Czytać lekturę szkolną w czasie wakacji to chyba samobójstwo. Po "Pana Tadeusza" sięgnęłam, aby mieć to z głowy za jakiś czas i nie tracić czasu na czytanie w roku szkolnym. Bardzo się cieszę, że mam tę książkę za sobą.
Jak dla mnie "dzieło" to jest średnie. Może opinia bierze się z niewystarczającej wiedzy historycznej, może zbyt małe skupienie, a może po prostu epopeja nie jest taka wybitna jak to wszyscy mówią.
Napisanie całego utworu wierszem owszem jest godne podziwu, ale niezwykle męczy i jest nużące. Zdecydowanie za dużo opisów wszystkiego, bo nie ma to jak zachwycać się przyrodą przez kilka stron. Wątki jakoś też do mnie nie przemawiały, większość była bardzo przewidywalna. Bohaterowie wielkiej sympatii nie wzbudzają, mnie osobiście ciekawił tylko ksiądz Robak, a jego przed śmiertelną spowiedź czytałam z wielkim zainteresowaniem, czego nie mogę powiedzieć o reszcie książki...
Gdybym miała wybierać między "Krzyżakami" Sienkiewicza a "Panem Tadeuszem" Mickiewicza zdecydowanie wybieram pierwszą opcję. Bardziej ona do mnie przemówiła, język nie był taki ciężki, więcej się działo.
Podsumowując- twórczość Mickiewicza trzeba po prostu lubić i rozumieć, aby w pełni cieszyć się z możliwości zagłębiania się w jego dzieła...

Czytać lekturę szkolną w czasie wakacji to chyba samobójstwo. Po "Pana Tadeusza" sięgnęłam, aby mieć to z głowy za jakiś czas i nie tracić czasu na czytanie w roku szkolnym. Bardzo się cieszę, że mam tę książkę za sobą.
Jak dla mnie "dzieło" to jest średnie. Może opinia bierze się z niewystarczającej wiedzy historycznej, może zbyt małe skupienie, a może po prostu epopeja...