Jest taki święty, którego imię wzbudza uśmiech i radość na twarzy. Jest świętym, który pokazuje dobro i piękno świata i ludzi, który cieszy się jak dziecko każdym życzliwym gestem i słowem, który niesie ze sobą prawdziwy pokój. Dostrzega w otaczającej rzeczywistości ślady działania Boga, pochyla się z szacunkiem nad każdym stworzeniem, tym żywym i tym martwym, uczy nas do nich szacunku i miłości. Nie bez powodu stał się patronem ekologów, którzy uznali go za swego przewodnika, bo nikt jak on nie potrafił z takim entuzjazmem i z taką otwartością mówić o naturze i jej bogactwie, które zasługuje na troskę i opiekę. Jest jedno z opowiadań, kiedy Franciszek, bo o nim mowa, siedząc na modlitwie tak bardzo się w niej pogrążył, że nie zauważał przemijającego czasu. Jego współbracia widzieli tylko to, że oto kiedy słońce się chowa za nieboskłon twarz Franciszka pogodnieje i kiedy na niebo wchodzi księżyc on dalej się uśmiecha. O poranku jego twarz dalej była rozpogodzona i radosna. I kiedy go pytali skąd na jego twarzy taki nieustanny pogodny wyraz, to on odpowiedział, że przecież jak się tu nie cieszyć z tak wielkich darów bożych, dzięki którym człowiek żyje. To słońce, które dzisiaj świeci nam, ten księżyc, który blaskiem oświeca noc, to są nasi bracia w stworzeniu, ich rola jest tak wielka, a my mamy za co dziękować Bogu, który dał nam ten świat, byśmy nim mądrze i sprawiedliwie zarządzali. Radujmy się więc bracia i chwalmy za to Pana. W takiej postawie i w takim rozmodleniu jest przez Franciszka oddana cześć Bogu, jako stworzycielowi, i szacunek dla stworzenia, których możemy się tylko uczyć naśladować. Dlatego też Bracia Franciszkanie chcąc opowiadać o swoim serafickim Ojcu i świętym zawsze uśmiechniętym, wierni jego ideałom postanowili ogłosić konkurs, którego owocem jest niniejsza książka, będąca zbiorem nadesłanych z Polski i nie tylko wierszy związanych z postacią św. Franciszka, zwłaszcza pokazujących go jako tego, który tak bardzo ukochał stworzony przez Boga świat. I przyszły utwory, które są hołdem dla franciszkańskiej idei postrzegania świata jako braci i sióstr, gdzie nasze oczy i uszy i pozostałe zmysły są bardzo wyczulone i nastawione na odbiór tego, co ten roślinno-zwierzęcy świat nam chce powiedzieć, jak bardzo pragnie być wysłuchany i zrozumiany, jak czeka byśmy i dzisiaj, każdy z nas osobno i wszyscy razem, byli takimi Franciszkami. I co ważne, nie ma w nich żadnych New Agewskich reinkarnacyjnych myśli, jest uznanie ładu i porządku opartego na chrześcijańskich zasadach, nie ma tylko przemocy, agresji a jedynie pełna równowaga. A to pozwala odczytywać i rozumieć to, co nas otacza.

Jest taki święty, którego imię wzbudza uśmiech i radość na twarzy. Jest świętym, który pokazuje dobro i piękno świata i ludzi, który cieszy się jak dziecko każdym życzliwym gestem i słowem, który niesie ze sobą prawdziwy pokój. Dostrzega w otaczającej rzeczywistości ślady działania Boga, pochyla się z szacunkiem nad każdym stworzeniem, tym żywym i tym martwym, uczy nas do...