Zachęcona zakręconym tytułem sięgnęłam po książkę nieznanego mi wcześniej autora. Okazała się to być lekka, stosunkowo krótka komedia pełna absurdalnych zwrotów akcji. Dużo tu gier słownych, czasem dosyć wymuszonych i infantylnych, choćby żarty z "niewymawialnego" nazwiska głównego bohatera, np. Ajatashatru Lavash czytane jako "J'attache ta charrue, la vache", czy La-chatte-à-trousse. Pomimo pięknych zapowiedzi na okładce, śmiechu w tej opowieści jest jak na lekarstwo, zdarza się jednak uśmiechnąć.

Trudno całkiem polubić Aję, jego postępowanie dalekie jest od ideału. W trakcie lektury zastanawiałam się czy mu kibicować, czy nie. Nadchodzi jednak czas refleksji i dojrzewania Hindusa. Ostatecznie jego historia staje się synonimem szczęścia od losu i optymizmu. Jest też miejsce na problemy współczesnego świata m.in. powszechny rasizm wobec Romów i egzotycznych narodowości, kryzys migracyjny (głównie z Sudanu, Libii) - poruszone jednak w książeczce ledwie w zarysie.

Mam mieszane uczucia. Choć drzemał w tej książce duży potencjał i początkowe karty obiecywały wiele, z biegiem czasu fabuła stawała się coraz bardziej naiwna. Nie jestem w stanie z czystym sumieniem polecić komuś "Niezwykłej podróży fakira...".

Zachęcona zakręconym tytułem sięgnęłam po książkę nieznanego mi wcześniej autora. Okazała się to być lekka, stosunkowo krótka komedia pełna absurdalnych zwrotów akcji. Dużo tu gier słownych, czasem dosyć wymuszonych i infantylnych, choćby żarty z "niewymawialnego" nazwiska głównego bohatera, np. Ajatashatru Lavash czytane jako "J'attache ta charrue, la vache", czy...