![Tu streszczenia nie wystarczą. Sprawdź swoją znajomość lektur [QUIZ]](https://s.lubimyczytac.pl/upload/texts/20500/20558/20558_1715340025_grafika400x300.jpg)
-
Patronat LC
-
Patronat LC
-
Patronat LC
-
Patronat LC
-
Patronat LC
Perełka
- Kategoria:
- literatura piękna
- Tytuł oryginału:
- La Petite Bijou
- Wydawnictwo:
- Sonia Draga
- Data wydania:
- 2014-11-30
- Data 1. wyd. pol.:
- 2014-11-30
- Liczba stron:
- 140
- Czas czytania
- 2 godz. 20 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788379992225
- Tłumacz:
- Bożena Sęk
- Tagi:
- Bożena Sęk
Dwanaście lat minęło, odkąd nie nazywano mnie już „Perełką”, a znajdowałam się akurat na stacji metra Châtelet w godzinie szczytu. Byłam w tłumie pokonującym na ruchomym chodniku korytarz bez końca. Jakaś kobieta miała na sobie żółty płaszcz. Moją uwagę zwrócił właśnie jego kolor, kobietę na ruchomym chodniku widziałam z tyłu. Potem szła długim tunelem, w którym widniały napisy „Kierunek Château-de-Vincennes”. Staliśmy następnie sztywno w zbitej ciżbie na schodach, czekając, aż bramka na peron się otworzy. Znalazła się obok mnie. Wtedy zobaczyłam jej twarz. Podobieństwo do mojej matki było tak uderzające, że pomyślałam, iż to ona...
(fragment książki)
Tak się zaczyna historia poszukiwania tożsamości, korzeni, równowagi w świecie narratorki składanym z fragmentów wspomnień na poły rzeczywistych, na poły onirycznych. Element po elemencie czytelnik ów świat poznaje, odkrywa jego cząstki, które stopniowo pozwalają sobie uświadomić, jak nieznośnie tytułowa bohaterka czuje się w swym bycie. Misternie skonstruowana opowieść noblisty, poetycka i wieloznaczna.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Szukamy ofert...Patronaty LC
Książki autora
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Patrick Modiano zaprasza
Gdy usłyszałem nazwisko ubiegłorocznego laureata literackiej Nagrody Nobla, byłem trochę rozczarowany. Patrick Modiano był dla mnie kompletnie nieznany, dlatego zastanawiałem się, czy przypadkiem nie jest to kolejna z tych ekscentrycznych decyzji Szwedów, którzy potrafią czasem przyznać nagrodę twórcy na tyle specyficznemu, że cały promocyjny i komercyjny charakter Nobla pozostaje niewykorzystany. Obawiałem się niepotrzebnie. Pierwszą książką Modiano którą poznałem jest „Perełka” i już wiem, że nagroda dla jej autora to trafna i dobrze przemyślana decyzja szwedzkich akademików.
Omawianie samej powieści zacznę nietypowo, bo od informacji, czym „Perełka” nie jest. Jak widać już na pierwszy rzut oka, z pewnością nie jest tak modną obecnie, powieściową cegłą. To skromna książeczka, licząca zaledwie sto kilkadziesiąt stron. Jej treść nie uwodzi czytelnika ani wyrafinowanym stylem, ani emocjonującą akcją. Dlatego lektura „Perełki” raczej nie będzie skutkowała zalaniem się łzami czy zarwaniem nocy, nikogo też nie zbulwersuje. Dominującą cechą tej prozy jest bowiem umiar i powściągliwość. Postaci, łącznie z tytułową bohaterką, są zaledwie naszkicowane, ich perypetiom brak spektakularnej dramaturgii, a paryska scenografia kojarzy się z umownością teatralnych dekoracji.
Mam nadzieję, że ten opis nie zabrzmiał zniechęcająco. Jeżeli tak, to zapewniam, że minimalistyczna metoda Noblisty naprawdę działa - ale pod jednym warunkiem. Jest nim „współpraca” ze strony czytelnika. Gdy towarzyszymy tytułowej bohaterce, podążającej śladami matki, znaczenie jej doświadczeń, a nawet ich realność, pozostają kwestią naszej interpretacji. Modiano niczego nie dopowiada, nie przesądza i nie rozstrzyga. Zupełnie jakby zapraszał czytelnika do współtworzenia opowiadanej historii. Nie traktuje nas jak biernych odbiorców atrakcji, które autor ma dostarczyć, a czytelnik połknąć, w dodatku bez żadnego trudu i wysiłku. Pomimo bardzo przystępnego stylu narracji „Perełka” to powieść przeznaczona dla czytelników aktywnych. Z obrazów i sugestii, proponowanych przez autora, musimy samodzielnie dopowiedzieć sobie ostateczną całość. Zadecydować, które punkty połączymy liniami i jaki kontur w rezultacie uzyskamy. Bardzo odpowiada mi takie potraktowanie czytelnika – jako równorzędnego partnera w literackiej kreacji, a nie odbiorcy stuprocentowo dookreślonego produktu.
