Dałem książce maksymalną ocenę ale w sumie na jakiej podstawie i jakim prawem mogę w ogóle oceniać taką historię?

Lektura tej książki niejednokrotnie jeżyła mi włos na głowie, wstrząsała mną i wręcz momentami przerażała. Setki stron historii o piekle na ziemi, o ciągłym strachu, terrorze, niesprawiedliwości, o bezmiarze niesamowitych zbrodni popełnianych dla dobra systemu i kraju.

Sołżenicyn ma niebywały talent. Po mistrzowsku wiedzie nas przez ten ogrom horroru, chwilami pełen absurdu, przybliżając nam krok po kroku zbrodniczą działalność jaką prowadziło w XX wieku ZSRR. Robi to w taki sposób, że pomimo niełatwego tematu nie sposób się oderwać od lektury
.
„Archipelag GUŁag” może i nie należy do najprzyjemniejszych książek, ale uważam, że znać ją warto. Wręcz należy. Na pewno może przerazić, na pewno skłania do przemyśleń. Nie pozostawia obojętnym i jest idealnym przykładem przeczytanego kiedyś zdania, że człowiek najbardziej powinien się obawiać jedynie drugiego człowieka. Bo w końcu – cytując klasyka – to ludzie ludziom zgotowali ten los…

Dałem książce maksymalną ocenę ale w sumie na jakiej podstawie i jakim prawem mogę w ogóle oceniać taką historię?

Lektura tej książki niejednokrotnie jeżyła mi włos na głowie, wstrząsała mną i wręcz momentami przerażała. Setki stron historii o piekle na ziemi, o ciągłym strachu, terrorze, niesprawiedliwości, o bezmiarze niesamowitych zbrodni popełnianych dla dobra...