Tak więc co z tą trzecią częścią z serii o 'Naznaczonych mężczyznach'?
Od samego początku nie brak temperamentu - zwłaszcza Corze (bo Rome jest raczej wielką zrzędzącą marudą). Dziwnie rozpoczęła się ich znajomość, jednak...nie jest tak ważne jak się zaczyna, ważniejsze jak się kończy.

Cora przez większość książki zachowuje się w stosunku do Roma dość asekuracyjnie, sama walczy z własnymi uczuciami i potrzebą ich wypowiedzenia. Hamowanie własnych uczuć nie wyszło im na dobre, ale i tak to Rome jest większym bałaganem w tym duecie. Rome ma w głowie prawdziwy bałagan, cały jest bałaganem. Niespodziewane uczucie też nie pomaga mu w poukładaniu sobie wszystkiego tak jak należy, ale z drugiej strony Cora daje mu dużo siły i motywacji. Relacja i związek rozwija się i ewoluuje z biegiem książki, a bohaterowie naprawdę zmieniają swoje podejścia do życia.

Ta część tak jak i poprzedniczki posiada to co lubię w tego typu książkach: sporo dramatu i bólu, sporo ciepła i pozytywnych uczuć, ciekawe problemy i radzenie sobie z nimi, relację między ludźmi, a także niezłą dawkę humoru. Czytało się ją bardzo przyjemnie, błyskawicznie i zostawia po sobie przyjemne uczucie. Fabuła może i nie jest jakaś wybitna, ale nie męczyła i co najważniejsze nie nudziła.

I co jest według mnie dużym plusem dla Jay Crownover - pomimo głównych bohaterów nie spycha całkowicie innych bohaterów na bok, możemy ciągle śledzić ważne wydarzenia z ich życia co tworzy spójną całość.

Ogólnie oceniłabym chyba na 6, ale z sentymentu i miłości do chłopaków z serii daję 7.

Już zacieram rączki na historię Nasha i Santy!

Tak więc co z tą trzecią częścią z serii o 'Naznaczonych mężczyznach'?
Od samego początku nie brak temperamentu - zwłaszcza Corze (bo Rome jest raczej wielką zrzędzącą marudą). Dziwnie rozpoczęła się ich znajomość, jednak...nie jest tak ważne jak się zaczyna, ważniejsze jak się kończy.

Cora przez większość książki zachowuje się w stosunku do Roma dość asekuracyjnie, sama...