Tajemnica gwiezdnego jeziora jest pierwszą częścią cyklu Terra Incognita. Lektura dla dzieci w wieku wczesnoszkolnym. Szybko sie czyta, fabuła jest prosta, ale trzyma w napięciu. Najmłodsi mogą zapoznać się z ciekawostkami na temat zwierząt Afryki. Dla dorosłego może być to odskocznia od codziennosci, ale do jednokrotnego i szybkiego przeczytania. Zdecydowanie bardziej polecam serię Kroniki Archeo pani Agnieszki Stelmaszyk.

Tajemnica gwiezdnego jeziora jest pierwszą częścią cyklu Terra Incognita. Lektura dla dzieci w wieku wczesnoszkolnym. Szybko sie czyta, fabuła jest prosta, ale trzyma w napięciu. Najmłodsi mogą zapoznać się z ciekawostkami na temat zwierząt Afryki. Dla dorosłego może być to odskocznia od codziennosci, ale do jednokrotnego i szybkiego przeczytania. Zdecydowanie bardziej...

Zaskakująco dobra książka dla dzieci i młodzieży i w sumie pełna ciekawych informacji również dla dorosłych. Momentami historia jest trochę zbyt nieprawdopodobna, ale ok, moje dzieci (głownie 9-latek, ale również trochę 5-latek) ją kupiły i zaraz zaczynamy kolejny tom. Zapoczątkowało to też fascynację Afryką i ślęczenie nad mapami afrykańskich krajów, co uważam za największy pozytywny "skutek uboczny", bo sami dowiadujemy się masy nieznanych faktów.

Zaskakująco dobra książka dla dzieci i młodzieży i w sumie pełna ciekawych informacji również dla dorosłych. Momentami historia jest trochę zbyt nieprawdopodobna, ale ok, moje dzieci (głownie 9-latek, ale również trochę 5-latek) ją kupiły i zaraz zaczynamy kolejny tom. Zapoczątkowało to też fascynację Afryką i ślęczenie nad mapami afrykańskich krajów, co uważam za...

Zdecydowanie bardziej podobały mi sie Kroniki Archeo.

Zdecydowanie bardziej podobały mi sie Kroniki Archeo.

Taka fajna krótka książka by na chwilkę oderwać się od codzienności. Czyta się ją samorzutnie, wciąga swoją dosyć prostą fabułą i jednym głównym wątkiem bez żadnych bardziej skomplikowanych historii. Dzięki temu można na spokojnie sobie czytać nie zastanawiając się skąd, gdzie co się wzięło.

Taka fajna krótka książka by na chwilkę oderwać się od codzienności. Czyta się ją samorzutnie, wciąga swoją dosyć prostą fabułą i jednym głównym wątkiem bez żadnych bardziej skomplikowanych historii. Dzięki temu można na spokojnie sobie czytać nie zastanawiając się skąd, gdzie co się wzięło.

Myślałam, że to będzie fantastyka, a okazało się że to typowa przygodówka dla dzieci.
Chyba nie trafiła na dobry czas u mnie, bo jeszcze się nie odkleiłam od poprzedniej książki, a akurat tej użyłam właśnie do "zatarcia" tamtej.
Czytała się dobrze i dzieci z pewnością będą zachwycone.
Mnie męczyła niewiarygodność psychologiczna bohaterów i ich straszny marysuizm. Motywacji czarnych charakterów nie rozumiem, wiele ich działań było kompletnie bez sensu, to samo mogli osiągnąć prostszymi środkami, wiele rzeczy działo się deus ex machina.
Zdecydowanie wyrosłam z takich książek.
Ale gdybym miała jakieś 5-6 lat pewnie byłabym zachwycona. Tak jak zachwycałam się kiedy Bolek i Lolek wyciągali z kieszeni to, co im akurat było potrzebne.
Teraz za Bolkiem i Lolkiem już nie przepadam.
Co trzeba autorce oddać, to plastyczne opisy i poruszenie ważnych problemów społecznych, jak ochrona przyrody, ginące gatunki, globalne ocieplenie itd
W sumie - fajna książka dla dzieci. Dla dorosłych niekoniecznie - mało wiarygodna.

Myślałam, że to będzie fantastyka, a okazało się że to typowa przygodówka dla dzieci.
Chyba nie trafiła na dobry czas u mnie, bo jeszcze się nie odkleiłam od poprzedniej książki, a akurat tej użyłam właśnie do "zatarcia" tamtej.
Czytała się dobrze i dzieci z pewnością będą zachwycone.
Mnie męczyła niewiarygodność psychologiczna bohaterów i ich straszny marysuizm. Motywacji...

Nie no nawet jest fajna.

Nie no nawet jest fajna.

Tę książkę porównałabym do domowej babeczki. Wygląda apetycznie, chociaż uważasz, że trochę ją przypaliłaś (obiecujący tytuł i świetna autorka, ale te ilustracje..). Wgryzasz się w ciasto. Cynamon, czekolada...(zaczynasz czytać. dialogi, humor...) Kolejny kęs. Ale co to... Ups, chyba przesadziłaś z tą czekoladą. (tak, coś się dzieje. lecimy balonem, burza... coś słaba ta burza).
I tak do końca. Przewija się co jakiś czas jakiś smaczny migdał, czy rodzynka, lecz również czasem wydaje ci się że jest za słodkie, jest mnóstwo grudek i okropieństwo. Trudno ocenić.

Tę książkę porównałabym do domowej babeczki. Wygląda apetycznie, chociaż uważasz, że trochę ją przypaliłaś (obiecujący tytuł i świetna autorka, ale te ilustracje..). Wgryzasz się w ciasto. Cynamon, czekolada...(zaczynasz czytać. dialogi, humor...) Kolejny kęs. Ale co to... Ups, chyba przesadziłaś z tą czekoladą. (tak, coś się dzieje. lecimy balonem, burza... coś słaba ta...

Najlepsza część z tych trzech Agnieszki Stelmaszych. Ale wole czytac inne.

Najlepsza część z tych trzech Agnieszki Stelmaszych. Ale wole czytac inne.

Super seria.
Bardzo ciekawa.

Super seria.
Bardzo ciekawa.

Bardzo fajna książka. Polecam!

Bardzo fajna książka. Polecam!