Psychika psychopatów, seryjnych morderców czy dewiantów, intryguje wielu szarych ludzi. Ktoś, kto zabija w brutalny sposób lub poddaje się nieprzyjętym przez społeczeństwo, a także moralność, pragnieniom, nie może zostać niezauważony. Wizerunek zbrodniarza schematycznie przyjął cechy negatywne. Brzydotę, niechlujstwo, nadpobudliwość, agresję. Widzisz kogoś i już wiesz. Z tą osobą jest coś nie tak. Prawda niestety bywa brutalna, inna od przekonań, które zostały w nas zaszczepione. Dziwny nie zawsze oznacza zagrożenie, a normalny nie gwarantuje bezpieczeństwa.

Pierwsza połowa lat osiemdziesiątych odciska na Poznaniu i jego mieszkańcach brutalne piętno rzeczywistości. Niepozorny, zamknięty w sobie mężczyzna, zostaje oskarżony o zamordowanie z zimną krwią jedenastoletniej Alinki K., która przez niefortunne spotkanie, kończy swój krótki żywot.

Szokująca książka autorstwa Waldemara Ciszaka i Michała Lereka ujawnia przed czytelnikiem brutalne szczegóły sprawy kryminalnej Edmunda Kolanowskiego, nekrofila, seryjnego mordercy. Wyjątkowo udany reportaż gromadzący nie tylko dokumenty dotyczące sprawy (także fragment listu samego oskarżonego), ale przede wszystkim, zapisy z kaset magnetofonowych, zeznania świadków, cytaty i wspomnienia osób przeprowadzających śledztwo. "Martwe ciała" napisane zostały w sprawny, przejrzysty sposób, umożliwiający dokładne przyjrzenie się portretowi mężczyzny kierowanego żądzą, a także przedstawiają czytelnikowi postacie najbardziej szokujące, którymi w tym wypadku są bliscy oskarżonego. Wydarzenia sprzed trzydziestu lat, krok po kroku składane są w całość, aby ostatecznie orzec "winny", skazując Edmunda Kolanowskiego na odbycie najwyższej kary. Ostatniej przeprowadzonej w Poznaniu kary śmierci.

Trudno stwierdzić czy dzieło dwóch polskich autorów przypadnie komuś do gustu. Szczegółowa analiza brutalnych morderstw oraz opis dewiacji seksualnych oskarżonego mogą u wielu osób wzbudzić oburzenie, a nawet odrazę. Jednak podejście do lektury z odrobiną dystansu i ocena chłodnym, analitycznym okiem, może okazać się ciekawym doświadczeniem. Odkrycie mechaniki działania mordercy na autentycznym przykładzie Edmunda Kolanowskiego umożliwia odbiorcy nowe spojrzenie na sprawę dewiacji, jaką jest nekrofilia.

Mimo estetycznego wydania reportażu, ilustracje znajdujące się na łamach "Martwego ciała" uprzykrzały mi przyjemność płynącą z czytania. Amatorskie, naiwnie wykonane rysunki, zamiast wprowadzać w odpowiedni, przejmujący nastrój, wywoływały na mojej twarzy uśmiech politowania. Oczywiście jest to zarzut płynący z mojego wykształcenia i dla większości zainteresowanych może okazać się niewartościowy, jednak to, co miało zdobić, szpeci, sprawiając wrażenie wykonanego niedbale.

Dzieło Waldemara Ciszaka i Michała Lereka nie tylko intryguje udaną próbą przybliżenia motywów działania Edmunda Kolanowskiego, ale stanowi pewnego rodzaju odwzorowanie peerelowskich realiów lat osiemdziesiątych. Opisy barów, budynków sądowych, cmentarzy, poszczególnych dzielnic miasta sprawiają, że czytelnik staje się jednym z mieszkańców pochłoniętego w zagadce morderstw Poznania.

Więcej na http://niedopisana.blogspot.com/

Psychika psychopatów, seryjnych morderców czy dewiantów, intryguje wielu szarych ludzi. Ktoś, kto zabija w brutalny sposób lub poddaje się nieprzyjętym przez społeczeństwo, a także moralność, pragnieniom, nie może zostać niezauważony. Wizerunek zbrodniarza schematycznie przyjął cechy negatywne. Brzydotę, niechlujstwo, nadpobudliwość, agresję. Widzisz kogoś i już wiesz. Z tą...