Gdy czytałem opinie o „Perełce”, wielokrotnie powtarzało się słowo „oniryzm”. Nie mogę pozostawić tego bez komentarza. Zwróćmy uwagę, że w dyskusjach o książkach pisanych w pewnej określonej konwencji najczęściej mówi się „oniryzm”, „oniryczny” - i nic więcej. Tak jakby w każdym przypadku chodziło o to samo. Tymczasem „oniryzm” jest pojęciem co najmniej równie rozciągliwym jak „realizm”. Przecież nie powiemy o jakiejś powieści „realistycza” – i tyle, bez dalszych uwag. Natomiast „oniryzm” nieraz funkcjonuje właśnie tak, jako samodzielne słowo – wytrych. Zupełnie jakby było możliwe opisanie jednym, tym samym słowem specyfiki narracji często bardzo różnych pisarzy. Część z nich, również w naszym kraju, preferuje oniryzm w wersji, której bardzo nie lubię, gdzie niemal każde zdanie sygnalizuje zerwanie z konwencją stricte realistyczną. U Modiano jest inaczej. Czytelnik może wręcz nie przyjąć do wiadomości jego oniryzmu i konsekwentnie odbierać powieść jako w pełni realistyczną. Inni z kolei mogą potraktować całą fabułę jako sen lub halucynację tytułowej bohaterki – i taka interpretacja będzie równie uprawniona. Modiano pozwala czytelnikowi naprawdę na wiele. Z pewnością warto z tego skorzystać.
Bogusław Karpowicz
Oceny
Książka na półkach
- 561
- 384
- 135
- 19
- 14
- 11
- 7
- 6
- 6
- 5
Opinia
"Perełka" w swej podstawowej warstwie opowiada o tym, jak główna bohaterka próbuje poskładać w całość dziesiątki impresji, flashback'ów, okruchów wspomnień z przeszłości.
Zalążek jej tożsamości tkwi w kilku fotografiach, numerach telefonu, adresach, nazwiskach umieszczonych w puszce po ciastkach, w którą przed laty wyposażyła ją matka. To właśnie z zawartości tego pudełka, strzępów wróżby zapisanej na kawałku papieru oraz urywków niegdyś zasłyszanych zdań próbuje odtworzyć historię swoją i swojej matki.
Postać kobiety w żółtym płaszczu, napotkanej przypadkowo w tunelach paryskiego metra wywołuje lawinę wspomnień, niedookreślonych lęków i nadziei. Wgryza się nieoczekiwanie, brutalnie w (i tak już chyba niezbyt sielankowe) życie bohaterki.
Autor żongluje podtekstami, określeniami, które można uznać za słowa klucze: Szwabka, tancerka, lasek buloński, wypadek, kostki, dziwne typy, nieznany ojciec, które mogą doprowadzić czytelnika do wydawałoby się oczywistych, ale może jednak schematycznych i w gruncie rzeczy nieprawdziwych wniosków.
Każda próba ustalenia związków przyczynowo-skutkowych, interpretacji losów Perełki wydaje się spekulacją, bowiem wszystko jest niedopowiedziane, niedokończone, niewyjaśnione. Misterna konstrukcja, którą usiłuje zbudować bohaterka, oparta jest niemal wyłącznie na domysłach, sugestiach, znakach zapytania. Faktów jak na lekarstwo.
Można by dywagować, czy motywem przewodnim jest tutaj tęsknota za czułością, upływ czasu, potrzeba posiadania swojej własnej historii i tożsamości, poczucie odrzucenia, paraliżująca samotność czy raczej siła wiary w iluzję, chwytanie się jakiegokolwiek punktu zaczepienia, poczucie straty tak silnej, że niemożliwej do zaakceptowania nawet w dorosłym życiu. Niby-akcja jest skonstruowana w taki sposób, że w pewnym momencie zacząłem nawet podejrzewać główną bohaterkę o schizofrenię (a nie da się również nie zauważyć, że już jako dziecko lubiła sobie podwąchiwać eter)...
Modiano chyba sobie trochę pogrywa z czytelnikiem serwując historię z serii "uderz w stół a nożyce się odezwą" tudzież papierek lakmusowy tego co komu w duszy gra.
Książka jest niesamowicie plastyczna. Każdy zobaczy w niej chyba to co chce zobaczyć, uwypukli detale, które są mu na rękę, dają mu jakąś "korzyść" emocjonalną, te zaś, których sobie nie uświadamia pozostawi w niewidzialnej strefie, albo ze złością odrzuci książkę w kąt jeśli elementów wywołujących zgrzyt będzie zbyt dużo.
Inaczej odbierze ją osoba, którą fascynuje współczesna psychologia z jej fiksacją na punkcie poczucia własnej wartości i mniej lub bardziej determinujących ludzkie życie krzywd dzieciństwa, inaczej człowiek, któremu bliżej do historii drugiej wojny światowej, jeszcze inaczej ktoś, kto po dostaniu się w wir wielkomiejskich zachodnich metropolii, doznał uczucia wyobcowania lub przytłoczenia wszechogarniającym tłumem, odległościami i tempem życia.
Jedni będą czerpać satysfakcję z podróży po meandrach psychiki, emocji, inni z przemieszczania się wraz z bohaterką po ulicach, placach, tunelach i okolicach do których mają sentyment.
Absolutnie nie mam poczucia żebym odczuwał w trakcie lektury nudę. Wręcz przeciwnie. Treść zaintrygowała mnie na tyle, że z zainteresowaniem śledziłem bohaterkę i właścicielkę żółtego płaszcza.
"Perełka" w swej podstawowej warstwie opowiada o tym, jak główna bohaterka próbuje poskładać w całość dziesiątki impresji, flashback'ów, okruchów wspomnień z przeszłości.
więcej Pokaż mimo toZalążek jej tożsamości tkwi w kilku fotografiach, numerach telefonu, adresach, nazwiskach umieszczonych w puszce po ciastkach, w którą przed laty wyposażyła ją matka. To właśnie z zawartości tego...