Wojna przynosi nam na myśl wiele ofiar. Widzimy pole bity, żołnierzy i walkę. Przelew krwi i śmierć niewinnych ludzi. II wojna światowa ma to do siebie, że wiele ludzi zginęło nie tylko podczas walki, a także poprzez uwięzienie w obozach koncentracyjnych. Śmierć przynosili nie tylko nazistowscy wojskowi, a także lekarze, których obowiązkiem powinno być ratowanie życia, a nie odbieranie go. Zakończenie wojny, jednak nie przyniosło zadośćuczynienia. Nie wszyscy naziści zostali schwytani i ukarani za swoje zbrodnie. Jak wygląda życie człowieka, któremu udało się uciec? Czy ukrył się dostatecznie dobrze wiodąc spokojne życie? Czy może jednak nie zaprzestał swoich praktyk i dalej starał się szerzyć śmierć?

Anioł śmierci to pierwsza wydana w Polsce powieść argentyńskiej pisarki Lucíi Puenzo, opowiadająca fikcyjną historię Josefa Mengela po jego ucieczce z Europy. Josef Mengele to postać historyczna. Był niemieckim lekarzem i antropologiem. Podczas wojny przebywając w obozie Auschwitz-Birkenau uczestniczył w selekcji Żydów i Romów. Posyłał na śmierć wszystkie dzieci, chorych i starców, a także kobiety ciężarne. Przeprowadzał w obozie bestialskie, pseudomedyczne badania. Starał się znaleźć sposób na genetyczne uwarunkowanie cech aryjskich wśród dzieci i zwiększenie liczby ciąż mnogich. Dlatego też szczególnie eksperymentował na bliźniakach. Po zakończeniu wojny udało mu się zbiec na tereny nieobjęte ekstradycja. Przebywał w Argentynie, a następnie w Paragwaju. Nigdy nie udało się go złapać i skazać za popełnione zbrodnie. Zmarł w Brazylii prawdopodobnie na udar mózgu.

W powieści Puenzo poznajemy Mengela, gdy przebywa w Argentynie. Los krzyżuje jego drogi z małżeństwem z trójka dzieci. Mają zamiar przemierzać Pustynię Patagońską, aby przyjąć pensjonat po zmarłej babce. Mężczyzna zauważając nieprawidłowości w wyglądzie ich 12-letniej córki Lilith oraz ciąże kobiety, wyczuwa okazję do rozpoczęcia swoich chorych praktyk. Josef towarzyszy im podczas podróży stopniowo zdobywając zaufanie. Rodzina z dnia na dzień przekonuje się do mężczyzny widząc jego starania. Nie wiedzą tylko że za jego maską dobroci kryje się człowiek, który dal się poznać światu jako Anioł śmierci.

Lucía Puenzo oparła fabułę swojej powieści na realnych postaciach i wydarzeniach. Połączenie wątków historycznych z fikcyjnymi wypada bardzo dobrze i sama książka wydaje się być prawdziwa. Nie wiemy co działo się z Mengelem, gdy przebywał w Argentynie, a historia zaprezentowana przez autorkę mogłaby mieć miejsce. Jest wysoce prawdopodobna i wiarygodna. Płynna akcja sprawia, że historia przepełnia nas od pierwszych stron. Chcemy jak najszybciej poznać finał spotkania rodziny z śmiercionośnym lekarzem. Realność sytuacji dodaje dreszczyku całej powieści, boimy się o życie rodziny Lilith i o to do czego będzie zdolny Josef. Książka skłania do przemyśleń i refleksji. Zastanawiamy się przeszłością, jak na prawdę potoczyły się losy zbiegłych nazistów. Czy w dalszym ciągu krzywdzili niczego nieświadomych ludzi? Pisarka zmieszała elementy kilku gatunków literackich - Anioł śmierci, to na na pewno nie tylko powieść obyczajowa, ale także historia posiadająca pierwiastek dramatu i thrillera.

Puenzo posługując się narracją trzecioosobową stara się przedstawić bohaterów ze wszystkich stron. Postać Josefa Megela jest rzetelna i namacalna. Autorka idealnie oddała charakter tego zbrodniarza wojennego. To człowiek zaślepiony chorobliwą fascynacją, chęcią tworzenia ludzi idealnych oraz zapanowania za pomocą nauki nad naturą. Jednak, jako uciekinierowi nie będzie mu obce uczucie nieustannego niebezpieczeństwa i obawy przed schwytaniem. Pisarka na przykładzie Lilith i jej rodziny pokazuje jak czasami łatwo zdobyć zaufanie i przekroczyć próg rodzinnego domu; na jak dużo człowiek może się zgodzić widząc szansę polepszenia zdrowia swoich dzieci. Jednak powierzenie swojego potomstwa obcemu człowiekowi niesie ze sobą duże ryzyko o którym trzeba pamiętać. Autorka przypomina nam, że ludzi skłonnych do niegodziwości nigdy nie zabraknie i trzeba się przed nimi strzec.

Anioł śmierci to spójna i przemyślana lektura, która powinna zadowolić wymagającego czytelnika. Dzięki zmieszaniu elementów kilku gatunków powieść czyta się jak dobrą historię sensacyjną, która dostarcza mnóstwa emocji i wrażeń. Oparcie fabuły na historycznej postaci sprawia, że jest to idealna pozycja dla osób lubujących się w przeszłości, a szczególnie II wojnie światowej. Pisarka odwzorowała realnego bohatera na kartach swojej powieści, który wdarł się do niczego nieświadomej rodziny i zaczął niszczyć ją od środka. Warto wspomnieć, że sama Lucía Puenzo wyreżyserowała swoje dzieło, które było argentyńskim kandydatem do Oscara, a sama pisarka zdobyła dwie statuetki Argentyńskiej Akademii Filmowej dla najlepszego filmu i reżyserię.

Wojna przynosi nam na myśl wiele ofiar. Widzimy pole bity, żołnierzy i walkę. Przelew krwi i śmierć niewinnych ludzi. II wojna światowa ma to do siebie, że wiele ludzi zginęło nie tylko podczas walki, a także poprzez uwięzienie w obozach koncentracyjnych. Śmierć przynosili nie tylko nazistowscy wojskowi, a także lekarze, których obowiązkiem powinno być ratowanie życia, a...