Pewnie książki człowiek czyta w dzieciństwie, inne, które pasowałyby do tego okresu z jakiegoś powodu pomija. Chyba dobrze, że tak się dzieje, bo dzięki temu, gdy w końcu je przeczyta, dostrzeże w nich więcej. Dla mnie jedną z takich książek jest Alicja w Krainie Czarów - jako dziecko pewnie potraktowałabym ją jako zwykłą bajkę, dziś już tego zrobić nie potrafię.

Myślę, że przynajmniej zarys fabuły znają wszyscy - dziewczyna zobaczyła mówiącego królika w kamizelce, postanowiła pobiec za nim, wpadła do nory i tym samym przenosi się do Krainy Czarów. Tam zawiera znajomość z dziś już kultowymi postaciami i przeżywa wiele przygód.

Alicja w Krainie Czarów zawiera w sobie mnóstwo pouczeń - od wagi dobrych manier, przez tradycyjne, by uważać czego sobie życzymy, po pokazanie mocy wyobraźni. To są te ogólne, najbardziej rzucające się w oczy mądrości płynące z Alicji, jednak nie jedyne. Są też bardziej ukryte, wymagające większej interpretacji, ale nie mniej aktualne. Książka pokazuje jak bezsensowne bywają nasze zachowania, jak bardzo przejmujemy się czasem rzeczami bezsensownymi - jak zwierzęta w Krainie Czarów, które przejmują się rozkazami królowej z talii kart, choć nikt nigdy przez nią nie ucierpiał. Ukazuje to też siłę konwenansów - za czasów Carrolla o wiele mocniej krępujących społeczeństwo, ale aktualnych i dziś.

Wielu pouczeń i obrazów rzeczywistości dziecko nie jest w stanie dostrzec, ale czytanie Alicji w Krainie Czarów z pewną wiedzą kulturową i o świecie jest niezwykłym doświadczeniem. Na każdej z tak niewielu stron można dostrzec coś interesującego, każde spotkanie Alicji z innymi bohaterami niesie za sobą mnóstwo podtekstów, metafor i ukrytych znaczeń. Czytanie tej książeczki nie jest już zwykłą, przyjemną rozrywką a doświadczeniem pouczającym.

Świat stworzony przez Carrolla od lat pobudza ludzkie wyobraźnie - wystarczy spojrzeć ile ekranizacji miała Alicja, od jak dawna jest utworem, który wypada znać. I w jakiś sposób, nawet nie czytając jej, zna się. Przyciąga interesującym początkiem, niebanalnie poprowadzoną fabułą, ale i przekazywaną mądrością. Oczywiście, wszystko, co Carroll przekazał można zignorować i skupić się na samej fabule, dość interesującej zresztą, ale po co odbierać sobie przyjemność?

---
Opinia umieszczona również na http://coffee-kafes.blogspot.com/2015/10/94-alicja-w-krainie-czarow.html

Pewnie książki człowiek czyta w dzieciństwie, inne, które pasowałyby do tego okresu z jakiegoś powodu pomija. Chyba dobrze, że tak się dzieje, bo dzięki temu, gdy w końcu je przeczyta, dostrzeże w nich więcej. Dla mnie jedną z takich książek jest Alicja w Krainie Czarów - jako dziecko pewnie potraktowałabym ją jako zwykłą bajkę, dziś już tego zrobić nie potrafię.

Myślę, że...