Każdy z nas miał chociaż raz w życiu pragnienie zapaść się pod ziemię, po prostu zniknąć na jakiś czas. Takie odczucie pojawiło się też w głowie Agathy Christie, która nie skończyła na samej myśli i wprowadziła plan w życie. Zaginięcie pisarki, czyli tytułowe "jedenaście zagubionych dni" staje się punktem wyjścia dla biografii pióra Jareda Cade'a. Autor poprzez analizę źródeł i twórczości pisarki, a także rozmowy z jeszcze żyjącymi świadkami i znajomymi Agathy odtwarza wydarzenia i pokazuje w jaki sposób odcisnęły one piętno na dalsze życie i twórczość pisarki. Wyłania się z nich obraz konserwatywnej pani, wychowanej w brytyjskich wyższych sferach, która przez całe życie zazdrośnie strzegła nie tylko swojej prywatności, ale i majątku oraz uczynienie z zniknięcia pisarki rodzinnej tajemnicy.
Na plus zdecydowanie opis życia autorki i jej twórczości bez zbędnych dłużyzn, co czyni go strawnym dla przeciętnego czytelnika. Ciekawe też jest przedstawienie życia brytyjskich wyższych sfer ze wszystkimi ich wadami i aspektami, które w dzisiejszych czasach mogą być już niezrozumiałe. W książce widoczne są też istniejące wówczas różnice klasowe. Dla przykładu przeciętny brytyjski policjant zarabiał w latach 20. 3 funty, a matka pozwala Agacie na lot samolotem za 5 funtów mimo, że było wtedy u nich krucho z gotówką ;) A takich smaczków jest znacznie więcej...
Na minus przydługi opis zaginięcia i reakcji opinii publicznej na to wydarzenie oraz krytyka innych biografii pisarki.

Każdy z nas miał chociaż raz w życiu pragnienie zapaść się pod ziemię, po prostu zniknąć na jakiś czas. Takie odczucie pojawiło się też w głowie Agathy Christie, która nie skończyła na samej myśli i wprowadziła plan w życie. Zaginięcie pisarki, czyli tytułowe "jedenaście zagubionych dni" staje się punktem wyjścia dla biografii pióra Jareda Cade'a. Autor poprzez analizę...