Powieść "Głos w wietrze" tej samej autorki zachwyciła mnie na tyle, że szybko chciałem sięgnąć po kolejny tom trylogii. Ale z racji, że nie miałem jej przy sobie to sięgnąłem właśnie po opowieść o Kalebie. Ale okazuje się, że nie każde dzieło wybitnego twórcy musi być arcydziełem. I niestety książki o Kalebie nie uznam za arcydzieło, choć z pewnością jest w niej trochę wartościowych treści.

Przedstawione przygody Kaleba są fikcją literacką opartą o kilka wspomnień o tej postaci w Piśmie Świętym. Jego przygody autorka wkomponowała w historię narodu wybranego - tułaczkę po pustyni w oczekiwaniu na wejście do Ziemi Świętej. Opisywane historie są dość krwawe i mogą wydawać się okrutne. Ja jednak największą uwagę skupiałem na samym Kalebie i jego nieugiętej postawie oraz niesamowitej ufności. Powiedziałbym, że w przeciwieństwie do ludzi, z którymi przyszło mu żyć był człowiekiem rozumiejącym otaczający go świat i umiejącym wyciągać wnioski. Kochał Boga i był mu wierny nie ze względu na przywiązanie ale na czystą pragmatykę - widząc z jakim Bogiem miał do czynienia, zapragnął by był to jego Bóg, bo tylko wtedy będzie szczęśliwy. I swojemu postanowieniu był wierny pomimo przeciwności. Taka postawa (choć fikcyjna) wydaje się być dobrym drogowskazem i przykładem dla czytelnika. Dlatego mimo nużących niekiedy treści chętnie sięgnę po inne dzieła autorki.

Powieść "Głos w wietrze" tej samej autorki zachwyciła mnie na tyle, że szybko chciałem sięgnąć po kolejny tom trylogii. Ale z racji, że nie miałem jej przy sobie to sięgnąłem właśnie po opowieść o Kalebie. Ale okazuje się, że nie każde dzieło wybitnego twórcy musi być arcydziełem. I niestety książki o Kalebie nie uznam za arcydzieło, choć z pewnością jest w niej trochę...