Przeczytałam do końca tylko dlatego że nie lubię zostawiać niedokończonych książek;
o ile początek był jeszcze w miarę poprawny ( kilka pierwszych rozdziałów) to dalsza część była coraz gorsza. Powtarzające się opisy ubiorów, widoków, zachowań bohaterów po pewnym czasie stawały się delikatnie mówiąc denerwujące ( po przeczytaniu po raz kolejny jak to blask świec oświetlał wnętrze komnaty albo woda szemrała w fontannie itp. moja niechęć do dalszej lektury sukcesywnie rosła).
Sytuacji nie ratują również dialogi; są nijakie, pozbawione emocji i podobnie jak opisy powtarzalne do bólu.
Zupełnie nie czuć atmosfery spisków, intryg, walki o władzę będącej codziennością ludzi na najwyższych szczeblach władzy w tamtych czasach (mimo że autorka stara się przedstawić sytuację społeczno-polityczną, to jednak efekt jest ugrzeczniony i mało dramatyczny)
Akcja nie wciąga, jest rozwlekła, brak jej dynamiki.
Podsumowując: jest to literatura dla niewymagającego czytelnika, bliższa romansowi niż książce historycznej. Dla zainteresowanych tematem rodziny Sforzów polecam książkę "Okrutni Sforzowie" Antonio Perria.

Przeczytałam do końca tylko dlatego że nie lubię zostawiać niedokończonych książek;
o ile początek był jeszcze w miarę poprawny ( kilka pierwszych rozdziałów) to dalsza część była coraz gorsza. Powtarzające się opisy ubiorów, widoków, zachowań bohaterów po pewnym czasie stawały się delikatnie mówiąc denerwujące ( po przeczytaniu po raz kolejny jak to blask świec oświetlał...