Powrót do czasów dzieciństwa. Tylko częściowy bo czytałem kiedyś jedynie pierwszy tom. Świetne, zabawne i ekscytujące. Bedu stworzył wspaniały, pełny humoru świat. Wrócę jeszcze nie raz do tej lektury.

Tak jak nie lubię europejskich komiksów, tak ten mnie przekonał, jako prosta, ale sympatyczna historia fantasy dla dzieciaków.

Tak jak nie lubię europejskich komiksów, tak ten mnie przekonał, jako prosta, ale sympatyczna historia fantasy dla dzieciaków.

Pierwsza opowieść niespecjalnie mnie porwała, ale kolejne to już pełen wypas. Jest wciągająco, zabawnie i świetnie narysowane. Zżyłem się z bohaterami i już za nimi tęsknię :)

Pierwsza opowieść niespecjalnie mnie porwała, ale kolejne to już pełen wypas. Jest wciągająco, zabawnie i świetnie narysowane. Zżyłem się z bohaterami i już za nimi tęsknię :)

Czemu w nowym przekładzie nie ma kultowego tekstu "I przestań przeklinać, do diabła"?

Czemu w nowym przekładzie nie ma kultowego tekstu "I przestań przeklinać, do diabła"?

Czytałem za bajtla lata temu, bodajże Orbita to wydała. Z takimi powrotami do dawnych lektur różnie bywa, tu nie było zawodu. Wyobraźnia, humor, piękne rysunki, niegłupie przesłanie opowieści. Warto i nie tylko dotyczy to dzieci ;-)

Czytałem za bajtla lata temu, bodajże Orbita to wydała. Z takimi powrotami do dawnych lektur różnie bywa, tu nie było zawodu. Wyobraźnia, humor, piękne rysunki, niegłupie przesłanie opowieści. Warto i nie tylko dotyczy to dzieci ;-)

Napiszę krótko. Ładny druk, piękne kolory. W końcu w stopce Bedu nie jest tylko autorem scenariusza jak w starych wydaniach Orbity ;). Tłumaczenie - tragedia. W porównaniu do starego jest straszne. Silenie się na suche dowcipy... brak mi słów. Wydanie zepsute tym tłumaczeniem. Chętnie kupię kolejne wznowienie ze starym tłumaczeniem pani Iwony Sienieckiej lub innej osoby, która zrobi to jak należy.

Napiszę krótko. Ładny druk, piękne kolory. W końcu w stopce Bedu nie jest tylko autorem scenariusza jak w starych wydaniach Orbity ;). Tłumaczenie - tragedia. W porównaniu do starego jest straszne. Silenie się na suche dowcipy... brak mi słów. Wydanie zepsute tym tłumaczeniem. Chętnie kupię kolejne wznowienie ze starym tłumaczeniem pani Iwony Sienieckiej lub innej osoby,...