Nie. Nie. No po prostu no nie! Borze wszechlistny, czy Ty to widzisz? Trochę ponad 100 stron książki na temat... w sumie to używanie 'na temat' przy opisie tej książki jest trochę obraźliwe wobec autorów, którzy starannie pracują nad strukturą i tematyką swoich dzieł :D Maciek postanowił wyrzucić żale z ostatniego odcinka przewodu pokarmowego i wyszło jak wyszło.

Mamy krótkie rozdzialiki głównie o tematyce śródkloacznej. Pomiędzy rozdzialikami, które nie są ze sobą w żaden sposób powiązane, znajdziecie wkładki zatytułowane "Szybki strzał" z góra kilkuzdaniowymi złotymi myślami, które naprawdę są jak najdalej od bycia dowodem na błyskotliwość Niekrytego. Głównie opierają się na "uwalnianiu orki", spoglądaniu na swoje dzieło i myśleniu, że wyszło jak wyszło.

Za to muszę przyznać, że zaśmiałam się w głos raz. Dokładnie przy czytaniu opisu piekła na ziemi. Wizja słuchania Szymona Wydry śpiewającego wers "Do nieba nie chodzę, bo jest mi nie drodze. Teraz jestem tuuu" w kilkugodzinnym zapętleniu zadziałała na moją wyobraźnię. Ale, ale... Przeczytałam ten fragment znajomym, którzy siedzieli ze mną w pokoju i towarzystwo jak wyszło, tak wyszło :(

Niestety, Maćku. Przed napisaniem tej książki zjadłeś za mało NALEŚNIKÓW, potraktowałeś się zbyt małą ilością wyciągu ze skarpety i chyba jednak nie zrezygnowałeś z włamania się komuś do domu przez balkon i wypicia kilku butelek szampana w cudzej wannie. Niby powinno to skutkować przekształceniem w mistrza spontanicznej zaczepistości, ale wyszło jak wyszło.

Nie. Nie. No po prostu no nie! Borze wszechlistny, czy Ty to widzisz? Trochę ponad 100 stron książki na temat... w sumie to używanie 'na temat' przy opisie tej książki jest trochę obraźliwe wobec autorów, którzy starannie pracują nad strukturą i tematyką swoich dzieł :D Maciek postanowił wyrzucić żale z ostatniego odcinka przewodu pokarmowego i wyszło jak wyszło.

Mamy...