„Biały karzeł" jest powieścią o „ego", karykaturą i parodią.
O tym, kim jest wewnętrzne „ja."
Roztrząsa, jakie są granice „ego."
Pyta - dokąd sięga władza subiektywizmu?
Książka przeczytana w 2002 roku, i wtedy zrobiła wrażenie, obecnie mniejsze.

„Biały karzeł" jest powieścią o „ego", karykaturą i parodią.
O tym, kim jest wewnętrzne „ja."
Roztrząsa, jakie są granice „ego."
Pyta - dokąd sięga władza subiektywizmu?
Książka przeczytana w 2002 roku, i wtedy zrobiła wrażenie, obecnie mniejsze.

Iluż jeszcze takich oryginalnych twórców spoczywa w zapomnieniu, pogrzebanych pod przyrastającymi niepohamowanie stertami barachła w lśniących okładkach?
„Biały karzeł” to połączenie „Wicehrabiego przepołowionego” Calvino z „Wyznaniami usprawiedliwionego grzesznika” Hogga. Bohater zmaga się z licznymi przypadłościami psychicznymi, w tym z rozdwojeniem jaźni i konfliktem między Freudowskimi strukturami osobowości, jego duch zmaga się zaś z więzieniem materii. Jego peregrynacje po prowincjonalnej Polsce – oraz po zakamarkach własnego umysłu, zafrasowanego odwiecznymi zagadkami ontologicznymi – zawierają tragizm, komizm oraz symbolizm w na tyle sprawnie wyważonych proporcjach, by uznać powieść za intrygujące dokonanie literackie.
Czy „Biały karzeł” to przerost formy nad treścią? Bez wątpienia. Jak pisał Zbigniew Bieńkowski w „Twórczości” - „Żakiewicz posiada, powiedziałbym, posiada w nadmiarze to, co nie jest udziałem wszystkich pisarzy: maksymalną świadomość stylu”. I tym właśnie barokowym stylem posługuje się autor do ironicznego wyrażenia zagadnień cokolwiek z perspektywy osiągnięć współczesnej psychologii przebrzmiałych, kulminację ironii osiągając w banalnym rozstrzygnięciu powieści, która niniejszym, mimo blisko pięćdziesięcioletniej już metryczki, nadal brzmi świeżo.

Iluż jeszcze takich oryginalnych twórców spoczywa w zapomnieniu, pogrzebanych pod przyrastającymi niepohamowanie stertami barachła w lśniących okładkach?
„Biały karzeł” to połączenie „Wicehrabiego przepołowionego” Calvino z „Wyznaniami usprawiedliwionego grzesznika” Hogga. Bohater zmaga się z licznymi przypadłościami psychicznymi, w tym z rozdwojeniem jaźni i konfliktem...