O kobietach polskiej mafii jest tu niewiele. W sumie może będzie tego z dwa - trzy rozdziały. Reszta to bełkot podstarzałego pana. Który, wbrew temu co mówi, skrycie marzy żeby wrócić do dawnego życia. Praktycznie z każdej jego wypowiedzi można wyłowić takie wnioski.
Ale o co ten cały szum? Każdy słyszał o pruszkowskiej mafii, wyłudzającej haracze siłą, porwaniami, zajmującej się handlem narkotykami, przemytem alkoholu na światową skalę. O życiu na świeczniku opowiada tutaj najgłośniejszy polski światek koronny - Jarosław Sokołowski "MASA".
Nie można spodziewać się górnolotnych opinii, i wniosków po osobach wywodzących się w większości z patologicznych rodzin. Więcej, z rozmów obu panów, MASY i redaktora, tworzy się obraz troglodytów sikającym kobietom w usta, po stosunku.
Śmieszne są przechwałki w/w pana, który twierdzi, że kobiety wręcz same pchały mu się do łóżka. A były to nie byle jakie kobiety, wykształcone, z ogładą. Chwile potem okazuje się, z nawiązką, takie panie były poza ich zasięgiem, bo nie chciało im się starać o ich względy. Wskutek czego "zdejmowali z krzyża" w towarzystwie prostytutek, w nocnych lokalach, gdzie wyszukiwali "missek" do wyborów Miss Polonia. W takim oto gronie się poruszali.
Jeszcze zabawniejsze są wypowiedzi dotyczące żony. Miłość do niej objawia się nieustannym zdradzaniem na prawo i lewo. Przy czym nie jest to zdrada, a domena wszystkich gangsterów.
Cytując MASĘ "Ustalmy to raz na zawsze: żona to żona, a dupa to dupa. To dwie zupełnie różne sprawy. Do czego potrzebowaliśmy żon, oprócz bzykania, rzecz jasna? Do prowadzenia domu, gotowania, prania, wychowywania dzieci. Do tego wszystkiego, czego wspólnym mianownikiem jest dom, rodzina. A dupy były wyłącznie dodatkiem. I to niezbyt istotnym". Dodatkiem, którego imienia nie znali dzień później.
Monice Z., żonie "Słowika", oraz git-falbanom poświęcono raptem parę zdań. Na samym końcu. Nie chcąc marnować czasu, proponuję od razu do tego przejść. Całą resztę umiejętnie ominąć lub powierzchownie przekartkować. Chyba, że dysponujecie dużą ilością czasu, oraz oceanem cierpliwości do samouwielbienia Jarosława Sokołowskiego.

O kobietach polskiej mafii jest tu niewiele. W sumie może będzie tego z dwa - trzy rozdziały. Reszta to bełkot podstarzałego pana. Który, wbrew temu co mówi, skrycie marzy żeby wrócić do dawnego życia. Praktycznie z każdej jego wypowiedzi można wyłowić takie wnioski.
Ale o co ten cały szum? Każdy słyszał o pruszkowskiej mafii, wyłudzającej haracze siłą, porwaniami,...