Książkę zacząłem czytać nieco zagubiony - ta forma, ten pomysł na narrację dal mnie był nowością. Wygląda trochę jak dokument. Wtedy sięgnąłem po oceny i opinie czytelników. Przeżyłem wstrząs: tyle negatywnych opinii!!! Zacząłem rozważać nawet odpuszczenie sobie książki - po co się tak męczyć??? Miałem jednak za sobą już dwie książki Paulo i wiedziałem, że do jego książek jest wymagana nieco inna percepcja, inny sposób postrzegania i wyszukiwania treści ukrytych pod trywialną powłoką.
Podczas czytania miałem kilka chwil zwątpienia, choć dotyczyły one raczej zmęczenia pracą, jaką w tym czasie wykonywałem aniżeli zwątpienie lub zmęczenie tematem. Doczytanie do końca jest jednak mocno punktowana! Nagrodą jest niezwykłe zakończenie, które jest jednocześnie najzwyklejszym ze wszystkim możliwych - taki wspaniały paradoks, który rzuca właściwy snop światła na całą tą historię. Jakby otworzyć żaluzje i zorientować się, jak na prawdę jest teraz w pokoju...
Współczuję wszystkim, którzy przeszli przez książkę i nic dla siebie tu nie znaleźli. Rozumiem też, że każda książka przemawia do każdego (ja nie trawię fantasy itp) - takie są książki. Ja daję wysoką notę z czystym sumieniem - zrobię sobie nawet (chyba) kilka dni przerwy, ale przeżyć tę książkę jeszcze raz w sercu...

Książkę zacząłem czytać nieco zagubiony - ta forma, ten pomysł na narrację dal mnie był nowością. Wygląda trochę jak dokument. Wtedy sięgnąłem po oceny i opinie czytelników. Przeżyłem wstrząs: tyle negatywnych opinii!!! Zacząłem rozważać nawet odpuszczenie sobie książki - po co się tak męczyć??? Miałem jednak za sobą już dwie książki Paulo i wiedziałem, że do jego książek...