Na początku 2019 roku planuję wybrać się na wyspę Jersey, a ta książka to jedyne polskie "świadectwo" na jej temat. Odkupiłem jej ostatni egzemplarz od samego autora, także tym bardziej przykro jest mi napisać, że o ile warstwa merytoryczna jest SPOKO (względnie),o tyle redakcja woła o pomstę do nieba. Nigdy w życiu nie widziałem tylu... wielokropków... na... raz... i to mnie po prostu dobijało. Głownie ze względu na słabą korektę książkę czyta się koszmarnie, pomimo tego, że jest króciutka. Poza tym to głównie zbiór ciekawostek i spostrzeżeń na temat wysepki, więc może stanowić wstępne przygotowanie przed wizytą na miejscu - choć to raczej pamiętnik niż przewodnik. Brakowało mi trochę konkretów odnośnie historii czy konkretnych miejsc, ale to już nadrobię sobie z innych pozycji.

Na początku 2019 roku planuję wybrać się na wyspę Jersey, a ta książka to jedyne polskie "świadectwo" na jej temat. Odkupiłem jej ostatni egzemplarz od samego autora, także tym bardziej przykro jest mi napisać, że o ile warstwa merytoryczna jest SPOKO (względnie),o tyle redakcja woła o pomstę do nieba. Nigdy w życiu nie widziałem tylu... wielokropków... na... raz... i to...

W niektóre rzeczy bym nie uwierzyła, gdyby nie to, że sama tego doświadczyłam. Według mnie książka ta idealnie opisuje wysepkę Jersey. I nie jest drętwa, a to duży plus. Miło byłoby przeczytać jakieś kolejne doświadczenia i ciekawostki z wyspy z ostatnich minionych lat.

W niektóre rzeczy bym nie uwierzyła, gdyby nie to, że sama tego doświadczyłam. Według mnie książka ta idealnie opisuje wysepkę Jersey. I nie jest drętwa, a to duży plus. Miło byłoby przeczytać jakieś kolejne doświadczenia i ciekawostki z wyspy z ostatnich minionych lat.

Mityczna Atlantyda – według Platona –wyspa idealna, Wyspa Wiecznej Szczęśliwości, kraj marzeń, kraj spełnionych pragnień, ale tak naprawdę kraj nieistniejący. Jakże więc paradoksalnie brzmi tytuł książki Jacka Kulona „Taksówką po Atlantydzie.” Czyżby autor odnalazł takie miejsce, w dodatku we współczesnym świecie? Tak. Według autora jest takie państwo w Europie. Opisywaną przez autora Atlantydą jest nieduża wyspa Jersey, największa i najbardziej wysunięta na południe jedna z Wysp Normandzkich. Jej powierzchnia to zaledwie 116 km2. Jej bezpieczeństwa i granic strzeże Korona Brytyjska w zamian nie żądając niczego. Kraj ma własną walutę a inflacja nie sięga nawet 1,5%. Wyspą rządzi gubernator, którego funkcja jest mocno ograniczona i de facto reprezentacyjna. Najważniejsze dla prostego człowieka, a niezrozumiałe zupełnie dla Polaka jest to, że na wyspie nie płaci się żadnych podatków. Już na tej podstawie można stwierdzić, ze jest to Kraina Spełnionych Marzeń. Mieszkańcy pracują, bogacą się, odpoczywają, a kiedy kończy się sezon turystyczny , przesiadują w pubach, zapijając smutek szarych dni. Choć tak naprawdę tych szarych dni jest tu niewiele, bo sezon turystyczny, a wiec ciepły i słoneczny, trwa tu od marca do końca października. Wtedy podobno na wyspie jest tłoczno od turystów, a życie toczy się niemal przez cała dobę.

Autor zna życie na Jersey od podszewki, ponieważ pracuje tam od wielu lat. Najpierw był pracownikiem hotelowym klubie fitness, a potem kierowcą, stąd tytuł książki.

Pełna recenzja książki na:
http://moznaprzeczytac.pl/taksowka-po-atlantydzie-jacek-kulon/

Mityczna Atlantyda – według Platona –wyspa idealna, Wyspa Wiecznej Szczęśliwości, kraj marzeń, kraj spełnionych pragnień, ale tak naprawdę kraj nieistniejący. Jakże więc paradoksalnie brzmi tytuł książki Jacka Kulona „Taksówką po Atlantydzie.” Czyżby autor odnalazł takie miejsce, w dodatku we współczesnym świecie? Tak. Według autora jest takie państwo w Europie. Opisywaną...