Dzieło absolutnie wybitne, kompletne, wielowymiarowe, wielopłaszczyznowe, głębokie. Panoramiczny epicki fresk rzucony na szerokie tło wydarzeń historycznych, kształtujących oblicze epoki, narodów, państw i ...ludzi. Co charakterystyczne dla Mackiewicza, a szczególnie wyraźne w tym dziele, mamy do czynienia z prymatem, kultem faktu, konkretu, precyzyjnego opisu detali nad dowolnością i niedbalstwem faktograficznym. Tu wszystko jest skomponowane, zaplanowane, dograne w najdrobniejszym szczególe, każdy, najmniejszy może okazać się brzemienny w skutkach i zaciążyć na dalszych losach, nawet...niedopasowany, za ciasny but(Kołakowski), lub niepotrzebnie napisany list. Fabuła jest tak złożona i wielowątkowa, jak samo życie, równie bogata, barwna i pełna. Przewija się w niej liczna i przebogata charakterologicznie paleta postaci, osobowości, żadna, nawet pozornie marginalna, nie okazuje się zbędna. Jednocześnie autor nie zaniedbuje wpisania losów indywidualnych w kontekst i tło wydarzeń historycznych, politycznych. Odmalowuje szczegółowo,z pasją, bez ogólnikowych uników, chociażby przebieg działań wojennych w ramach tzw "Operacji Wschodniopruskiej, relacjonując ja detalicznie, ściśle trzymając się faktografii, nawet pisma i listy pisane przez bohaterów mają konkretne daty, sygnatury i numery porządkowe. Nie ma tu miejsca na fikcję, dowolność, fantazjowanie dla efektu. Nadaje to powieści wymiar wykraczajacy poza standardową prozę, wkraczając w obszar pozornie zarezerwowany dla literatury faktu. Mackiewicza szufladki, gatunki, klasyfikujące ksiązki nie interesują. Interesuje go jak najbardziej pełna, bezkompromisowa prawda. Fantastyczny jest też język. Daleki od barakowego przeładowania, efekciarskiego upajania się formą, a jednocześnie niezwykle plastyczny, błyskotliwy, kreujący w wyobraźni czytelnika sugestywne obrazy. Sensualizm, wrażliwość autora na każdy przejaw życia, na każdy smak, zapach, odcień, dotyk, tchnienie, każde żyjątko, pozwala wręcz namacalnie czuć, oddychać stworzoną przez Mackiewicza rzeczywistością, pozwala niemal znaleźć się fizycznie w tamtym świecie,widzieć i słyszeć aktorów spektaklu, który stworzył, dotknąć ich, czuć to co czują. To zdolność właściwa tylko najwybitniejszym i do nich niewątpliwie Autor należy. Tym haniebniejsze jest skazanie go na anatemę zapomnienia i wymazania z historii literatury przez komunę i postkomunę (Michnik) tylko dlatego, że był antykomunistą.

Dzieło absolutnie wybitne, kompletne, wielowymiarowe, wielopłaszczyznowe, głębokie. Panoramiczny epicki fresk rzucony na szerokie tło wydarzeń historycznych, kształtujących oblicze epoki, narodów, państw i ...ludzi. Co charakterystyczne dla Mackiewicza, a szczególnie wyraźne w tym dziele, mamy do czynienia z prymatem, kultem faktu, konkretu, precyzyjnego opisu detali nad ...