Spodziewałem się więcej, dużo więcej. Szczególnie po przeczytaniu jakiś czas temu pochlebnej recenzji w "Nowej Fantastyce". Książka dzieli się na dwie części. Jakieś 90% zawartości, to historia podróży grupy ludzi do odległego systemu gwiezdnego, w celu zbadania niespotykanego gdzie indziej zjawiska. Jest zła Federacja Solarna, która nie cofnie się przed niczym, są kosmiczni zdobywcy, nowe technologie, androidy i coś "niewiadomego". Końcowe 10% książki to już ostra jazda: pochodzenie człowieka, teoria "nadistot", życie po śmierci. Rozbuchane to i to mocno. Tu się stwarza nie tylko człowieka, gwiazdy czy całe galaktyki. Tu się stwarza całe wszechświaty, a czas się owija wokół palca. Nie przekonała mnie teoria autora. Może gdyby poświęcił jej więcej czasu, rozwinął pomysł, bo pomysł był. Celowo użyłem teorii "nadistot" - kto czytał Wiśniewskiego-Snerga ten wie jak z tym tematem radzili sobie mistrzowie. Niestety to nie wszystko. Teoria "bawiąc - uczyć" w wykonaniu autora się nie sprawdza. Autor w denerwujący sposób serwuje nam wiedzę. Uparcie wkłada w usta postaci informacje naukowe. Zdobywcy kosmosu, piloci, naukowcy, w normalnych rozmowach tłumaczą sobie (a w zamyśle autora nam) zjawiska z dziedziny astronomii i nie tylko. To tak, jakby kapitanowie statków Kolumba tłumaczyli sobie w czasie rejsu jak się szuka stron świata, albo jak się refuje żagle. O tym się nie mówi, to się wie, albo się nie jest kapitanem. Jak unikać takich pisarskich mielizn pokazuje ładnie cykl artykułów w wymienionym wyżej czasopiśmie. Człowiek patrzący na Drogę Mleczną zastanawia się nad pięknem światła, cytuję "czterystu miliardów gwiazd". Po co te statystyki? Jak by było parę miliardów mniej to by było mniej pięknie? I tak jest cały czas. Dużo wiadomości, ale podanych ze szkodą dla opisywanej historii. Czarę goryczy przelała chwila, w której pada określenie: wstęga Moebiusa, a zaraz po nim wyjaśnienie pełnym zdaniem, że jak pasek papieru przekręcimy i skleimy w obręcz, to uzyskamy coś co ma tylko jedną powierzchnię. Wyjaśnienie niczym nie uzasadnione w tym momencie. Wyjaśnienie prawdziwe, ale na litość stwórcy - autorze - więcej wiary w inteligencję czytelników, ich wiedzę albo choćby w to że mają chwilę czasu i wyguglają sobie nieznane pojęcie. To można było zrobić lepiej, dużo lepiej.

Spodziewałem się więcej, dużo więcej. Szczególnie po przeczytaniu jakiś czas temu pochlebnej recenzji w "Nowej Fantastyce". Książka dzieli się na dwie części. Jakieś 90% zawartości, to historia podróży grupy ludzi do odległego systemu gwiezdnego, w celu zbadania niespotykanego gdzie indziej zjawiska. Jest zła Federacja Solarna, która nie cofnie się przed niczym, są...