Powiem tylko jedno :-) ksiązka jest zaje...sta.
Ponieważ jestem trochę leniwa przedstawiam dwie recenzje, które znalazłam w prasie. Pierwsza pochodzi z miesięcznika "Czwarty wymiar" i została napisana przez Leszka Bugajskiego (krytyk literacki z Newsweeka)

Pisarstwo Pawia Szlachetko obserwuję od lat z rosnącym podziwem - to pisarz, który doskonale potrafi tworzyć zajmujące historie i opowiadać je tak, że trudno się od nich oderwać. Na dodatek jest to autor, który nie boi się mieszania literackich gatunków i próbować rozmaitych tematów. Jego najnowsza powieść to na pierwszy rzut kryminał, ale w trakcie lektury dowiadujemy się, że mamy do czynienia z kryminałem niezwykłym i innym od wszystkich, które czekają na nas w księgarniach.
Akcja dzieje się we współczesnej Warszawie, ale jest to miasto przesiąknięte siłami zła, miasto, w którym raz po raz dochodzi do przełamywania granic pomiędzy światem żywych i umarłych (czy nieumarłych ostatecznie), co w pewien sposób rodzi skojarzenia z „Mistrzem i Małgorzatą”. Tyle, że Szlachetko ostatecznie trzyma się jednak konwencji powieści sensacyjnej i nie pozwala sobie na nadmierne filozofowanie i krytykę społeczną. Akcja toczy się w zawrotnym tempie, postaci posiadają swoje mroczne tajemnice, a punktem startowym całości jest śmierć młodej dziewczyny, która wygląda na ofiarę satanistycznej mszy czy wampirycznego obrządku. Wielki kłąb zagadek rozplątać może młoda policjantka i adwokat, były policjant, który otrzymał zlecenie z zaświatów. Lektura – mimo, że mrożąca krew w żyłach – to rozgrzeje w najbardziej ponury jesienny czy zimowy wieczór.

* * *
Druga recenzją, którą znalazłam na łamach Polska Times.pl:
http://www.polskatimes.pl/…/3663372,adwokat-maks-werben-sci…

„Jeśli po śmierci dopadną cię dawne kłopoty, znajdź adwokata spraw ostatnich. Bo w świecie żywych nie poradzisz sobie sam” – tak wydawnictwo anonsuje kryminał Pawła Mirosława Szlachetki „Adwokat spraw ostatnich. Kontrakt”. A właściwie nie kryminał, lecz kryminalny horror, bowiem autor zręcznie zmiksował te dwa gatunki. Taki mariaż to literaturze rzecz często spotykana, ba, pożądana jako remedium na banalizację zarówno kryminału jaki horroru. Wymaga oczywiście umiejętności odpowiedniego dawkowania proporcji, taktu i unikania popadnięcia w parodię, co niektórym polskim autorom (nazwiska do wiadomości autora tego tekstu) zdarza się popełniać nagminnie.

Szlachetko posiada jednak cnotę umiaru, a przy okazji nie brak mu fantazji. Naśladuje Chandlera, ale głównie w kwestii tworzenia klimatu, sięga do Kinga, choć bierze z niego przede wszystkim swobodę w dotykaniu spraw metafizycznych. Oto rok 2008: w jednym z warszawskich kościołów (styl manierystyczno-barokowy) znalezione zostają zwłoki nagiej kobiety. Ktoś przegryzł jej tętnicę szyjną. Już to jest szokujące, ale na dodatek leżą w wyrysowanym krwią w pentagramie. Śledztwem zajmuje się komisarz Tamar Sarnecka, której pomaga adwokat Maks Werben, postać dość tajemnicza i niejednoznaczna. Relacje między nimi to wdzięczny temat dla psychologa. Ona przestrzega obowiązujących zasad, a on – były policjant – łamie je w imię sprawiedliwości. Wydaje się, że przynajmniej w seksie wypracują konsensus, ale Szlachetko z wyrachowaniem odmawia im nawet tego. Choć stoją właściwie po przeciwnych stronach barykady, muszą połączyć siły – morderca jest przebiegły i bezlitosny.

Ze strony na stronę Werben staje się dla czytelników coraz bardziej intrygujący. Dowiadujemy się, że jeśli nie zdąży wyjaśnić przyczyny śmierci tajemniczej kobiety, jego życiu zagraża niebezpieczeństwo. Podpisał przecież kontrakt. No właśnie, o jaki – wspomniany już w tytule – kontrakt chodzi? Toczące się śledztwo odsłania bowiem splot tajemniczych zdarzeń i prowadzi czytelnika przez obszary współczesnego wampiryzmu i pogranicze między światem żywych i umarłych.

Szczególnie ów wampirzy wątek, rzecz w polskim kryminale nowa, zasługuje na nasz baczniejszą uwagę. Przedstawmy jeszcze autora.

Paweł Mirosław Szlachetko to pisarz, dziennikarz, scenarzysta, poza tym autor serii słuchowisk radiowych „Teatrzyk Zielone Oko” w III Polskiego Radia. Napisał też scenariusz serialu paradokumentalnego „Śladami złodziei aniołów” oraz filmu „Zwerbowana miłość”. Autor kilku powieści kryminalnych, m.in. „Pokera morderców”, „Zwerbowanej miłości” i „Wichrołaka”.

Bożydar Brakoniecki

Powiem tylko jedno :-) ksiązka jest zaje...sta.
Ponieważ jestem trochę leniwa przedstawiam dwie recenzje, które znalazłam w prasie. Pierwsza pochodzi z miesięcznika "Czwarty wymiar" i została napisana przez Leszka Bugajskiego (krytyk literacki z Newsweeka)

Pisarstwo Pawia Szlachetko obserwuję od lat z rosnącym podziwem - to pisarz, który doskonale potrafi tworzyć zajmujące...