Jak sensacja, to tylko Tom Clancy. Od "Polowania na Czerwony Październik" (raczej skakałam po kolejnych tomach, co jednak nie utrudniło mi percepcji) przez "Sumę wszystkich strachów", "Czas patriotów" w końcu dotarłam do "Zwierzchnika", którego nie pisał przecież sam. Bez żadnych wątpliwości mogę stwierdzić, podsumowując moje dotychczasowe przygody z jego twórczością, że Clancy jest mistrzem gatunku. Przed nim nie sądziłam, że mogę zapałać sympatią do sensacji, która trochę kojarzyła mi się z thrillerem - bo też niewątpliwie utrzymuje czytelnika w niepewności. Oczywiście skojarzenie całkowicie niesłuszne i jak na thrillery nie mogę patrzeć, bo wszystkie są na jedno kopyto (zwłaszcza zaś thrillery kryminalne, które nie wiedzieć czemu są mylone tak często z kryminałem), tak sensacja, przynajmniej w wykonaniu Clancy'ego podchodzi mi bardzo dobrze.

Skąd to?
Ano stąd, że Clancy po pierwsze: umie trzymać w napięciu i niepewności, po drugie: zakończenia u niego nigdy nie są przesłodzone, raczej trochę słodko-gorzkie, a więc takie, jakie jest życie, po wtóre: nieprzewidywalność to największa zaleta jego twórczości. Oczywiście, gdzieś tam wewnętrznie przeczuwamy, co może się wydarzyć, bo logika i rozum nam to dyktuje i rzeczywiście potem tak się dzieje - ale to znowu niekwestionowany plus jego powieści, wydarzenia są połączone na zasadzie logicznego powiązania, a nie wyciągane z kapelusza. Ale zwrotów akcji u Clancy'ego jednak wiele - a to wynika z faktu, że Clancy pisze z punktu widzenia różnych stron konfliktu. I jakby tak się zastanowić na chłodno... to wszystko ma swój sens.

Być może ta opinia wygląda nieco na laurkę wystawioną autorowi. Cóż, trudno. Naprawdę bardzo mi się bowiem ta książka (jak i inne jego autorstwa) podobała. I nieważne, że powieść długa - bo to w ogóle nie odstrasza. I nieistotne, że na początku trochę nie mogłam się połapać, kto jest kim (w końcu się przecież udało).

Było dobrze, lepiej niż dobrze. Jack Ryan znów wyszedł cało z opresji, chociaż tym razem nie znajdował się na linii strzału. Nieważne. Nadal bowiem super.

Jak sensacja, to tylko Tom Clancy. Od "Polowania na Czerwony Październik" (raczej skakałam po kolejnych tomach, co jednak nie utrudniło mi percepcji) przez "Sumę wszystkich strachów", "Czas patriotów" w końcu dotarłam do "Zwierzchnika", którego nie pisał przecież sam. Bez żadnych wątpliwości mogę stwierdzić, podsumowując moje dotychczasowe przygody z jego twórczością, że...